Scorpions: Το συγκρότημα που αρνείται να πεθάνει

Από τον Χάκο Περβανίδη 

Lonesome Crow (1972)

Το συγκρότημα: Οι Scorpions δημιουργήθηκαν το 1965 από τον κιθαρίστα Rudolf Schenker ο οποίος εκτελούσε ταυτόχρονα και χρέη τραγουδιστή. Αρχικά, ο μουσικός τους προσανατολισμός ήταν κοντά στο ύφος των Beatles και των υπόλοιπων βρετανικών σχημάτων της εποχής. Πέντε χρόνια αργότερα εισέρχονται στις τάξεις τους ο τραγουδιστής Klaus Meine και ο μικρότερος αδερφός του Rudolf, Michae,l στην lead κιθάρα. Στις αρχές του 1972 κερδίζουν έναν μουσικό διαγωνισμό και μέσα στην ίδια χρονιά ηχογραφούν και κυκλοφορούν το πρώτο τους album. 

O δίσκος: Δύσκολα κάποιος που δεν έχει εντρυφήσει στη μουσική των Scorpions θα μπορούσε να αναγνωρίσει πως πρόκειται για αυτούς. Ακόμα και η τόσο χαρακτηριστική φωνή του Meine, είναι σχεδόν αγνώριστη. Το ύφος τους επηρεάζεται μερικώς από το kraut rock το γερμανικό πειραματικό rock της εποχής, με αρκετές ακουστικές και ψυχεδελικές στιγμές. Το "In Search of The Peace of Mind” πάντως παραμένει σπουδαία σύνθεση, ενώ το 13λεπτο ομότιτλο τραγούδι φανερώνει τις αναφορές τους και παρουσιάζει το άστρο του δεκαεπτάχρονου τότε, Michael Schenker 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Σκανδιναβία με διαφορετικό εξώφυλλο και τίτλο "Action” 

Fly to the Rainbow (1974)

Το συγκρότημα: Κατά τη διάρκεια των ζωντανών τους εμφανίσεων για την προώθηση του πρώτου τους δίσκου, οι Scorpions παίζουν μερικές συναυλίες ως καλεσμένοι των Άγγλων UFO οι οποίοι εντυπωσιασμένοι από το ταλέντο του Michael Schenker του ζητούν να προσχωρήσει στο συγκρότημα. Η απάντηση τού είναι θετική με αποτέλεσμα οι Scorpions να διαλυθούν. Λίγους μήνες αργότερα συγχωνεύονται με τους Down Road στους οποίους συμμετέχει ο κιθαρίστας Ulrich Roth, όπως και οι Jürgen Rosenthal και Francis Buchholz σε τύμπανα και μπάσο. Ο νέα εποχή των Scorpions εδώ βάζει τις βάσεις της. 

O δίσκος: Τα "Speedy’s Coming” και "This Is My Song” είναι χαρακτηριστικά δείγματα του heavy metal της εποχής, αν και δεν το έλεγαν έτσι, ακόμα. Ο Roth μαζί με το ταλέντο φέρνει και την αγάπη του για τον Jimi Hendrix κάτι που φαίνεται στο μοναδικό τραγούδι που συνθέτει για τον δίσκο, το ‘Drifting Sun” ενώ το όνομα του Micheal Schenker εμφανίζεται σε τρείς συνθέσεις, ανάμεσα στις οποίες και το αριστουργηματικό "Fly to the Rainbow” 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Λίγο μετά την κυκλοφορία του δίσκου ο drummer Jürgen Rosenthal αποχώρησε για να ενταχθεί στους Eloy όπου και συμμετείχε στα σημαντικά τους album "Dawn” και "Ocean”

In Trance (1975)

Το συγκρότημα: Εδώ, στην πραγματικότητα, ξεκινά η νέα εποχή των Scorpions και σχηματίζεται ο ήχος που στο μέλλον θα λατρευόταν από εκατομμύρια οπαδούς ανά την υφήλιο. Ακόμα, σε αυτό σημείο ξεκινά και η συνεργασία τους με τον παραγωγό Dieter Dierks με τον οποίο θα μεγαλουργούσαν, ενώ εδώ εμφανίζεται για πρώτη φορά ο διάσημος λογότυπός τους. Ακόμα,  εδώ ξεκινά μία σειρά από προκλητικά εξώφυλλα τα οποία συχνά θα τους έφερναν απέναντι στη λογοκρισία. 

O δίσκος: Καταρχάς, εδώ έχουμε το τραγούδι "In Trance” μία από τις πιο γνωστές, αγαπημένες και βιωματικές για πολλούς, στιγμές των Scorpions. Ένα διαχρονικό classic, το πρώτο από πολλά που θα ακολουθούσαν. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Τα "Dark Lady”, "Top of the Bill” και "Robot Man” κατατάσσουν τους Scorpions στα πιο σκληρά συγκροτήματα της εποχής, το "Life’s Like River” είναι μία ακόμα κορυφαία στιγμή, ενώ ο Uli Roth που υπογράφει 5 από τα 10 τραγούδια του δίσκου αρχίζει και αναδεικνύεται σε σπουδαίο συνθέτη. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Την εποχή εκείνη, οι Scorpions ως The Hunters κυκλοφόρησαν ένα single στο οποίο διασκευάζουν στα γερμανικά δύο τραγούδια των Βρετανών Sweet. 

Virgin Κiller (1976)

Το συγκρότημα: Έχοντας καταφέρει να ξεχωρίσουν αλλά όχι να επιτύχουν ακόμα σε διεθνές επίπεδο οι Scorpions επιλέγουν τον συγκεκριμένο τίτλο για να πουν με μεταφορικό τρόπο πως οι μέρες της αθωότητάς ανήκουν στο παρελθόν και πως πλέον είναι έτοιμοι για σπουδαία πράγματα. Βέβαια, το εξώφυλλο που δημιούργησε ο φωτογράφος Steffan Böhle και παρουσίαζε ένα γυμνό κορίτσι σε προεφηβική ηλικία πίσω από ένα τζάμι το οποίο και έχει ραγίσει στο επίμαχο σημείο, λογοκρίθηκε με αποτέλεσμα ο δίσκος αρχικά να πωλείται μέσα σε μία μαύρη σακούλα και στη συνέχεια να κυκλοφορήσει ξανά με φωτογραφία του συγκροτήματος. 

O δίσκος: Σε παρόμοιο ύφος με αυτό του προκατόχου του αν και ελαφρώς πιο σκληρό, το "Virgin Killer” μπορεί να μην περιέχει ένα τραγούδι τόσο σπουδαίο όσο το "In Trance” αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως πρόκειται για ένα λιγότερο καλό στο σύνολό του album. Τα "Pictured Life” και "Catch Your Train” είναι οι γνωστότερες στιγμές του, το "Virgin Killer” μάλλον το πιο επιθετικό τραγούδι που είχαν γράψει μέχρι εκείνη την εποχή, στο "Polar Nights” έχουμε τη σχεδόν αναμενόμενη αναφορά του Roth στον Hendrix ενώ το κρυμμένο διαμάντι δεν είναι άλλο από την μπαλάντα "Yellow Raven”

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Το 2008 το Ίδρυμα Παρακολούθησης του Internet λογόκρινε το εξώφυλλο από τη σελίδα της Wikipedia, για να άρει την απόφασή του τέσσερεις ημέρες μετά. 

Taken By Force (1977)

Το συγκρότημα: Βλέποντας πως υπάρχει προοπτική για εμπορική επιτυχία οι Scorpions επιλέγουν να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση λειαίνοντας τις γωνίες του ήχου τους, κάτι που βρίσκει αντίθετο τον Uli Jon Rotη o οποίος και αποφασίζει να αποχωρήσει μετά την κυκλοφορία του δίσκου, αφού όμως εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του για μία περιοδεία στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια της οποίας ηχογραφήθηκε το live album "Tokyo Tapes”. Ακόμα, στη σύνθεση τους προστίθεται ο drummer Herman Rarebell. 

O δίσκος: O Roth αποχωρεί αφήνοντας όμως πίσω του ένα από τα ομορφότερα τραγούδια των Scorpions, το "Sails of Charon”, οι Meine / Schenker υπογράφουν τα κλασσικά "Steamrock Fever’, "Riot of Your Time”, όπως και την φανταστική μπαλάντα ‘Born to Touch Your Feelings”, o Rarebell συμμετέχει συνθετικά στην πιο σκληρή στιγμή, το "He’s A Woman, She’s A Man”, αλλά η κορυφή του δίσκου δεν είναι άλλη από το μυθικό "We’ll Burn the Sky”

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Το αρχικό εξώφυλλο που παρουσίαζε παιδιά να παίζουν σε ένα στρατιωτικό νεκροταφείο, όπως αναμενόταν λογοκρίθηκε. 

Lovedrive (1979)

Το συγκρότημα: Αφού πέρασαν από ακρόαση περισσότερους από 140 κιθαρίστες καταλήγουν στον Mathias Jabs που στο παρελθόν είχε παίξει με τους Lady, Fargo και Deadlock. Καθώς ηχογραφούν το επόμενό τους album ο Michael Schenker που έχει αποχωρήσει από τους UFO επανενώνεται μαζί τους και για λίγο καιρό λειτουργούν ως σεξτέτο. Στη συνέχεια ο Jabs βλέπει την πόρτα της εξόδου  για να επιστρέψει σύντομα όμως αφού ο Schenker ο νεότερος αποφασίζει τελικά να ακολουθήσει προσωπική καριέρα. 

O δίσκος:  Από τα σημαντικότερα album όχι μόνο της καριέρας των Scorpions αλλά και ολόκληρου του hard rock/heavy metal, το "Lovedrive” περιέχει μόνο ύμνους που θα καθόριζαν την μελλοντική πορεία της μπάντας και θα δημιουργούσαν σχέσεις ζωής ανάμεσα στη μουσικής και του οπαδούς. Εδώ ακούμε τον ορισμό της power ballad στα "Holiday” και "Always Somewhere” , reggae rock στο "Is There Anybody There”, το άψογο instrumental "Coast to Coast” και τραγούδια που πάνω τους πάτησε το metal της δεκαετίας του 80 σαν τα "Another Piece of Meat”, ‘Lovedrive” και "Loving You Sunday Morning”. H επιτυχία του ήταν άμεση και σαρωτική και μετά από αυτό το δίσκο, οι Scorps μπαίνουν στην κατηγορία των μεγάλων. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Ο Michael Schenker ακούγεται να παίζει lead στα "Another Piece of Meat", "Coast to Coast", "Holiday", "Loving You Sunday Morning" και "Lovedrive"

Animal Magnetism (1980)

Το συγκρότημα: Οι Scorpions πλέον τροχοδρομούν στο διάδρομο απογείωσης. Το ‘Lovedrive’ ήταν μία πολύ επιτυχημένη δουλειά που τους έδωσε και τον πρώτο χρυσό δίσκο στις ΗΠΑ οπότε επιμένουν σε αυτή τη λογική χωρίς όμως να κάνουν εκπτώσεις στην έμπνευσή τους. 

O δίσκος:  To "Animal Magnetism” δεν έχει μέσα την υπερμπαλάντα που όλοι πλέον θα περίμεναν να ακούσουν μιας και το "Lady Starlight” αν και εξαιρετικό κομμάτι δεν γνώρισε ποτέ τη δημοφιλία του "Holyday” ή του "In Trance”. To "Make It Real” από την άλλη, αποδείχτηκε ένα διαχρονικό rocker που παίζεται μέχρι και σήμερα στις συναυλίες όμως η πραγματική δύναμη του δίσκου εντοπίζεται σε τραγούδια όπως το "The Zoo” το οποίο και διαθέτει ένα εξοντωτικό groove και φυσικά το ομότιτλο τραγούδι όπου μετά από αρκετό καιρό επανεξετάζουν τις ψυχεδελικές τους αναφορές δημιουργώντας ένα ατμοσφαιρικό αριστούργημα. Από κει και πέρα τα "Don't Make No Promises (Your Body Can't Keep)", "Falling In Love” και "Twentieth Century Man” είναι και αυτά πολύ ενδιαφέροντα τραγούδια. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Ο Bruce Dickinson , τραγουδιστής των Iron Maiden έχει κάνει μία πολύ ωραία διασκευή στο ‘The Zoo”.

Blackout (1982)

Το συγκρότημα: Κατά τη διάρκεια της περιοδείας για το "Animal Magnetism” ο Klaus Meine ξεκίνησε να αντιμετωπίζει προβλήματα με τις φωνητικές του χορδές και όταν οι γιατροί ανακοίνωσαν του ανακοίνωσαν πως ενδέχεται να μην μπορέσει να τραγουδήσει ποτέ ξανά αποφάσισαν να συνεχίσουν με τον Αμερικάνο Don Dokken τον οποίο και είχε ανακαλύψει ο παραγωγός τους, Diercks. Τελικά, ο Meine ανέκαμψε, ο Don έκανε μόνο ‘δεύτερα’ φωνητικά και οι Scorpions κυκλοφόρησαν το πιο επιτυχημένο album της μέχρι τότε πορείας τους. 

O δίσκος: Το "No One Like You” είναι ένα τραγούδι που θα παίζεται για πάντα, όλες τις ώρες σε όλα τα rock ραδιόφωνα του κόσμου. Μία εξορισμού στιγμή rock ανθολογίας. Το ‘When the Smoke Is Going Down’ είναι δικαίως μία από τις πιο γνωστές τους μπαλάντες και το "Blackout” είναι το τέλειο δείγμα heavy metal με τα μικρά, απανωτά lead του Jabs να κάνουν τη διαφορά. Αν εξαιρέσεις λοιπόν τα τρία αυτά θρυλικά τραγούδια, ο υπόλοιπος δίσκος είναι απλά άριστος. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Το τραγούδι "China White” έχει διαφορετικό solo στην αμερικάνικη και την ευρωπαϊκή κοπή του δίσκου γιατί το συγκρότημα δεν ήξερε ποιο να διαλέξει, οπότε αποφάσισε να τα χρησιμοποιήσει και τα δύο.

Love At First Sting (1984)

Το συγκρότημα: Το "Blackout” ξεπέρασε σε πωλήσεις το 1.000.000 μόνο στις ΗΠΑ, το συγκρότημα εμφανίστηκε στις 29 Μαΐου 1983 στο ιστορικό US Festival κάτω από τους Van Halen σε μία συναυλία που παρακολούθησαν ζωντανά απάνω από 300.000 θεατές και μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε Εθνικό δίκτυο και μετά από αυτό οι Scoprions ήταν ένα μεγαλύτερα συγκροτήματα του κόσμου. Αυτό που χρειάζονταν ήταν ένα album που θα επιστέγαζε την μέχρι τότε πορεία τους και το κατάφεραν με τον πλέον εμφατικό τρόπο. 

O δίσκος: Πρόκειται για το αρχετυπικό Scorpions album. Αν το συγκρότημα έγινε γνωστό για τις μπαλάντες αλλά και για τα εμπορικά rock τραγούδια του, εδώ θα βρεις την απόλυτη έκφραση καθενός από τα δύο πρόσωπά τους. Το "Still Loving You” δεν είναι απλά το πιο γνωστό ερωτικό τραγούδι των Γερμανών, αλλά πιθανότατα η πιο γνωστή power ballad που γράφτηκε ποτέ, ενώ το "Rock you Like A Hurricane” είναι το σήμα κατατεθέν τους. Τραγούδια που ξεπερνούν το μέγεθος όχι μόνο των δημιουργών του αλλά και του rock μιας και είναι γνωστά σε κάθε άνθρωπο που ακούει μουσική. Ακόμα, το "Big City Nights” διαθέτει ένα από τα πιο πιασάρικα ρεφρέν που ακούσαμε ποτέ, το "Bad Boys Running Wild” είναι ένας ύμνος στο rock ‘n’ roll lifestyle και το "Coming Home”ένα τραγούδι που μιλά για τη ζωή του συγκροτήματος στο δρόμο. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Στις αρχικές ηχογραφήσεις τύμπανα και μπάσο έπαιξαν ο Boby Rondinelli των Rainbow και ο Jimmy Bain των Dio. Αν και λέγεται πως οι ηχογραφήσεις τους δεν χρησιμοποιήθηκαν ο Bain επέμενε πως το μπάσο στο δίσκο είναι δικό του. 

Savage Amusement (1988)

Το συγκρότημα: H περιοδεία για το "LaFS” διήρκησε περισσότερο από ένα χρόνο, το album έγινε 4 φορές πλατινένιο στις ΗΠΑ και το 1985 κυκλοφόρησε το δεύτερο ζωντανό album του συγκροτήματος. Πρόκειται για το διπλό "Word Wide Live” όπου είναι ηχογραφημένο σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία, περιέχει υλικό από το "Lovedrive” και μετά και καταφέρνει να αποτυπώσει την ενέργεια του σχήματος επι σκηνής. Μετά από μία ασταμάτητη πορεία 10 και πλέον ετών, ένα διάλλειμα ήταν απαραίτητο. 

O δίσκος: Οι απόψεις διίστανται. Άλλοι το θεωρούν ένα album ισάξιο αυτών που έχουν προηγηθεί και άλλοι πιστεύουν πως εδώ σταμάτα η φρενήρης πορεία του συγκροτήματος. Το "Savage Amusement” έχει πιο ήπιο ήχο, πολλοί μίλησαν για χρησιμοποίηση μεθόδων παραγωγής που θύμιζαν έντονα τους Def Leppard που εκείνη την εποχή ήταν το πιο επιτυχημένο σχήμα στον κόσμο. Όπως και να ‘χει τραγούδια σαν τα "Don’t Stop At the Top”, "Rhythm Of Love” και "Passion Rules The Game” έχουν κάτι το ξεχωριστό. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Κατά τη διάρκεια της περιοδείας που ακολούθησε οι Scorpions έγιναν το δεύτερο ‘δυτικό’ rock σχήμα που εμφανίστηκε στη Σοβιετική Ένωση. Πρώτοι, για την ιστορία, ήταν οι Uriah Heep που τον Δεκέμβρη του 1987 έπαιξαν στο Leningrand. 

Crazy World (1990)

Το συγκρότημα: Δύο είναι τα βασικά γεγονότα που συντελούνται εκείνη την εποχή. Πρώτον, το τέλος της συνεργασίας με τον Dieter Diercks μιας και δυσαρεστημένοι από τον ήχο του "Savage…” αποφασίζουν να βρουν έναν νέο συνεργάτη. Δεύτερον, το Moscow Music Peace Festival που έγινε τον Αύγουστο του 1989 και σε αυτό συμμετείχαν οι Bon Jovi, Scoprions, Ozzy, Motley Crue, Cinderella, Skid Row και Gorky Park. Το παρασκήνιο πίσω από αυτήν την διοργάνωση είναι πολύ πλούσιο, αλλά δεν είναι της παρούσης. Το αναφέρουμε γιατί εκεί ήταν που ο Klaus Meine εμπνεύστηκε το τραγούδι των τραγουδιών. Τον ύμνο των ύμνων, το ‘Wind of Change”

O δίσκος: Δεν ξέρω αν κάποιο συγκρότημα μπορεί να γράψει ένα τραγούδι πιο γνωστό από το "Wind of Change”. Δεν νομίζω πως γίνεται πλέον. Η άλλη μπαλάντα του δίσκου, το "Send me an Angel” θα ήταν αρκετή για να λειτουργήσει ως ένα πολύ επιτυχημένο single που θα έκανε τα σύννεφα να παίρνουν σχήμα καρδιάς, όμως το "WoC” τα σάρωσε όλα και είναι κρίμα που η φήμη του σκιάζει τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Έχει ειπωθεί πως το "Wind of Change” ήταν προϊόν της συνεργασίας του συγκροτήματος με την CIA ώστε να υπονομευθεί η σταθερότητα της Σοβιετικής Ένωσης.

Face The Heat (1993)

Το συγκρότημα: Ως επακόλουθο της ιστορικής συναυλίας στη Μόσχα ήταν ο δίσκος "Stairway to Heaven/Highway to Hell” όπου όσοι εμφανίστηκαν στο festival διασκεύαζαν τραγούδια από συγκροτήματα των οποίων μέλη είχαν πέσει θύματα κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών ή αλκοόλ. Η συμμετοχή των Scorpions σε αυτό έγινε με την ερμηνεία τους στο "Can’t Explain” των The Who. Με αφορμή αυτόν τον δίσκο, το συγκρότημα ήρθε σε επαφή με τον παραγωγό Bruce Fairbrain (Bon Jovi, Aerosmith, Poison κα) o οποίος και συμφώνησε να αναλάβει την επόμενη δουλειά τους. O μπασίστας F. Bucholtz αποχωρεί. 

O δίσκος: Εδώ, καταφέρνουν και έχουν πολύ ωραίο, δυνατό και διαυγή ήχο δεν καταφέρνουν όμως να πλησιάσουν σε επιτυχία το "Crazy World” παρά την ύπαρξη τραγουδιών φτιαγμένων για μεγάλα ακροατήρια όπως τα "Tease Me, Please Me”, "Under the Same Sun” και "Lonely Nights”.

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: To τραγούδι ‘Alien Nation” αναφέρεται στην νέο-ενοποιημένη εκείνη την εποχή Γερμανία. 

Pure Instinct (1996)

Το συγκρότημα: Το 1995 είναι η σειρά για το τρίτο τους live album που λέγεται "Live Bites” και περιέχει ηχογραφήσεις από περιοδείες που πραγματοποίησαν από το 1988 έως το 1994. Παράλληλα, μετά από μακρά θητεία αποχωρεί και ο drummer Herman Rarebell και το κενό έρχεται να καλύψει αρχικά στο studio o session μουσικός Curt Cress και στη συνέχεια ως μόνιμο μέλος ο Αμερικάνος James Kottak 

O δίσκος: Στις τάξεις των οπαδών είναι γνωστό ως το album με τις μπαλάντες. Λες και τα υπόλοιπα φείδονται ήπιων στιγμών. Το τραγούδι που ξεχώρισε είναι το "You And I” ενώ έβγαλε και 4 ακόμα singles τα "Does Anyone Know", "Wild Child", "When You Came into My Life" και "Where the River Flows"

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Μετά από αρκετά χρόνια, από το 1984 συγκεκριμένα, οι Scorpions έχουν και πάλι πρόβλημα με το εξώφυλλο του δίσκου το οποίο και θεωρείται προκλητικό, οπότε και αναγκάζονται να το κυκλοφορήσουν με ένα άλλο, στο οποίο, παραδοσιακά, απεικονίζεται το συγκρότημα. 

Eye II Eye (1999)

Το συγκρότημα: Αυτή ήταν ομολογουμένως μία κίνηση που εξέπληξε τους πάντες. Νομίζαμε πως ξέραμε τι να περιμένουμε από τους Scorpions και αυτοί αποφάσισαν να διαψεύσουν τη βεβαιότητά μας βγάζοντας το πιο διαφορετικό και σίγουρα το πλέον αμφιλεγόμενο album της καριέρας τους. Το ότι πήραν μία τέτοια απόφαση, τόσο βαθιά μέσα στην καριέρα τους σίγουρα τους τιμά μόνο και μόνο για τα κότσια του να κάνουν κάτι διαφορετικό. 

O δίσκος: Ηλεκτρονικά στοιχεία, techno αναφορές, πολλοί καλεσμένοι συνθέτες στα credits των τραγουδιών. Λίγο πριν το millennium οι Scorpions τολμούν και οι οπαδοί δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. To "To Be No. 1" ήταν το πρώτο single και μάλλον η γνωστότερη στιγμή του δίσκου. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Είναι η πρώτη φορά που το συγκρότημα ηχογραφεί στη μητρική του γλώσσα, συγκεκριμένα το τραγούδι "Du bist so schmutzig” που μεταφράζεται ως "You Are So Dirty” 

Unbreakable (2004)

Το συγκρότημα: Η εμπορική αποτυχία του "Eye II Eye” ανάγκασε το συγκρότημα να αναθεωρήσει τις επιλογές του και να προσπαθήσει να επανενωθεί με το κομμάτι των οπαδών που αποξενώθηκε. Πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η συνεργασία τους με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου μία κίνηση που απέφερε το δίσκο "Moment Of Glory” (2000) στο οποίο και ακούμε κλασσικά τραγούδια τους συνοδεία ορχήστρας και ακολούθησε το "Acoustica” (2001) όπου αυτή τη φορά μεγάλες επιτυχίες τους και διασκευές σε Queen, Kansas και Cars αποδίδονται ακουστικά. O δρόμος για την επιστροφή είχε ανοίξει. 

O δίσκος: Εδώ, όπως αναμενόταν επιχειρείται μία επιστροφή στον γνώριμο ήχο και σε συνθέσεις που κινούνται στο γνωστό δίπολο μπαλάντες / rockers. Ένα σχετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι από τα πρώτα τραγούδια που έγραψαν για το δίσκο, κανένα δεν κατέληξε σε αυτόν οπότε έπρεπε να γράψουν μία ολόκληρη καινούρια σειρά συνθέσεων. Ακόμα, είναι το πρώτο album στο οποίο συμμετέχει ο drummer James Kottak και ο Πολωνός μπασίστας Paweł Mąciwoda. Βασικό single του δίσκου ήταν το "Love 'em or Leave 'em".

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Για το δίσκο συλλογή "Bad for Good: The Very Best of Scorpions” που βγήκε το 2002, συνεργάστηκαν σε δύο τραγούδια με τον πρώην παραγωγό τους Dieter Diercks. 

Humanity: Hour I (2007)

Το συγκρότημα: Μπορεί το "Unbreakable” να μην είχε κάποια θεαματική επιτυχία στους παγκόσμιους καταλόγους επιτυχιών κατάφερε όμως να επιφέρει το ζητούμενο. Να δείξει στο κοινό πως οι Scorpions εξακολουθούσαν να είναι μία υπολογίσιμή δύναμη. Είχε έρθει λοιπόν ο καιρός να δοκιμάσουν κάτι που δεν είχαν κάνει μέχρι τότε. Έναν θεμάτικό δίσκο και για να το επιτύχουν ζητούν τη βοήθεια του παραγωγού των παραγωγών. Του ανθρώπου με το άγγιγμα του Μίδα, του Desmond Child! 

O δίσκος: To θέμα του δίσκου δεν διεκδικεί επ’ ουδενί λόγω δάφνες πρωτοτυπίας, μιας και αναφέρεται σε μία μελλοντική διαμάχη ανθρώπων και μηχανών όπου για να επικρατήσουν οι πρώτοι, χρειάζεται να κρατήσουν ακέραια την…ανθρωπιά τους. Στη συνέχεια ο Meine θα έλεγε πως ο δίσκος είναι περισσότερο μία συλλογή τραγουδιών με το ίδιο θέμα παρά ένα παραδοσιακό concept album που διηγείται μία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Παρόλα αυτά, ο δίσκος, δικαίως, άρεσε. Περισσότερο σε όσους ηδονίζονται με την πολύ μελωδική πλευρά του συγκροτήματος, αλλά άρεσε. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Το θέμα του δίσκου ήταν μία ιδέα του Desmond Child και του μελλοντολόγου Liam Carl.

Sting in the Tail (2010)

Το συγκρότημα: Στις 24 Ιανουαρίου 2010, οι Scorpions ανακοίνωσαν πως το επόμενό τους album θα είναι το τελευταίο που θα κυκλοφορήσουν ποτέ, πως θα το υποστηρίξουν με μία μεγάλη περιοδεία και μετά, τέλος. Οι Scorps θα υπάρχουν μόνο στις αναμνήσεις, στα όνειρά και στο soundtrack της ζωής μας. Ήταν μάλιστα τόσο συνειδητοποιημένοι στην απόφασή τους, που θέλησαν να μας αποχαιρετήσουν με θόρυβο. Με ένα δίσκο που θα θύμιζε τις ένδοξες ημέρες της δεκαετίας του 1980 με το απαραίτητο μοντέρνο φινίρισμα. 

O δίσκος: Το ‘παν και το’ καναν. Όχι το πώς θα σταματήσουν, αλλά πως θα βγάλουν ένα δίσκο όπως παλιά. Το "Sting In the Tail” είναι σίγουρα το καλύτερο album τους από την εποχή του "Crazy World” και το ότι 4 από τα 12 τραγούδια του δίσκου έχουν τη λέξη "rock” μας κάνει να βλέπουμε την κιτρινόμαυρη φόρμα του Jabs και το ένδοξο μουστάκι του Rudolf να ζωντανεύουν κάθε φορά που τραγουδάμε τα refrain τους! 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Το τραγούδι "SLY” είναι τα αρχικά του "Still Loving You”. Οι Scorpions επιμένουν πως το μυθικό τους τραγούδι είναι υπεύθυνο για την αύξηση γεννήσεων στη Γαλλία το 1985 και πως για το λόγο αυτό, πολλά παιδιά που γεννήθηκαν τότε έχουν το όνομα Sly. O ληξίαρχος τι έχει να πει; 

Return to Forever (2017)

Το συγκρότημα: Πλούσιο το παρασκήνιο εδώ. Με την ολοκλήρωση της αποχαιρετιστήριας περιοδείας δέχονται πρόταση για ένα unplugged dvd το οποίο και θα γυριζόταν στο Θέατρο του Λυκαβηττού στην Αθήνα. Πώς να το αρνηθείς; Στη συνέχεια, ενώ δουλεύουν πάνω σε ένα δίσκο με παλιά ακυκλοφόρητα τραγούδια, συνειδητοποιούν πως είναι 50 χρόνια στο κουρμπέτι και πως στον κόσμο ολόκληρο είναι μόνο 5 τα rock συγκροτήματα που έχουν τέτοια μακροζωία. Το συζητούν, βάζουν κάτω τα κιτάπια τους και παίρνουν τη γενναία απόφαση να κάνουν μία ακόμα, πραγματικά τελευταία, αποχαιρετιστήρια περιοδεία. Δεν είναι και λίγο να είσαι 50 χρόνια στο προσκήνιο. Όμως, για να είναι σωστή η περιοδεία, χρειάζεται και ένας δίσκος, οπότε όλα τα σχέδια για σύνταξη καταστρατηγούνται και οι Scorpions επιστρέφουν. Οι κακές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα άλλωστε. Και τι να κάτσουν να κάνουν στο σπίτι; Γίνεσαι εύκολα κηπουρός ή baby sitter αν δοξάζεσαι επί πενήντα συναπτά έτη σε όλη την υφήλιο; Τι άλλο ξέρεις να κάνεις; 

O δίσκος: Ωραίο alum. Όχι τόσο ωραίο όσο το "Sting..” αλλά ωραίο. Περιέχει τόσο καινούρια τραγούδια, όσο και ορισμένα που είχαν δοκιμαστεί ή είχαν μείνει ημιτελή και αποφάσισαν να τους δώσουν μία νέα ανάσα. Το "Rock My Car” ας πούμε, έρχεται από 1985, το "House of Cards” από το 1998 και το "Catch Your Luck and Play" από το 1987. Ωραία τραγούδια, ακόμα ωραιότερα όμως που η μπάντα έπραξε το σωστό και το αυτονόητο. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Την εποχή εκείνη ήθελαν να κυκλοφορήσουν ένα επικό dvd που να περιέχει εμφανίσεις τους σε ιδιαίτερα μέρη όπως στις πυραμίδες, στο δάσος του Αμαζονίου και στην κόκκινη πλατεία της Μόσχας. 

Rock Believer (2022)

Το συγκρότημα: To 2018 o Rudolf Schenker δήλωνε πως θέλουν να γράψουν ένα ακόμα δίσκο και πως εμπνέονται από συγκροτήματα όπως οι Judas Priest ή οι Metallica που συνεχίζουν να βγάζουν δίσκους. Αυτό ήταν ένα ωραίο σημείο εκκίνησης και την απαιτούμενη φόρα την πήρα από την είσοδο του drummer Mikkey Dee στο συγκρότημα. Όταν έχεις υπάρξει drummer των Motorhead για κοντά 30 χρόνια ξέρεις πως η συνταξιοδότηση δεν είναι επιλογή, πως οι πεθαμένοι δεν διηγούνται ιστορίες και πως τo Rock n Roll θα σώσει τον κόσμο. 

O δίσκος: Είναι αδιανόητο πως αυτό το συγκρότημα μετά από τόσα χρόνια και τόσα album καταφέρνει όχι απλά να κυκλοφορεί αξιοπρεπή album αλλά να ξεπερνά κάθε προσδοκία. Καταπληκτικός σκληρός ήχος, τραγούδια που κουβαλούν εν τη γενέσει τους τη στάμπα του κλασσικού, αρχοντική απόδοση και μπαλάντες που κρατούν για πάντα αναμμένους τους αναπτήρες. Πολλοί μίλησαν για το καλύτερο τους album εδώ και αιώνες. Θα έρθουμε να συμφωνήσουμε. 

Για τους συλλέκτες πληροφοριών: Για την γαλλική έκδοση του δίσκου ηχογραφήθηκε το τραγούδι "The Language of My Heart" όπου αποτελεί το φόρο τιμής του συγκροτήματος στην πόλη του φωτός.