Οι Porridge Radio θα είναι πάντα εκεί για σας. "Μείνετε ευάλωτοι, αλλά όχι υπερβολικά"

Το ροκ κουαρτέτο από το Μπράιτον, μια από τις καλύτερες μπάντες της τελευταίας δεκαετίας με πρωτοστάτησα την συνταρακτική φωνητικά και στιχουργικά Dana Margolin, έρχεται στην Αθήνα για πρώτη και τελευταία φορά, την Τρίτη 6/5 ("An Club"). Πριν τους αποχαιρετήσουμε για τα καλά, μιας και έχουν ανακοινώσει πως μετά το τέλος της φετινής τους περιοδείας θα διαλυθούν, μιλήσαμε με την Margolin για όσα επιφυλάσσει το μέλλον τους, τις τελευταίες τους κυκλοφορίες αλλά και τι θα έλεγε στους fans της πριν τους αποχαιρετήσει.

Γιατί αποφασίσατε να διαλύσετε τους Porridge Radio μετά από την τρέχουσα περιοδεία; Να περιμένουμε, ίσως, κάποιο νέο ή solo πρότζεκτ;
Αποφασίσαμε να διαλυθούμε γιατί ήταν η κατάλληλη ώρα. Αυτό το πρότζεκτ τρέχει εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια και νιώθαμε ότι τα πράγματα έχουν φτάσει στο τέλος τους. Αισθάνομαι πολύ περήφανη για όσα έχουμε κάνει και νιώθω ότι πρέπει να τα αφήσω πίσω μου, ώστε να υπάρξουν πραγματικές πιθανότητες για να έρθει κάτι καινούργιο. Νιώθω ότι τώρα υπάρχει χώρος να μεταμορφωθώ, να αλλάξω και να αποκτήσω νέες δυνατότητες. Είναι πραγματικά ανακουφιστικό να ξέρω ότι μπορείς να ξαναβρείς αυτό το συναίσθημα, αφού έχεις ενσωματωθεί σε ένα πρότζεκτ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πώς πάει, λοιπόν, αυτή η τελευταία περιοδεία; Τι αντιδράσεις έχετε από το κοινό;
Το κοινό είναι καταπληκτικό. Οι άνθρωποι που έρχονται ακούν και γίνονται μέρος αυτών των σόου τα κάνουν να μοιάζουν πολύ ξεχωριστά. Συνεχώς βουρκώνω από το πόσο πολύ οι άνθρωποι νοιάζονται για την μπάντα και τη μουσικής μας. Είναι σχεδόν τρελό!

Γιατί κυκλοφορήσατε ξεχωριστά ως EP το "Machine Starts to Sing", λίγους μήνες μετά το LP σας " Clouds In The Sky They Will Always Be There For Me". Αφηγείται μια διαφορετική ιστορία;
Ήταν όλα μέρος της ίδιας ηχογράφησης που κάναμε πέρσι και βασικά τα τέσσερα τραγούδια του "Machine Starts to Sing" είναι αυτά που κόπηκαν γιατί δεν χωρούσαν στο LP. Δεν θέλαμε να κυκλοφορήσουμε έναν διπλό δίσκο, έτσι επιλέξαμε να χωρίσουμε τα τραγούδια σε δύο αυτόνομα μέρη που μπορούν να σταθούν ξεχωριστά και να λάμψουν εξίσου.

Το "Machine…" είναι ένας δίσκος που εξαρχής δίνει την αίσθηση ότι θα τον απολαύσεις πραγματικά στο live. Ήταν κάτι που είχατε κατά νου κατά τη δημιουργία και παραγωγή τους;
Ναι, ηχογραφήσαμε και τους δύο δίσκους έχοντας πάνω κάτω τη σκέψη ότι όλα τα τραγούδια πρέπει να ενορχηστρωθούν με τέτοιον τρόπο ώστε να παίζονται ζωντανά από τους τέσσερίς μας, ώστε να νιώθουμε γεμάτοι, με ενθουσιασμό αλλά και μία αίσθηση κατεπείγοντος. Και νομίζω το καταφέραμε.

Πολλοί καλλιτέχνες, όπως κι εσείς στο "Clouds in the Sky…" μιλούν τελευταία ανοιχτά για την εξάντληση που βιώνουν τόσο στην καθημερινότητα όσο και στο πλαίσιο της μουσικής βιομηχανίας. Πιστεύεις ότι είμαστε πιο burned out σε σχέση με παλιότερα ή απλά είμαστε πιο ανοιχτοί ως κοινωνία στο να το συζητήσουμε;
Ίσως και τα δύο. Αλλά μπορεί να υπάρχει και μία τρίτη επιλογή. Νομίζω ότι η μουσική βιομηχανία απαιτεί πολλά από έναν άνθρωπο. Οι περιοδείες είναι αμείλικτες και δεν σημαίνουν ότι στο τέλος τους θα είσαι και ένας επιτυχημένους οικονομικά καλλιτέχνης όπως ίσως συνέβαινε στο παρελθόν. Είναι πολύ επίπονο και είσαι πολύ εκτεθειμένος, γιατί είσαι πολύ πιο "ορατός" σε σχέση με το παρελθόν. Βέβαια, σίγουρα οι άνθρωποι μιλούν περισσότερο σήμερα για την ψυχική υγεία, αλλά νομίζω οι καλλιτέχνες το έκαναν ανέκαθεν. Είναι η δουλειά μας να μιλάμε για τα δύσκολα και τα ευαίσθητα πράγματα.

Ο σουρεαλισμός είναι ένα βασικό στοιχείο των οπτικών υλικών σας, των εξωφύλλων των άλμπουμ σας, για παράδειγμα, ή των βίντεο σας. Εκφράζει καλύτερα τον ψυχισμό σου; 
Με τραβάει το παράλογο και το σουρεαλιστικό, γιατί έτσι καταφέρνω να εικονοποιήσω το πόσο παράξενο αλλά και πόσο μαγικό είναι να είσαι ζωντανός.

Τι θέλετε να κρατήσουν οι φαν σας στις καρδιές τους μετά την διάλυση των Porridge Radio; Πέρα από τη μουσική σας φυσικά!
Οι Porridge Radio θα είναι πάντα εκεί για σας. Ευχαριστούμε που μας ακούσατε. Μείνετε ευάλωτοι, αλλά όχι υπερβολικά.