Θα πρωταγωνιστήσετε στην έναρξη του τριήμερου Jazzét Festival (Παρασκευή 13, Σάββατο 14 & Κυριακή 15/9, Θέατρο Πέτρας), προτείνοντας μια σύμπραξη με το νέι του Χάρη Λαμπράκη και τη φωνή της Άννας Λινάρδου. Τι ομοιότητες και τι διαφορές θα έχει αυτή η συναυλία, με εκείνη που δώσατε όλοι παρέα στο "Jazzét Music Hall", πέρυσι το καλοκαίρι;
Η φετινή συναυλία στο Jazzét Festival θα είναι μια φυσική εξέλιξη της περσινής μας εμφάνισης στο "Jazzét Music Hall". Αν και θα διατηρήσουμε την ουσία και την εσωτερική συνοχή που μας χαρακτηρίζει, θα προσθέσουμε καινούρια κομμάτια και αυτοσχεδιασμούς, που θα αναδείξουν την τρέχουσα καλλιτεχνική μας πορεία. Κάθε συναυλία είναι για εμάς μια νέα εμπειρία: μια αναζήτηση που δεν επαναλαμβάνεται, αλλά εξελίσσεται συνεχώς.
Με δεδομένο ότι προετοιμάσατε καινούρια κομμάτια, ειδικά για τη βραδιά στο Jazzét Festival, να υποθέσουμε ότι είναι στα σκαριά και κάποιος δίσκος συνεργατικά με τον Λαμπράκη και τη Λινάρδου;
Η δημιουργική μας διάθεση και η χημεία που έχουμε αναπτύξει με τον Χάρη Λαμπράκη και την Άννα Λινάρδου μας ενθαρρύνουν να εξερευνήσουμε αυτήν τη συνεργασία σε μεγαλύτερο βάθος. Εξετάζουμε την πιθανότητα ενός δίσκου, αλλά προτιμάμε να αφήνουμε την τέχνη να ακολουθεί τη φυσική της πορεία, χωρίς να δεσμευόμαστε από συγκεκριμένους στόχους ή χρονοδιαγράμματα.
Μετράμε 7 χρόνια από το ξεκίνημά σας και την πρώτη σας ζωντανή εμφάνιση, στο "ZP87" (2017). Τι "γεύση" έχει αφήσει αυτό το ταξίδι, μέχρι στιγμής;
Τα τελευταία επτά χρόνια υπήρξαν για εμάς ένα συναρπαστικό ταξίδι εξερεύνησης και αυτογνωσίας. Κάθε εμφάνιση, κάθε συνεργασία, μας έχει αφήσει πλούσιες εμπειρίες και μαθήματα. Το ταξίδι μας έχει γεμίσει με στιγμές αλήθειας και αμοιβαίας κατανόησης, που ανανεώνουν συνεχώς την αγάπη μας για τη μουσική.
Γνωριζόσασταν ήδη όταν αποφασίσατε να φτιάξετε το B.Y.S. Trio; Ή σας έφερε κοντά η τζαζ;
Η τζαζ ήταν το σημείο συνάντησής μας, αλλά η σύνδεσή μας υπερβαίνει τη μουσική. Μοιραζόμαστε μια κοινή φιλοσοφία κι έναν κοινό τρόπο έκφρασης, ο οποίος διαμορφώθηκε μέσα από τις προσωπικές μας διαδρομές και εμπειρίες. Η μουσική είναι το μέσο, αλλά η ανθρώπινη σχέση είναι η ουσία.
Γίνατε γνωστοί χάρη στο αφιέρωμά σας στον Charlie Haden, ενώ ονομάσατε και το δισκογραφικό σας ντεμπούτο "It's About Spirituality" (2022) από μια φράση του. Τι σας αρέσει περισσότερο στον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη; Αλήθεια, πήγατε να τον δείτε στον Λυκαβηττό, όταν έπαιξε εκεί με τη Liberation Orchestra, το 1985;
Ο Charlie Haden ενσαρκώνει για εμάς την έννοια του μουσικού που δεν παίζει απλά νότες, αλλά μιλάει με την ψυχή του. Η μουσική του είναι μια πράξη διαλόγου και αντίστασης, μια διαρκής αναζήτηση για αλήθεια και δικαιοσύνη.
Νίκος Σιδηροκαστρίτης: Ναι, τον είδαμε στον Λυκαβηττό το 1985, και ήταν μια εμπειρία που μας σημάδεψε βαθιά.
Εκτός από τον Charlie Haden, ποιες άλλες φιγούρες της τζαζ θεωρείτε ως καθοριστικές για τη δική σας διαδρομή;
Είναι πολλές οι μορφές της τζαζ (και όχι μόνο) που μας έχουν καθορίσει ως μουσικούς και ανθρώπους και σίγουρα είναι διαφορετικές για τον καθένα από εμας. Ενδεικτικά, όμως, θα λέγαμε ότι φιγούρες όπως ο Ornette Coleman, ο Elvin Jones και ο Jon Christensen, η Alice Coltrane, η Carla Bley, ο Bill Evans και ο Thelonius Monk, o Roy Haynes και ο Paul Bley, έχουν καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το πώς βλέπουμε και βιώνουμε την τζαζ. Αυτοί οι καλλιτέχνες υπήρξαν φάροι στην αναζήτησή μας για νέους δρόμους και για εκφραστικές δυνατότητες.
Κι εκτός τζαζ; Τι σας αρέσει να ακούτε;
Ακούμε διάφορα είδη, από κλασική έως παραδοσιακή μουσική από διαφορετικούς πολιτισμούς. Κάθε μορφή έχει κάτι να προσφέρει στην αναζήτηση της ανθρώπινης εμπειρίας και έκφρασης. Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε μορφή μουσικής τέχνης που έχει να μοιραστεί μια αλήθεια.
Καθώς προχωρά ο 21ος αιώνας, πώς βλέπετε τα τζαζ πράγματα στην Ελλάδα; Προχωρούν ή υποχωρούν; Εξακολουθεί να αφορά τον κόσμο στη χώρα μας αυτή η μουσική;
Η τζαζ στην Ελλάδα βρίσκεται σε μια διαρκή διαδικασία αναζήτησης και ανανέωσης. Υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από νέους, ταλαντούχους μουσικούς να ασχοληθούν και να καταπιαστούν με το είδος. Αν και δεν είναι μαζική –ποτέ δεν ήταν– έχει βρει μια μικρή αλλά παθιασμένη κοινότητα, που την υποστηρίζει.
Το θέμα είναι να βρίσκονται και χώροι, ώστε να μπορεί να παρουσιάζεται με όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες. Οι χώροι στην Αθήνα, όμως, μετριούνται πλέον στα δάχτυλα του …ενός χεριού! Το "Jazzet Music Hall" είναι ένας από αυτούς τους χώρους, ο οποίος στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία δύο ανθρώπων, του Λευτέρη και της Ελένης. Θα πρέπει κάποια στιγμή η τζαζ, ως μορφή τέχνης, να βρει υποστήριξη και από το επίσημο κράτος, όπως γίνεται για άλλες μορφές τέχνης και μουσικής δημιουργίας.
Τι άλλο φέρνει για σας το υπόλοιπο του 2024, μετά το πέρας του Jazzét Festival; Υπάρχουν σχέδια που μπορείτε να μας ανακοινώσετε;
Το 2024 θα συνεχίσουμε να εξερευνούμε και να δημιουργούμε, με νέες συναυλίες και πιθανώς νέες συνεργασίες. Προσπαθούμε να αφήνουμε τα πράγματα να εξελίσσονται φυσικά και να είμαστε ανοιχτοί σε κάθε δημιουργική πρόκληση που θα προκύψει.
Διαβάστε Επίσης
