Πώς οι Black Angels έγιναν σημαιοφόροι του psych-rock;

Αυτό που κάνει η καλή μουσική είναι να αντικατοπτρίζει τον κόσμο του ακροατή και πάλι πάνω στον ίδιο, μετατρέποντας το συμπαντικό σε κάτι πολύ πιο προσωπικό. Από τότε που σχηματίστηκαν στο Austin το 2004, οι psych-rock τιτάνες Black Angels έγιναν σημαιοφόροι του είδους που εκπροσωπούν, επιδρώντας με αυτόν ακριβώς τον τρόπο στους οπαδούς και ακροατές τους. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους για τους οποίους το νέο album του γκρουπ, "Wilderness of Mirrors", ονοματοδοτήθηκε τόσο εύστοχα. 

Πράγματι, στα πέντε χρόνια από την κυκλοφορία του προηγούμενου δισκογραφικού εγχειρήματος της μπάντας, του εξαιρετικού "Death Song", και στα δύο και πλέον χρόνια που πέρασαν δουλεύοντας πάνω στο "Wilderness of Mirrors", οι πανδημίες, οι πολιτικές αναταραχές και η συνεχής καταστροφή του περιβάλλοντος έδωσαν άφθονη τροφή στην ηχητική ταυτότητα - σήμα κατατεθέν των Black Angels.

Έτσι, σε μία άνευ προηγουμένου ενδοσκόπηση, εστίασαν τόσο στη συνεχή δημιουργική και μουσική τους ανάπτυξη όσο και στους δικούς τους αγώνες μέσα στο χάος που τους περιέβαλε. Το σημαντικότερο όμως στο "Wilderness of Mirrors" είναι το ότι ηχογραφήθηκε αποκλειστικά στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγκροτήματος, το Austin, για πρώτη φορά μετά από πάνω από μία δεκαετία, ενώ καθήκοντα συμπαραγωγού ανατέθηκαν στον μακροχρόνιο συνεργάτη τους και διακεκριμένο μηχανικό ήχου, Brett Orrison. Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι διάχυτο στο "Wilderness of Mirrors", στο οποίο εξευγενίζεται επιδέξια η ψυχεδελική ροκ τραχύτητα των Black Angels, εμπλουτισμένη εδώ από μια σειρά ιδιαίτερων και δεόντως ενδιαφερόντων ηχοχρωμάτων και ακουστικών υφών.

Παρά τον πειραματισμό και την μουσική εξέλιξη, οι Black Angels παραμένουν αριστοτεχνικά πιστοί στις πρωτόλειες αρχές του του psych-rock, αλλά και στους προπάτορές της, Syd Barrett, Roky Erickson, Arthur Lee και την ευρύτερη οικογένεια των Velvet Underground. Η κληρονομιά αυτών των καλλιτεχνών βρίσκεται επίσης στον πυρήνα του αγαπημένου, μακροχρόνιου Levitation Festival, που αποτελεί το εγχείρημα της καλλιτεχνικής κολεκτίβας The Reverberation Appreciation Society (ιδρυτικό μέλος της οποίας είναι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Alex Maas), αλλά και σημείο αναφοράς για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του είδους. Οι Black Angels θα είναι ξανά μαζί μας live, στο "Fuzz", στις 7/3.

Τι κάνετε την τελευταία πενταετία, από την κυκλοφορία του φοβερού "Death Song”?
Προσπαθούμε να επιβιώσουμε! Μέσα σε αυτό το διάστημα η σύζυγός μου κι εγώ αποκτήσαμε δύο παιδιά οπότε προσπαθούσαμε κι εμείς, όπως όλοι, να μην τα παίξουμε με όσα έχουν συμβεί.

Το "Wilderness Of Mirrors" είναι ένα άλμπουμ με πολύ άμεσο, πολιτικό στίχο. Τι αποδοχή έχει αυτό από το κοινό;
Δεν είναι ακριβώς σίγουρος ακόμα γιατί είναι ακόμα πολύ φρέσκια κυκλοφορία και είμαστε μέσα σε αυτό. Πιστεύω όμως ότι είναι κάτι που αρέσει και στηρίζει ο κόσμος που ακούει τη μουσική μας. Έρχονται ακόμα στις συναυλίες μας (γελάει).

Για ποια από τα θέματα της πολιτικής πραγματικότητας ενδιαφέρεστε να μιλήσετε περισσότερο στην προκειμένη;
Για το ποιους επιλέγεις να εμπιστεύεσαι. Με ποιον τρόπο αξιοποιούνται τα χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι; Ποιες εισβολές ή επιθέσεις χρηματοδοτούνται από αυτά και ποιες χώρες προστατεύονται ή επωφελούνται αντίστοιχα; Εμείς δείχνουμε έναν καθρέφτη στην κοινωνία και ενθαρρύνουμε να κοιτάξει αυτή την αντανάκλαση. Αυτό όμως είναι το νόημα της τέχνης, σωστά; Είναι μια αντανάκλαση του κόσμου. Είναι διαολεμένα όμορφος αλλά και φοβερά τρομακτικός, έτσι δεν είναι;

Πώς προέκυψαν οι τίτλοι στα ισπανικά που έχετε επιλέξει για κάποια από τα τραγούδια του άλμπουμ; Έχετε σκεφτεί να γράψετε σε άλλες γλώσσες γενικά;
Φυσικά και θα θέλαμε κάτι τέτοιο. Αν υπάρχει οποιοσδήποτε τρόπος να συνδεθούμε ακόμα περισσότερο με το κοινό και να δείξουμε έτσι, την αγάπη και την εκτίμηση μας, είμαστε μέσα!

Τι ρόλο παίζει η ψυχεδελική μουσική σε μια πραγματικότητα όπως αυτή που ζούμε σήμερα;
Πιστεύω ότι υπάρχει ένα στοιχείο φυγής στη μουσική και την τέχνη γενικά. Αλλά για κάποιο λόγο νομίζω ότι βοηθάει τον κόσμο να βρίσκεται και σε εγρήγορση. Η κοινότητα πιάνει τον παλμό της πολιτικής πραγματικότητας, γεμίζει διαρκώς το μυαλό της με πληροφορίες και αναζητά ο καθένας τη δική του αλήθεια. Όλα είναι κυκλικά και μοιάζουν σαν να έχουν γίνει ξανά στο παρελθόν.  

Ο καθένας από εσάς "τρέχει" και κάποιο προσωπικό side project, πέραν των Black Angels. Τι κερδίζετε από αυτό;
Είναι υγιές να έχει κανείς εναλλακτικές προοπτικές και διαφορετικές διεξόδους δημιουργικής έκφρασης και εκτόνωσης. Μου αρέσει να ζωγραφίζω, να σχεδιάζω, να κάνω παραγωγές για άλλες μπάντες και να μπλέκομαι σε διάφορα μουσικά πρότζεκτ. Κυκλοφόρησα έτσι κι ένα σόλο άλμπουμ στη διάρκεια της πανδημίας, με τίτλο "Luca". Παίζω ακόμα σε ένα συγκρότημα που το λένε Mien, μαζί με τον Tom [σ.σ. Furse] από τους Horrors, τον Rishi [σ.σ. Dhir] από τους Elephant Stone and John Mark από τους Earlies. Η αλήθεια είναι ότι αγαπώ ΌΛΑ τα είδη μουσικής και δεν θέλω με τίποτα να κατηγοριοποιηθώ σε κανένα κουτάκι. 

Πώς πάει η διαβόητη αναβίωση της ψυχεδέλειας το 2023; Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά;
Είναι μουσική από το πνεύμα. Είναι θεραπεία.

Φαίνεται ότι υπάρχει μια νέα περιέργεια σχετικά με τα ψυχεδελικά, τις επιπτώσεις τους στη θεραπεία και τις διάφορες micro dosing τεχνικές. Από που πιστεύεις ότι προέρχεται αυτό το ενδιαφέρον;
Αρχικά, η ίδια η χρήση της λέξης "ψυχεδελικό" γίνεται όλο και πιο φυσιολογική στην Αμερική. Νομίζω η αλήθεια είναι απελευθερωτική σε αυτή την περίπτωση… Ανάλογα με τη δόση και την εκάστοτε περίπτωση μπορεί κάποιος να βιώσει ένα καθοριστικής σημασίας άλμα προόδου [μτφ. break through]. Είναι μόνο θέμα χρόνου πριν μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες πουλάνε μικροδόσεις ψιλοκυβίνης στα φαρμακεία [σ.σ. η ψιλοκυβίνη είναι μια φυσική ψυχοτρόπος ουσία που παράγεται από είδη "μαγικών μανιταριών"]. Εδώ μιλάμε περισσότερο για την επιστημονική πλευρά του αντικειμένου. Ο συσχετισμός των ψυχεδελικών με τη μουσική έχει να κάνει με το ότι έχει βοηθήσει ανθρώπους να ανοίξουν το μυαλό τους και να καταλάβουν ότι η ψυχεδέλεια δεν είναι μια τρομακτική λέξη.

Σε τι διαφέρει το κοινό των psych φεστιβάλ στην Ευρώπη και την Αμερικοί;
Λοιπόν, μάλλον είστε πιο εξωτικά ζώα στην Ευρώπη μιας και δεν παίζουμε συχνά εδώ. Στην Αμερική είμαστε απλώς κοινοί αρμαδίλλοι.

Ποιες είναι οι εμπειρίες σας από τις συναυλίες σας στην Ελλάδα;
Διαπιστώνουμε πάντα ότι η Ελλάδα είναι πολύ φιλόξενη για εμάς και τον ήχο μας. Δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να παίζουμε στην Ελλάδα αλλά μέχρι στιγμής οι εμφανίσεις μας εκεί είναι πάντα εκρηκτικές!