Η 15η Συμφωνία του Σοστακόβιτς

Σε ατμόσφαιρα μουσικής δωματίου, εκλεκτοί Έλληνες μουσικοί σκύβουν σε εσωστρεφείς μουσικές, εξερευνώντας τα άδυτα της ψυχής συνθετών που καθόρισαν τη μουσική του καιρού μας. Γραμμένη το 1971, η 15η του Σοστακόβιτς ολοκληρώνει ένα corpus συμφωνιών που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μουσική του 20ού αιώνα. Αινιγματική και υπαινικτική, γεμάτη πικρία αλλά και χιούμορ, κάνει συνεχείς αναφορές σε παλιότερα έργα τόσο του ίδιου του συνθέτη όσο και άλλων – από τον Ροσσίνι ως τον Βάγκνερ. Η ιδιωματική ορχηστρική γραφή ταιριάζει γάντι στη μεταγραφή της για σύνολο μουσικής δωματίου. Τη Συμφωνία πλαισιώνουν δύο έργα του Σνίτκε, του συνθέτη που πήρε την πνευματική σκυτάλη από τον Σοστακόβιτς – τη μουσική των δύο μεγάλων δημιουργών συνδέει μια βαθιά, εκλεκτική συγγένεια. Το Lebenslauf (Πορεία ζωής), έργο του 1982, εξίσου αινιγματικό, εξίσου υπαινικτικό, μοιάζει να ανοίγει την αυλαία για τη Συμφωνία που έπεται. Και η συναυλία ολοκληρώνεται με το Πρελούδιο στη μνήμη του Σοστακόβιτς, γραμμένο στο άκουσμα του θανάτου του το 1975.