Ο τελικός της φετινής Eurovision ήταν θεαματικός, όπως άλλωστε και κάθε χρονιά. Σε έναν διαγωνισμό που αντιμετωπίζει τον εαυτό του ως μία γιορτή της μουσικής και δηλώνει εντόνως πως δεν παίρνει καμία πολιτική θέση απέναντι στα γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο, η ελληνική αποστολή κατάφερε να συγκεντρώσει 231 πόντους από το κοινό και τις κριτικές επιτροπές και να βρεθεί στην έκτη θέση της κατάταξης. Υπεύθυνη για αυτήν μας την πορεία είναι η 22χρονη Klavdia, η οποία κατάφερε να πάει κόντρα στα προγνωστικά που την ήθελαν 'στον πάτο του βαρελιού' και να κερδίσει τις εντυπώσεις της Ευρώπης με το ταλέντο της και το κομμάτι 'Αστερομάτα'.
Με σκηνική παρουσία που εστίαζε στην εξαιρετική φωνή της και οπτικά εφέ που εξερευνούσαν τα themes του κομματιού (ξεριζωμός, αναγέννηση, μητρική αγάπη, απώλεια) η Klavdia επέστρεψε στην χώρα μας ως θριαμβεύτρια, με την πλειοψηφία του κοινού και των ελληνικών μέσων να την περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες. Φράσεις όπως "μας καθήλωσες", "μας μάγεψες", "μας συγκίνησες" και "μπράβο σου" συνεχίζουν να στέλνονται προς το μέρος της από παντού, με την ίδια να δηλώνει πως αισθάνεται νικήτρια και πως δεν περίμενε την στήριξη και την αγάπη που δέχεται ούτε στα πιο τρελά της όνειρα. Είναι όλο αυτό μία πολύ όμορφη εικόνα που θυμίζει παραμύθι, με την νεαρή πρωταγωνίστρια να στέκεται στο ύψος της ενάντια στους 'κακούς' και τελικά να λάμπει μπροστά σε όλον τον κόσμο και να γίνεται αποδεκτή.
Ο γυρισμός της Klavdia στα πάτρια εδάφη έγινε μετά βαΐων και κλάδων, σε πλήρη αντίθεση με τα όσα συνέβησαν πέρυσι όταν την Ελλάδα εκπροσώπησε στην Eurovision η Μαρίνα Σάττι, σε μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αποστολές όλων των εποχών για την χώρα.
Η συμπεριφορά της Μαρίνας κατά την διάρκεια συνεντεύξεων, τα πολιτικά υπονοούμενα στον λόγο της, η σκηνική της παρουσία, το περιβόητο χασμουρητό, η καταγωγή της κι οι συμμαχίες της, ήταν μόνο μερικά από τα στοιχεία που εξόργισαν μεγάλο μέρος των Ελλήνων θεατών, με τα εγχώρια ΜΜΕ να κρατούνε τους πύρινους δαυλούς και να οδηγούνε τον όχλο. Αν κανείς μπει στην διαδικασία να συγκρίνει το πώς αντιμετωπίστηκαν οι δύο γυναίκες τραγουδίστριες, οι διαφορές είναι πασιφανείς και συγκεκριμένες. Η Klavdia στην έκτη θέση της κατάταξης είναι νικήτρια. Η Μαρίνα στην 11η είναι αποτυχία. Ας δούμε όμως λίγο πιο προσεκτικά τα γεγονότα.
Πολύ πριν την έναρξη της Eurovision 2024, το 'Ζάρι' της Μαρίνας Σάττι είχε και αυτό δεκτεί σκληρή κριτική. Από την μελωδία και τους στίχους του τραγουδιού μέχρι και την αισθητική του βίντεο κλιπ, χαρακτηρίστηκε από 'κιτς' και 'κλεμμένο' μέχρι και 'ντροπιαστικό για την χώρα' με αρκετούς δημοσιογράφους και καλεσμένους εκπομπών να μην περιορίζονται στο δημιούργημα της Μαρίνας και της υπόλοιπης αποστολής, αλλά και στην ίδια ως άτομο. Χαρακτηριστικά μπορούμε να αναφέρουμε το "δεν την ξέρει ούτε η μάνα της" της Έφης Θώδη (που συνοδεύτηκε από τον χαρακτηρισμό "γατοξέρασμα" για το τραγούδι), το "κακομαθημένο" της Εύης Δρούτσα και το "άκουσα ότι είναι δύσκολη συνεργάτιδα" του Ποσειδώνα Γιαννόπουλου. Την αποδοκιμασία των μέσων ερχόταν δριμύτερη να αντισταθμίσει η αγάπη του κοινού (καθώς το Ζάρι είχε σταδιακά ανοδική πορεία στα ελληνικά αλλά και ευρωπαικα charts), όμως η Μαρίνα Σάττι αδιαμφισβήτητα κλήθηκε να αντιμετωπίσει εξονυχιστική παρακολούθηση, η οποία εντάθηκε ακόμα παραπάνω μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα της.
"Πέθανε ο μπαμπάς μου και πήγαμε στην Κομοτηνή γιατί δεν υπάρχει μουσουλμανικό νεκροταφείο στην Αθήνα – τότε που με κυνηγούσαν οι δημοσιογράφοι και έλεγαν ότι δεν τους μίλησα πήγαινα στην κηδεία, σε ένα νεκροταφείο που είναι μακριά," δήλωσε η ίδια σε συνέντευξή της απαντώντας στα επικριτικά σχόλια περί 'σνομπισμού και 'τουπέ'.
Και στην συνέχεια αναχώρησε για το Μάλμε, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη τρικυμία και σε ευρύτερο επίπεδο.
Διαβάστε Επίσης
Το 2024 υπήρξε μία χρονιά με πολλές αναταράξεις για τον θεσμό της Eurovision, καθώς η συμμετοχή του Ισραήλ ενόψει των επιθέσεων στην Γάζα προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή και η προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης να διατηρήσει μία θεωρητικά απολιτίκ στάση βρήκε αντίθετους όχι μόνο τους θεατές αλλά και πολλούς από τους συμμετέχοντες. Η Μαρίνα Σάττι ήταν ξεκάθαρη στην στάση της υπέρ της Παλαιστίνης μέσα από την δραστηριότητά της στα social media αλλά φυσικά και με το διάσημο πια χασμουρητό της όσο μιλούσε η Ισραηλινή εκπρόσωπος Eden Golan. Αυτό ήταν και το 'τελειωτικό χτύπημα' που εμβάθυνε το χάσμα μεταξύ ελληνικής τηλεόρασης και Μαρίνας, με το κανάλι της ΕΡΤ να προσπαθεί να 'μαζέψει' την ζημιά, χωρίς να προστατέψει με κάποιο τρόπο την τραγουδίστρια από τους δημοσιογράφους που της πετούσαν νοητικά βελάκια για την 'απαράδεκτη' συμπεριφορά της. Πώς τολμάει άλλωστε να παίρνει πολιτική θέση και να τάσσεται ενάντια μιας χώρας που πράττει εγκλήματα πολέμου την ώρα που μας αντιπροσωπεύει;
Σίγουρα, η Klavdia δεν πάτησε στα χνάρια της Σάττι φέτος. Δεν τόλμησε να κάνει την παραμικρή κίνηση που θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως πολιτική, παρέμεινε χαμογελαστή και ευγνώμων καθόλη την διαδικασία, διατήρησε μία άκρως φιλική προσέγγιση προς όλες τις διαγωνιζόμενες χώρες (και του Ισραήλ) και επικεντρώθηκε πλήρως στην μουσική και στην Αστερομάτα. Το αποτέλεσμα φυσικά την δικαίωσε και τα σχόλια που συγκέντρωσε μετά την τελική της εμφάνιση ήταν και παραμένουν να είναι διθυραμβικά.
"Κέρδισε η Klavdia. Όλοι συμμετέχουν κι έχουν μερίδιο επιτυχίας, όμως για μένα το μεγαλύτερο μερίδιο επιτυχίας το έχει η δύναμη ψυχής, η ταπεινότητα και η φωνάρα η συγκλονιστική που τραγούδησε έτσι και ανατριχιάσαμε στην εμφάνιση του Σαββάτου," είπε ο Γιώργος Λιάγκας. "Το ήθος και η ταπεινοφροσύνη είναι σημαντικά για έναν καλλιτέχνη και τα διαθέτει η Klavdia," υποστήριξε η Σοφία Βόσσου. "Μια τραγουδίστρια χωρίς φτιασιδώματα, χωρίς γυμνό, χωρίς τίποτα κατάφερε να αγγίξει την ψυχή όλων μας. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε ξαναστείλει πιο αξιοπρεπή και ωραία παρουσία," πρόσθεσε ο Κώστας Τσουρός.
Πολλά περισσότερα ήταν τα κοπλιμέντα στην Klavdia γενικώς, τα οποία κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν άξιζε. Μπορούμε όμως να παρατηρήσουμε έναν κοινό πυρήνα σε κάθε θετικό σχόλιο: ταπεινοφροσύνη, σεμνότητα, αξιοπρέπεια. Αυτές ήταν οι βασικές αρετές του 'καλού κοριτσιού' που μας έφτασε μέχρι την δεκάδα της Eurovision και τελικά την αγαπήσαμε τόσο πολύ. Αναρωτιέται κανείς λοιπόν: ποια είναι τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να γίνεις αγαπητός στην ελληνική κοινωνία;
Η Klavdia εμφανίστηκε στην σκηνή με ένα μακρύ 'αξιοπρεπές' φόρεμα, τραγούδησε ένα κομμάτι που μίλησε στην πατριωτική φύση του λαού μας, σιώπησε εξολοκλήρου απέναντι στα πολιτικά γεγονότα της εποχής, παρέμεινε χαμογελαστή και ευχάριστη από την αρχή μέχρι το τέλος και δεν έχει σταματήσει να λέει ευχαριστώ σε όλους- ακόμα και όσους την αμφισβήτησαν.
Η Μαρίνα Σάττι χασμουρήθηκε σαν ένδειξη διαμαρτυρίας, ενοχλήθηκε ουκ ολίγες φορές με τους δημοσιογράφους, δημιούργησε συμπάθειες και αντιπάθειες, χόρεψε, φόρεσε κοντή φούστα και τελικά επέστρεψε στην Ελλάδα εκφράζοντας την δυσαρέσκειά της για τα αρνητικά σχόλια που δέχτηκε μέσω της μουσικής της ("Η Μαρίνα σας πήγε τάπα").
Συνεχίζει να τάσσεται υπέρ των αδυνάτων σε έναν άνισο πόλεμο ("βάλε τις ωτοασπίδες για να μην ακούς τις βόμβες να πέφτουν, bitch") και αρνείται να δώσει συνέντευξη σε μέσα που την κακομεταχειρίζονται (δηλαδή τα ελληνικά).
Γιατί είμαστε τόσο γρήγοροι στο να αποθεώσουμε την πρώτη και να καταδικάσουμε την δεύτερη;
Γιατί όταν μία γυναίκα δεν είναι 'σεμνή' και αρνείται να δεχτεί την άδικη κριτική απέναντί της με ένα χαμόγελο στα χείλη, δέχεται τόσο γρήγορη και σκληρή επίθεση; Και για ποιο λόγο η 22χρονη Klavdia έχει χαρακτηριστεί ήδη άπειρες φορές ως 'κορίτσι' και όχι 'γυναίκα', σε συνδυασμό με την σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη που τόση εντύπωση έκαναν στο ελληνικό κοινό; Ο λόγος είναι μάλλον εμφανής και δεν έχει να κάνει με το νεαρό της ηλικίας της: είναι ο κάζουαλ σεξισμός που δυστυχώς μας χαρακτηρίζει ως έθνος εδώ και δεκαετίες, σύμφωνα με τον οποίο μια γυναίκα οφείλει να μην 'προκαλεί' με κανέναν τρόπο, κυρίως όταν υποτίθεται πως μας εκπροσωπεί στο εξωτερικό. Είναι χρέος της να αντιπροσωπεύσει την ελληνική κουλτούρα αξιοπρεπώς, δηλαδή σιωπηλά, ταπεινά και με κοριτσίστικη λάμψη. Οποιαδήποτε έκφραση άλλης προσωπικότητας θεωρείται παρεμβατική και δεν έχει θέση στην Eurovision. Ή στην τηλεόραση. Ή ίσως πουθενά (;)
Στο ελπιδοφόρο της υπόθεσης, η επιτυχία της Μαρίνας Σάττι εκτός του παραπάνω πλαισίου είναι πλέον τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να την αγνοήσει ακόμα και ο πιο φανατικός αρνητής της. Ευχόμαστε το ίδιο να συμβεί και στην καριέρα της υπερταλαντούχας Κlavdia, καθώς στην πραγματικότητα υπάρχει χώρος για όλες. Και για τις μακριές και για τις κοντές φούστες.
