Ένα ακόμα αφιέρωμα στους Beatles – ανάμεσα σε τόσα πολλά. Είναι όμως τόσο όμορφο, καθαρό, αδαμάντινο…
Από όλον αυτό τον τίτλο, η μόνη ίσως άγνωστη λέξη είναι το όνομα Milos – κι αυτό παίζεται. Πρόκειται για τον κιθαρίστα Milos Karadaglic από το Μαυροβούνιο – και το επώνυμο Karadaglic στα τούρκικα σημαίνει ακριβώς αυτό: Μαυροβουνιώτης ή Μαυροβούνιος. Λοιπόν, όπως είπαμε, ο Milos είναι δεξιοτέχνης κιθαρίστας κλασικών σπουδών, προδιαγραφών και προθέσεων. Από τα τέλη της εφηβείας του ήδη έχει μετοικήσει και σπουδάσει στην Αγγλία, ηχογραφεί για την Mercury Classics / Deutsche Grammophon και τα μέχρι τώρα άλμπουμ του διακρίνονται από μια (δι)εθνική εκλεκτικότητα. Οι τίτλοι είναι εύγλωττοι: “Mediterraneo” (2011), “Latino” (2012), “Aranjuez” με τη London Philharmonic Orchestra. Και τώρα, “Blackbird” το κομμάτι των Beatles με το οποίο δείχνουν να έχουν πάθει όλοι οι σύγχρονοι – εκτός ποπ – μουσικοί: τζαζ, μη-τζαζ, συν-τζαζ, out-jazz κ.λπ. Έτσι και ο Milos: εδώ στήνει ένα πραγματικό μπιτλικό ρεσιτάλ με κιθαριστικά σόλο, ντουέτα με κοντραμπάσο, κουαρτέτα εγχόρδων και εκλεκτές συμμετοχές (ο Gregory Porter τραγουδάει στο “Let it Be”, η Tori Amos που με συγκινεί ιδιαίτερα στο “She’s Leaving Home”, ο Steven Isserlis στο “Michelle”, η Anoushka Shankar στο “Lucy in the Sky with Diamonds”). Και ο Milos Karadaglic με συναισθηματική καθαρότητα και ξεχωριστή ευαισθησία. Εντάξει. Είναι ένα ακόμα αφιέρωμα στους Beatles – ανάμεσα σε τόσα πολλά. Είναι όμως τόσο όμορφο, καθαρό, αδαμάντινο… (Mercury Classics)
