Ο Παύλος Παυλίδης συναντά τον Γιάννη Μαρκόπουλο "Πέρα από τη θάλασσα"

Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τη γέννηση του σπουδαίου συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, ο Παύλος Παυλίδης επανασυστήνει 16 από τις σημαντικότερες συνθέσεις του, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης για 5 παραστάσεις από 3 έως 5 Φεβρουαρίου, γεμάτη αναμνήσεις, έντονα συναισθήματα αλλά και ανεξερεύνητα ηχητικά τοπία. Μια απρόσμενη μουσική συνάντηση, μια ιστορία επί σκηνής σε σκηνοθεσία Χρήστου Σαρρή.

Mε ένα ξεχωριστό σκηνικό του Λουκά Μπάκα, visuals από το γαλλικό ντουέτο των Sagans μεταξύ άλλων, κινησιολογία από τη Σοφία Μαυραγάνη, σημαντικούς μουσικούς επί σκηνής και μία ομάδα σπουδαίων συντελεστών, ο Παύλος Παυλίδης μας ταξιδεύει "Πέρα από τη θάλασσα", επανασυστήνοντάς μας αγαπημένες συνθέσεις του Γιάννη Μαρκόπουλου.

Η συνεργασία των δύο μουσικών γεννήθηκε το 2019. Όταν η κόρη του συνθέτη, Λένγκα Μαρκοπούλου, μεταφέρει στον Παύλο Παυλίδη την επιθυμία του πατέρα της να διασκευάσει εκείνος τραγούδια του. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Παυλίδης συναντά τον Μαρκόπουλο, και ο Χρήστος Σαρρής δημιουργεί στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης ένα αναπάντεχο οπτικό περιβάλλον που συνοδεύει την παράσταση: ένα μελλοντολογικό μετά-τοπίο, όπου οι άνθρωποι αναζητούν ξανά και ξανά ένα καλύτερο αύριο, πέρα από μια θάλασσα. 

Από τα "Μαλαματένια Λόγια" στα "Χίλια Μύρια Κύματα" και από εκεί "Πέρα από τη Θάλασσα". Ένας χαρισματικός τραγουδοποιός που τολμά διαρκώς να εμπλουτίζει τον ήχο του με νέα στοιχεία, τώρα έχει την δυνατότητα να "πειράξει" και το έργο ενός συνθέτη που θαυμάζει πολύ και από πολύ μικρός.

Ο Παύλος Παυλίδης λέει, μεταξύ άλλων για το "Πέρα από τη Θάλασσα": "Ο Μαρκόπουλος έχει ένα τεράστιο σε αξία αλλά και σε όγκο έργο. Ασχολήθηκα με τα τραγούδια. Η επιλογή των κομματιών έγινε, κυρίως, με κριτήριο το κατά πόσο έβρισκα μέσα σε αυτά τον εαυτό μου σαν ερμηνευτή. Μιλάμε για έναν συνθέτη, ο οποίος έχει μελοποιήσει σπουδαίους ποιητές και στιχουργούς. Χάριν του ύφους αφαίρεσα ελάχιστους στίχους σε κάποια τραγούδια. Γιατί οι αδικημένοι που υπερασπίζονταν οι στίχοι αυτοί πριν πενήντα χρόνια, δεν έπαψαν να υπάρχουν, δυστυχώς, αλλά άλλοι είναι πια στην εποχή μας οι μετανάστες και οι ξεριζωμένοι. Πρόσθεσα, επίσης, σαν στιχουργός κι εγώ, κάποια λόγια, όπου αισθανόμουν ότι προσέθετα κάτι ουσιαστικό".