Loup Uberto

Tamburelli, ακουστικά βραχυκυκλώματα, ήχοι από τρανζίστορ, μεσαιωνικά και παραδοσιακά τραγούδια από τη Βόρεια Ιταλία, γκάιντες και κινητά τηλέφωνα, ακαθόριστες μουσικές, σιωπηλή γραφή, λευκές εικόνες, θόρυβος και φωνητικά στο παρθενικό solo set του Γάλλου μουσικού στην Ελλάδα. Η τέχνη του ανήκει στο ευρύ πεδίο της αυτοσχεδιαστικής μουσικής. Τοποθετεί τη φωνή στο κέντρο της έρευνάς του. Στη διασταύρωση της χειροτεχνίας, της φωτογραφίας, της εγκατάστασης και της performance, συλλέγει και επεξεργάζεται ήχους — κουβανέζικη μουσική, κουρδικά τραγούδια από τη Συρία, εκφράσεις αγώνων ή μυστικισμού από μια περιοχή ορυχείων, στην Τυνησία, τραγούδια εργασίας από την Ιταλία, προβαίνοντας στη συνέχεια σε ιδιαίτερα ηχητικά κολλάζ. Κάθε σχέδιο αποτελεί έτσι ένα είδος ταξιδιωτικού ημερολογίου. Το τελευταίο του προσωπικό άλμπουμ, "Racconto artigiano", εμπνέεται από το δοκίμιο “Εμπειρία και φτώχεια” στο οποίο ο Walter Benjamin σχολιάζει την αποξήρανση του λαϊκού και παραδοσιακού ρεπερτορίου. Ηχογραφημένο στον διαμαρτυρόμενο ναό του Mens-en-Trièves, στους πρόποδες των Άλπεων, το άλμπουμ είναι το αποτέλεσμα τριών ή τεσσάρων χρόνων έρευνας.