Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων

Agile Experiments

Ένα διεθνές συνεργατικό έργο βασισμένο στις έννοιες του αυτοσχεδιασμού, που επιμελείται ο πολυοργανίστας και παραγωγός Dave De Rose, και συγκεντρώνει μια ποικιλόμορφη ομάδα καλλιτεχνών με σκοπό τη δημιουργία καινοτόμων, εμπειρικών παραστάσεων. Με μια καριέρα που περιλαμβάνει συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως οι Moloko, Rokia Traoré και Mark Ronson, ο Dave De Rose έχει διαμορφώσει ένα ευρύ και πολυδιάστατο φάσμα εμπειριών (συμπεριλαμβανομένων περιοδειών, ηχογραφήσεων και παραγωγών). Παρ’ όλα αυτά, οι παραστάσεις του “Agile Experiments” εστιάζουν πρωτίστως στη συλλογική δημιουργικότητα: η μουσική διαμορφώνεται μέσα από τις συνθήκες της άμεσης αλληλεπίδρασης των συμμετεχόντων και της αυθεντικής ανταλλαγής ιδεών σε πραγματικό χρόνο.

20/11 Πέμ. 9 μ.μ.

ION

Ο ηλεκτρονικός συνθέτης παρουσιάζει για πρώτη φορά ζωντανά αποσπάσματα από τα άλμπουμ «Soundscapes Vol. 1 & 2» σε ένα ενιαίο ambient σετ. Συνδέοντας τα αλληλένδετα ηχητικά μονοπάτια των “Soundscapes”, δημιουργεί ένα ηχητικό ταξίδι ανάμεσα σε field recordings, ταινίες, ηλεκτρονικά όργανα και ζωντανές αυτοσχεδιαστικές μεταμορφώσεις. Οι «ηχητικοί τόποι» των “Soundscapes” προσαρμόζονται εκ νέου επί σκηνής σαν ένας χάρτης αναμνήσεων, σε ένα ρευστό περιβάλλον όπου ο ήχος, ο χώρος και ο χρόνος συγχωνεύονται. Ο ION επανερμηνεύει το υλικό των άλμπουμ, συνδυάζοντας αναλογικά όργανα, ηλεκτρονικά ηχοστρώματα και αυτοσχεδιασμό με τον Ντίνο Ζούμπερη στο ηλεκτρικό μπάσο και στα ηλεκτρονικά. Μαζί, δημιουργούν ένα ενιαίο περιβάλλον ακρόασης, το οποίο μετατρέπεται σε ένα ζωντανό κολάζ ηχοτοπίων, μνήμης και ρυθμικής σιωπής.

14/11 Παρ. 9 μ.μ.

«Poets Missing»

Η συναυλία είναι η συνάντηση επί σκηνής των Joris Beets, Tim Ward, Δώρας Παναγοπούλου και Πάνου Κανελλόπουλου, μια συνάντηση που τείνει το χέρι προς την Καναδή ποιήτρια Anne Carson και το έργο της «Η ομορφιά του συζύγου», σε συνδυασμό με θραύσματα από μη αφηγηματικά βίντεο. Χωρίς προκαθορισμένους κανόνες, η μουσική διαμορφώνεται μέσα από την αλληλεπίδραση και την ακρόαση. Τα όργανα γίνονται φωνές σε έναν ζωντανό διάλογο: η Delta Harp του Beets, ένα όργανο που επανεφευρίσκει τη σχέση μας με την άρπα· οι ηλεκτρονικές επεξεργασίες του Ward, που μεταμορφώνουν τον ήχο σε ρευστές υφές· το πιάνο της Παναγοπούλου, όπου συναντώνται στοιχεία ηλεκτροακουστικής και αυτοσχεδιαστικής μουσικής· και το μαντολίνο του Κανελλόπουλου, το οποίο αναζητά τον ρόλο του μέσα σε αυτήν την ελεύθερη συνομιλία.

15/11 Σάβ. 9 μ.μ.

Three Times Three #2

Στη συναυλιακή σειρά που επιμελείται ο μουσικός, συνθέτης και ερευνητής Σπύρος Πολυχρονόπουλος (Spyweirdos) προσκαλεί ανθρώπους από τα πεδία του σύγχρονου χορού (Βιβή Μπουτάτη, Χρυσάνθη Φύτιζα, Δάφνη Μπουκουβάλα) και της πειραματικής μουσικής (Βύρωνας Ντόλας, Νίκη Κοκκόλη, Σπύρος Πολυχρονόπουλος), με σκοπό να δημιουργήσουν έναν μεταξύ τους κώδικα, μια ζωντανή γλώσσα επικοινωνίας που θα ισχύσει όσο κρατάει η συνάντηση. Στην αρχή της βραδιάς σχηματίζονται με κλήρωση τρία τυχαία ζευγάρια, τα οποία αυτοσχεδιάζουν για 15 λεπτά. Στο τέλος, όλες και όλοι μαζί συμμετέχουν σε έναν συλλογικό αυτοσχεδιασμό διάρκειας 30 λεπτών.

10/11 Δευτ. 9 μ.μ.

«Με βραδύτητα δυτών

Η performance είναι μια παράσταση βωβού μουσικού θεάτρου για δύο μουσικούς και μία ηθοποιό. Αφετηρία της αποτελεί το έργο «Le Bœuf sur le Toit» (1919) του Darius Milhaud, μια σύνθεση με έντονη ειρωνεία και θεατρικότητα, την οποία ο Ζαν Κοκτό πλαισίωσε με ένα σενάριο παράλογου θεάτρου, όπου οι ήρωες μοιάζουν με μαριονέτες και οι σκηνές αμφισβητούν τα όρια ανάμεσα στη μουσική και τη δράση. Εμπνευσμένο από το σουρεαλιστικό σενάριο του Cocteau, το ντούο τέσσερα κάππα ξεκινά μια ειρωνική και τρυφερή αναζήτηση του «πραγματικού» φινάλε της ιστορίας. Ύστερα από πολύχρονη έρευνα και συνεδρίες με ψυχολόγους, bartenders, πολιτικούς αναλυτές, δημοσιογράφους και μέντιουμ, αποκαλύπτεται ότι —έναν αιώνα αργότερα— ένα βωβό πρόσωπο και δύο μουσικοί συναντιούνται στο μπαρ όπου ο Ligeti και ο Πασόπουλος παίρνουν ρεβάνς από τον Milhaud.

18/11 Τρ. 9 μ.μ.

Jules Wysocki / acte vide

Δύο σετ πειραματικού ήχου και αυτοσχεδιασμού από τον Jules Wysocki (Γαλλία) και το ντουέτο acte vide (Ελλάδα). Ο Jules Wysocki παρουσιάζει στο ΚΕΤ ένα αυτοσχεδιαστικό σετ με ενισχυμένο τσίμπαλο (cymbalum). Μουσική για νοητικές εικόνες, επιλεγμένοι ήχοι, επιρροές από τη νέο-παραδοσιακή μουσική και ηχογραφήσεις πεδίου. Αφού ξεκίνησε ως ντράμερ, ο Jules Wysocki συνέθεσε ενστικτωδώς τα πρώτα του ηχητικά έργα, τα οποία γρήγορα βρήκαν απήχηση στον χώρο της γαλλικής ραδιοφωνικής δημιουργίας. Το 2012 εντάχθηκε στην τάξη ηλεκτροακουστικής μουσικής της Christine Groult, στενής συνεργάτιδας του Pierre Schaeffer, και βυθίστηκε στην ιστορία και την πρακτική της musique concrète. Εκεί δημιούργησε μια σειρά από έργα που παρουσιάστηκαν σε σημαντικούς θεσμούς και φεστιβάλ — Festival Futura, Banc d’Essai du INA-GRM, La Gaîté Lyrique, Festival Longueur d’Onde κ.ά. Από το 2017, επέστρεψε σε μια πιο οργανική πρακτική, αναπτύσσοντας ένα σύστημα ανατροφοδότησης για τα ντραμς του και ένα τροποποιημένο κύμβαλο. Αυτή η νέα ηχητική παλέτα οδήγησε στη συνεργασία του με τον Frédéric D. Oberland στο άλμπουμ Labyrinth (Nahal Recording), ανοίγοντας τον δρόμο για πολλές ακόμη συμπράξεις τα επόμενα χρόνια. Το έργο του περιλαμβάνει δισκογραφικές κυκλοφορίες, μουσικά ντουέτα, πρωτότυπες συνθέσεις για τον κινηματογράφο και, πιο πρόσφατα, τη δημιουργία της ηχητικής ταυτότητας για την παράσταση Daddy της Marion Siefert στο Théâtre de l’Odéon.

19/11 Τετ. 9 μ.μ.