Ηλίας Σδούκος – Μάνος Κιτσικόπουλος

Δύο από τους πλέον ακμαίους και περιζήτητους έλληνες σολίστ, μας καλούν σε ένα αληθινά «εσωτερικό» ταξίδι με όχημα έργα των Σοστακόβιτς, Μπετόβεν και Χίντεμιτ. Ο βαθύς, γεμάτος ήχος της βιόλας, «μετέωρος» ανάμεσα στον φωτεινό ήχο του βιολιού και τον σκοτεινό ήχο του βιολοντσέλου, ασκεί μια περίεργη γοητεία στους συνθέτες, ιδιαίτερα του καιρού μας. Οι βιολίστες έχουν τη σπάνια τύχη να διαθέτουν στο ρεπερτόριό τους σελίδες γραμμένες από δύο βαθιά επιδραστικούς συνθέτες του περασμένου αιώνα. Ο Χίντεμιτ, δεξιοτέχνης της βιόλας ο ίδιος, έγραψε το πρώτο από μια σειρά έργα για το αγαπημένο του όργανο, λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Η Σονάτα του Σοστακόβιτς είναι το τελευταίο του έργο, γραμμένο λίγες βδομάδες πριν πεθάνει στα 1975. Ταλαιπωρημένος από προβλήματα υγείας και εξαντλημένος σωματικά, βρίσκει ψυχικό καταφύγιο σε μια μουσική που μοιάζει να αιωρείται στο κενό. Ιδιαίτερα στο τελευταίο μέρος, αναπολεί όλη τη ζωή του με μικρές θεματικές νύξεις σε παλιότερα έργα του και μια ευθεία αναφορά στη Σονάτα του Σεληνόφωτος, έργο που –όχι τυχαία– ανοίγει τη συναυλία