"Καρδιά από αγάπη ορφανή": Ταξίδι στον κόσμο της οπερέτας

Με τίτλο "Καρδιά από αγάπη ορφανή", η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, υπό τη μουσική διεύθυνση του Σταύρου Μπερή, προσκαλεί το κοινό σε ένα μαγευτικό ταξίδι στον κόσμο της οπερέτας των αρχών του 20ού αιώνα. Στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο "Μαρία Κάλλας", την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, στις 8.30 μ.μ., θα ζωντανέψουν αγαπημένες άριες, ντουέτα και χορωδιακά αποσπάσματα από εμβληματικά έργα των Θεόφραστου Σακελλαρίδη, Νίκου Χατζηαποστόλου, Σπύρου Σαμάρα και Φραντς Λέχαρ, αναβιώνοντας τη χρυσή περίοδο της ελληνικής οπερέτας. Ένα μοναδικό μουσικό αφιέρωμα που θα ταξιδέψει τους θεατές στην εποχή της αθωότητας και της μεγαλοπρέπειας αυτής της εποχής. Τραγουδούν οι: Δέσποινα Σκαρλάτου (σοπράνο), Αντώνης Κορωναίος (τενόρος). Στο πιάνο ο Δημήτρης Βεζύρογλου.

Η οπερέτα, ένα μουσικοθεατρικό είδος που συνδυάζει την πρόζα, το τραγούδι και τον χορό, εμφανίστηκε στη Γαλλία τον 19ο αιώνα και γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα, το αθηναϊκό κοινό ήρθε σε επαφή με την οπερέτα ήδη από το 1868, όταν ένας γαλλικός θίασος παρουσίασε τις πρώτες παραστάσεις. Το 1871, δημιουργήθηκε ένα πρόχειρο θέατρο στην Ομόνοια, όπου ανέβαιναν γαλλικές κωμωδίες και βωδεβίλια (από τη γαλλική λέξη vaudeville). Η ελληνική οπερέτα γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση τον 20ό αιώνα, με κορυφαίους συνθέτες όπως ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης, δημιουργός του Βαφτιστικού (1918), και ο Νίκος Χατζηαποστόλου, συνθέτης των Απάχηδων των Αθηνών (1916). Σημαντικός σταθμός ήταν το ανέβασμα της γαλλικής οπερέτας Μαμζέλ Νιτούς το 1908 στο θέατρο του Συντάγματος, από τον θίασο του Αντώνη Νίκα. Κατά τον Μεσοπόλεμο, η οπερέτα έγινε ένα από τα πιο αγαπητά είδη θεάτρου στην Ελλάδα, προσελκύοντας μεγάλο κοινό και διαμορφώνοντας το μουσικό θέατρο της εποχής.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει αποσπάσματα από τις οπερέτες:

• Η Κρητικοπούλα (1916): Ένα πουλί χρυσό πουλί (Σπυρίδων Σαμάρας)
• Η Εύθυμη Χήρα (1905): Lippen Schweigen (Φραντς Λέχαρ)
• Η Χώρα του Μειδιάματος (1923): Dein ist mein ganzes Herz (Φραντς Λέχαρ)
• Θέλω να δω τον Πάπα (1920): Θέλω να δω τον Πάπα, Χείλη φλογισμένα (Θεόφραστος Σακελλαρίδης)
• Ο Βαφτιστικός (1918): Εμπρός και πάλι με χαρά, Ζήτω η Βιβίκα - Γλέντι που θα αρχίσει, Συ μου πήρες πια το νου και την καρδιά, Επιτέλους θα τον δούμε - Ψηλά στο μέτωπο (Θεόφραστος Σακελλαρίδης)
• Πικ Νικ (1915): Σφίξε με, Ω! Νύχτα που σκορπίζεις δροσιά (Θεόφραστος Σακελλαρίδης)
• Περουζέ (1911): Νεράιδα του γιαλού (Θεόφραστος Σακελλαρίδης)
• Πόλεμος εν πολέμω (1914): Για την ένδοξη Πατρίδα, Στον ουρανό ανεβαίνει σιγαλά (Θεόφραστος Σακελλαρίδης)
• Οι Απάχηδες των Αθηνών (1921): Σαν όνειρο μαγευτικό, Ρετσίνα μου, Είμαστε ευγενείς και ξακουσμένοι/ Φοξ Τροτ (Νίκος Χατζηαποστόλου)

Ερμηνεύουν: Δέσποινα Σκαρλάτου (σοπράνο), Αντώνης Κορωναίος (τενόρος). Στο πιάνο ο Δημήτρης Βεζύρογλου 

Μουσική διεύθυνση: Σταύρος Μπερής

Λίγα λόγια για τη Χορωδία Δήμου Αθηναίων

Η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, ιδρύθηκε το 1999 ως η τρίτη ιστορικά ελληνική επαγγελματική χορωδία και ένα από τα τέσσερα αυτοδύναμα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων, με σκοπό να γεφυρώσει τον χώρο ανάμεσα στο αμιγώς λυρικό ή συμφωνικό ρεπερτόριο, την αθηναϊκή πολυφωνική παράδοση και τη σύγχρονη λόγια δημιουργία.

Η Χορωδία αποτελείται από επαγγελματίες τραγουδιστές με κλασικές σπουδές και πλούσια εμπειρία σε διάφορους μουσικούς χώρους. Αποτελεί έναν από τους σημαντικούς πυλώνες της πολιτιστικής ζωής της Αθήνας, παρουσιάζοντας όλα τα είδη φωνητικής μουσικής, τόσο ελληνικής όσο και διεθνούς, σύγχρονης και κλασικής. Με τη δυναμική της παρουσία, έχει αποκτήσει πιστό κοινό και έχει συνεργαστεί με μεγάλα μουσικά σύνολα και φορείς, όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Μουσείο Μπενάκη, η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και η Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, υπό τη διεύθυνση καταξιωμένων αρχιμουσικών όπως οι Stefan Lano, Λουκάς Καρυτινός, Νίκος Αθηναίος, Βύρων Φιδετζής, Σταύρος Ξαρχάκος, Μίλτος Λογιάδης, Άλκης Μπαλτάς, Αλέξανδρος Μυράτ, Γιώργος Πέτρου, Angelo Cavallaro και άλλοι.

Εντυπωσιακές στιγμές στην πορεία της Χορωδίας υπήρξαν οι διεθνείς συνεργασίες με τους Jean Michel Jarre και Ennio Morricone στο Ηρώδειο, οι εμφανίσεις στο Πασχαλινό Φεστιβάλ της Μόσχας υπό τη διεύθυνση του Βαλέρι Γκέργκιεφ, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης με την "Ορέστεια" του Ξενάκη υπό τη διεύθυνση του Gürer Aykal, καθώς και στο Φεστιβάλ της Ravenna με τη 9η Συμφωνία του Beethoven υπό τη διεύθυνση του Riccardo Muti.

Παράλληλα με την καλλιτεχνική της προσφορά, η χορωδία επιτελεί αξιόλογο κοινωνικό έργο, παρουσιάζοντας ειδικά επιλεγμένα προγράμματα φωνητικής μουσικής σε σχολεία, λέσχες φιλίας, γηροκομεία και απομακρυσμένες γειτονιές της πόλης, ενώ συχνά συμμετέχει σε εκδηλώσεις κοινωφελών και φιλανθρωπικών οργανώσεων). Από την ίδρυσή της, η Χορωδία διευθύνεται από τον Σταύρο Μπερή.

Δείτε όλες τις συναυλίες της εβδομάδας στον οδηγό μουσικής του "α".