Θοδωρής Δημητρίου (Λευκή Συμφωνία): "Το ενδιαφέρον μου είναι τα πρωταρχικά συναισθήματα και οι εικόνες που γεννιούνται από στίχους και μουσική να συνεχίζουν να ταξιδεύουν"

Λίγο πριν την παρουσίαση του «Σαν τον Ήλιο» ο τραγουδιστής της ιστορικής μπάντας μας μιλάει για την ιστορία, την επανένωση και τον επόμενο δίσκο που ετοιμάζουν.

Λευκή Συμφωνία

Μετά τη σιωπηλή αποχώρηση τους από τα μουσικά πράγματα στα τέλη του ’90, οι ιστορικοί Λευκή Συμφωνία έκαναν το 2017 την "επανένωση της χρονιάς". Τη συγκινητική επιστροφή στις συναυλίες ακολούθησε νέο υλικό που ξεκίνησε να ηχογραφείται το 2020, εν μέσω καραντίνας. Το πέμπτο άλμπουμ τους "Σαν τον Ήλιο", με δέκα κομμάτια πιστά τον χαρακτηριστικά διαχρονικό dark wave/post punk/dark rock ήχο της μπάντας με ψυχεδελικές και progressive πινελιές, θα παρουσιαστεί επιτέλους ζωντανά στο Lou Lou is Present, το Σάββατο 7 Μαΐου.

Το διάλειμμα  που ήρθε μετά την κυκλοφορία του 4ου δίσκου σας δεν ανακοινώθηκε ποτέ. Τι συνέβη τότε;  
Eκείνη την περίοδο, παρόλο που βρισκόμασταν σε ένα πολύ καλό σημείο για το γκρουπ, δεν είμασταν ευχαριστημένοι από την δισκογραφική μας στο κομμάτι της προώθησης που έκαναν στο νέο άλμπουμ, τα "Χρώματα", αλλά και με την  εν γένει συνεργασία με τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Είχαμε ένα νέο δίσκο στον οποίο είχαμε αφιερωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα δουλεύοντας συστηματικά και με μεγάλη ένταση. 

Ήταν ο δίσκος που θα ακολουθούσε το ομώνυμο τρίτο, "Λευκή Συμφωνία” το οποίο είχε κάνει μια πολύ θετική πορεία. Θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι ισάξιο και ίσως καλύτερο, που θα περιείχε καινούργιες ιδέες, τόσο σε συνθετικό όσο και στιχουργικό επίπεδο, αλλά και να εξερευνήσουμε νέους δρόμους σε  θέματα ήχου και παραγωγής. Είναι κάτι που κάνουμε πάντα, αυτή η προσπάθεια ενσωμάτωσης νέων στοιχείων στη διαδικασία της σύλληψης  αλλά και της επεξεργασίας των τραγουδιών που οδηγεί στην ολοκλήρωση του εκάστοτε νέου άλμπουμ. Μια άποψη που έχουμε για την μουσική και τις κυκλοφορίες μας ως μπάντα από την αρχή της δημιουργίας του γκρουπ και που μας χαρακτηρίζει τόσο μεμονωμένα ως  μουσικούς αλλά και ως σχήμα. Αποφασίσαμε να μην συνεχίσουμε με τη συγκεκριμένη δισκογραφική. Ταυτόχρονα, θελήσαμε να κάνουμε ένα off για κάποιο διάστημα από τις ζωντανές εμφανίσεις, οι οποίες υπήρξαν συνεχείς και να ανασυνταχθούμε επικεντρώνοντας την προσοχή μας σε νέο υλικό, αφού είχαμε τη διάθεση να αρχίσουμε την διαδικασία των προβών για νέα τραγούδια και να μην προετοιμαζόμαστε συνεχώς για live. 

Στην πορεία τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε, δηλαδή ούτε live, ούτε πρόβες για νέα μουσική, παρόλο που υπήρχε νέο υλικό. Δεν είπαμε μεταξύ μας κάτι συγκεκριμένο, αλλά από ένα σημείο και μετά σταματήσαμε να βρισκόμαστε τόσο συχνά όσο πριν, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι έχουμε τον χρόνο υπό τον έλεγχο μας σε εκείνο το κομμάτι που αφορούσε τη μελλοντική πορεία της μπάντας. Τελικά, η εικόνα άρχισε να χάνεται από μπροστά μας και μάλλον επειδή δεν θέλαμε να το ακούσουμε και σκεπτόμενοι ίσως ενδόμυχα να αφήσουμε να μείνουν ενδεχόμενα ανοιχτά για να ξεκινήσουμε πάλι μελλοντικά, δεν είπαμε ποτέ μεταξύ μας ότι σταματάμε.

Η επανένωσή ήρθε οργανικά, ήταν κι αυτή μέρος της φυσικής πορείας της μπάντας;
Η επανένωση ήρθε σαν αόριστη κάπως ιδέα, χωρίς να έχουμε κάποιο συγκεκριμένο στόχο για το μέλλον. Στη συνέχεια, προγραμματίσαμε μια μεγάλη συναυλία στην Αθήνα, στην οποία θα παίζαμε τραγούδια του γκρουπ τα οποία εξακολουθούσαν να ακούγονται και να έχουν μια δική τους ζωή για τόσα χρόνια, χωρίς να υπάρχει στη σκηνή η μπάντα. Σε αυτό ακριβώς το υλικό, νιώθαμε ότι οφείλαμε να ανταποκριθούμε με ειλικρίνεια, να το προσεγγίσουμε έτσι ώστε όταν παιχθεί στις πρόβες να νιώθουμε ότι βρίσκεται εκεί και αναπνέει ακόμα  μαζί μας, ότι μπορεί ακόμα να μας συγκινεί.

Αν δεν συνέβαινε αυτό στις πρώτες στιγμές που συναντηθήκαμε για να ξαναπαίξουμε, αν δεν νιώθαμε ότι έχουμε μέσα μας τη φωτιά για να αποδώσουμε την αλήθεια αυτών των τραγουδιών, δεν θα  κάναμε το live. Έπειτα, και μετά τον ενθουσιασμό που ένιωσαν όλοι, τόσο εμείς όσο και ο κόσμος και επειδή είχαμε προτάσεις από πολλές πόλεις της χώρας για συναυλίες, συνεχίσαμε να κάνουμε πρόβες και να παίζουμε ζωντανά. Έτσι ξαναδημιουργήθηκε η μπάντα. Από μια πηγαία δύναμη και την ενέργεια η οποία προήλθε από τα τραγούδια, πέρασε σε εμάς και τον κόσμο, συνεχίστηκε από τη θέληση να γράψουμε καινούργια μουσική ξανά.

Πώς ήταν η πρώτη ζωντανή εμφάνιση μετά από τόσα χρόνια και η επαφή με το κοινό; 
Ήταν μια πολύ ξεχωριστή στιγμή τόσο για το συγκρότημα όσο και για τον κόσμο, γιατί όλοι ήξεραν από πριν και τελικά το ένιωσαν την ώρα της συναυλίας, ότι βρίσκονται σε μια από εκείνες τις σπάνιες στιγμές που είναι περισσότερο πιθανό να περάσεις ολόκληρη τη ζωή σου, χωρίς να έχεις τη τύχη να τη ζήσεις. Είχαμε προετοιμαστεί για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και με αρκετή ένταση, ώστε όταν ανεβήκαμε στη σκηνή είμασταν σίγουροι για την επιτυχία και την θετική ανταπόκριση. Υπήρχε μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα και φυσικά το να ανεβαίνεις μετά από τόσο καιρό στην σκηνή του Πειραιώς 117 Academy με τις τόσες πολλές και υψηλού επιπέδου τεχνικές δυνατότητες για να αποδώσεις τη μουσική σου, έκανε την εμπειρία απολαυστική.

Ξεκινήσατε την ηχογράφηση του τελευταίου άλμπουμ εν μέσω πανδημίας. Τι ρόλο έπαιξε αυτή η συνθήκη στη δημιουργική διαδικασία με όλη την απομόνωση και την εσωστρέφεια που έφερε;
Η κυκλοφορία του "Σαν τον Ήλιο" συνέπεσε με την επιβολή του πρώτου lockdown τον Μάρτιο του 2020. Το καινούργιο, έκτο στη σειρά άλμπουμ, το οποίο τελειώνουμε αυτό το καιρό, αποτελεί τη συνέχειά του και είναι εκείνο που ξεκίνησε να δημιουργείται εν μέσω περιορισμών και κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων της πανδημίας. Διαμέσου και του "Black Twilight", του αγγλόφωνου single που μεσολάβησε χρονικά ανάμεσα στα δύο άλμπουμ, έχει μια αρκετά συγγενική σχέση με το "Σαν τον Ήλιο", αλλά και καινούργια στοιχεία που εισάγονται για πρώτη φορά στη μουσική μας. 

Από την άλλη, η διαδικασία και ο τρόπος με τον οποίο γράφω μουσική και στίχους και τα θέματα από τα οποία αντλώ έμπνευση είναι εκτός χρονικών περιορισμών. Πάντα σε ένα μοναχικό και απομονωμένο πλαίσιο, το οποίο μου επιτρέπει να μην εξαρτώμαι άμεσα και να μην αναγκάζομαι να αναφέρομαι σε μια τρέχουσα επικαιρότητα και πραγματικότητα. Το ενδιαφέρον μου είναι, εκείνα τα πρωταρχικά συναισθήματα και οι εικόνες που γεννιούνται από στίχους και μουσική να συνεχίζουν να ταξιδεύουν μπροστά, προς  το μέλλον για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Να μιλούν σε ανθρώπους με έντονη και εκ των έσω και εξ ιδίων διαμορφωμένη συνείδηση, άποψη και τρόπο ζωής, που ξεφεύγουν από τον καθοδηγούμενο και καθιερωμένο.

Ποια είναι η ιδέα πίσω από τα τραγούδια του "Σαν τον Ήλιο";
Η θύμηση όσων περνούν, η επιστροφή σε απλά και αληθινά συναισθήματα. Μαζί η νοσταλγία των φωτεινών στιγμών που φεύγουν για πάντα, μέσα σε αυτή τη λίγη ώρα από τη στιγμή που γεννιούνται. Που εξακολουθούν να φτερουγίζουν ακόμα φευγαλέα μέσα στο μυαλό μας. Τα βιώματα, ο χρόνος που παγώνει και ο πόνος που στέκεται ασάλευτος μετά από κάθε αναπόφευκτη απώλεια. Η συνειδητοποίηση της μοναδικότητας και της δύναμης, της αξίας και της ποίησης που κρύβει μέσα της η ζωή κάθε ξεχωριστής ύπαρξης στον πλανήτη. Η ατομική θέληση που έρχεται σε αντίθεση με τη μαζική και απρόσωπη προσήλωση σε άχρηστα και ευτελή. Η αναζήτηση της ουτοπίας και η δίψα για ελευθερία και αυτοέκφραση που ποτέ δεν σβήνουν, μέχρι το τέλος της πορείας μας. Αυτά  είναι κάποια από τα κύρια θέματα που κρύβονται πίσω από τα τραγούδια του "Σαν τον Ήλιο".

Έχει αλλάξει ο τρόπος που γράφετε μουσική και ο τρόπος που συμβιώνετε σαν μπάντα; Ποιο είναι το αποτύπωμα της πολυετούς παύσης στις μεταξύ σας σχέσεις;
Οι πληγές και οι αιτίες  από όπου προέρχεται η έμπνευση, η οποία φυλακίζεται και μετατρέπεται σε ολοκληρωμένη σύνθεση που βρίσκει κατόπιν τη θέση της σε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ της μπάντας, η χρήση συγκεκριμένων μελωδιών που αποτελούν και έχουν χτίσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της μουσικής της μπάντας αλλά και του στιχουργικού μέρους της δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα. Ίσως έχει αλλάξει η μεθοδολογία της αρκετά μακρόσυρτης διαδικασίας που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα άλμπουμ, αφού αυτό αποτελεί αποτέλεσμα της συνδρομής που απαιτείται σε διάφορους τομείς και από διαφορετικές προσωπικότητες που δίνουν το τελικό πολυσυλλεκτικό χρώμα και ουσία σε μια δισκογραφική δουλειά. 

Αισθάνομαι ότι από τα "Χρώματα" και μετά έχει δημιουργηθεί μια concept αισθητική, η οποία κατά κάποιο τρόπο υποβόσκει και υπονοείται πίσω από κάθε άλμπουμ στην ολότητά του τη μουσική και τη στιχουργική. Το ενδιαφέρον εκτός των άλλων σε αυτό είναι το γεγονός ότι αυτό έχει συμβεί χωρίς να  αποτελεί συνειδητή επιδίωξη. Οι σχέσεις μεταξύ των μελών εκτός από την καθημερινή επαφή, αλλά και από την παύση της επαφής ανάμεσα τους, είναι κάτι που αντικατοπτρίζεται σε κάθε άλμπουμ αλλά και στην μέχρι τώρα εξέλιξη της μπάντας με τις καλές, αλλά και τις δύσκολες στιγμές που έχουν παρουσιαστεί. 

Αν και κατά βάση ελληνόφωνη μπάντα και σε μια εποχή που η μουσική δεν "ταξίδευε" με τα ίδια δεδομένα, καταφέρατε να περάσετε τα σύνορα και να ακουστείτε στο εξωτερικό.  
Η πορεία μας στο εξωτερικό ξεκίνησε από το πρώτο άλμπουμ, τους "Μυστικούς Κήπους", που ακούστηκε πολύ από τους οπαδούς του σκοτεινού ήχου σε πολλές χώρες. Από τη στιγμή που παίξαμε στη Biennale της Βαρκελώνης το 1987 και με τη συμμετοχή μας με το τραγούδι "Η Βροχή Πέφτει Δυνατά" στο άλμπουμ "Biennal 87" υπήρξε μια δυναμική που συνεχίστηκε με το  video-clip του "Κοιτάζοντας Πίσω", από το άλμπουμ "Ηχώ του Πόθου". Γυρίστηκε από το MTV και ήταν το πρώτο ελληνικό βίντεο που παίχτηκε στο κανάλι. 

Πιστεύω ότι ανεξάρτητα από τον στίχο που χρησιμοποιώ στα τραγούδια, η μπάντα είχε πάντα μια έντονα  προσωπική μουσική και αισθητική άποψη και παρουσία, που της επέτρεπε από την αρχή της καριέρας της να περνάει τα σύνορα της χώρας και να προκαλεί το ενδιαφέρον και στο εξωτερικό. Στις μέρες μας είναι πιο εύκολη και αποδοτική για εμάς αυτή διαδικασία προώθησης του γκρουπ  και μέσω του διαδικτύου ακουγόμαστε  πολύ και στο εξωτερικό.

Μετά την επανένωση, το ’17, πολύς κόσμος άκουσε για πρώτη φορά live Λευκή Συμφωνία. Πώς συνδέεστε με αυτές τις γενιές; Έπαιξε ρόλο στην επιστροφή σας ότι το κοινό συνέχισε να ακούει τους δίσκους σας στη διάρκεια της απουσίας σας;  
Συνδεόμαστε και προχωράμε στη ζωή και τη μουσική μας, αλληλοεπιδρώντας με τους ανθρώπους εκείνους που ο καθένας με το δικό του τρόπο ταυτίζεται με το στίγμα που έχουμε αφήσει ως μπάντα. Ανεξάρτητα αν μας παρακολουθούν και εμπνέονται από την διαδρομή μας για μεγάλο διάστημα, είτε μας ανακαλύπτουν σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ζωής τους. Συμπορευόμαστε από την αρχή που δημιουργηθήκαμε, και μας είναι αρκετό αυτό, με ανθρώπους ανεξαρτήτως γενιάς, ηλικίας ή άλλων περιορισμών, που κατανοούν και υποστηρίζουν τη μέχρι τώρα προσφορά μας και τη δημιουργία μας η οποία  συνεχίζεται ακόμη. Ακουγόμαστε πάντα από εκείνους που καταλαβαίνουν το πάθος, την αγάπη και την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τη μουσική μας. 

Ποια είναι τα πλάνα σας από εδώ και πέρα;
Βρισκόμαστε στο τέλος των ηχογραφήσεων του νέου έκτου άλμπουμ. Μέχρι τα μέσα του Ιουνίου θα έχει ολοκληρωθεί και ταυτόχρονα θα κυκλοφορήσει ψηφιακά, το πρώτο single και video μέσα από αυτό. Το δεύτερο θα κυκλοφορήσει στις αρχές του Φθινοπώρου και το τρίτο που θα είναι αγγλόφωνο στο τέλος του χρόνου. Το άλμπουμ σε φυσική μορφή θα κυκλοφορήσει τους πρώτους μήνες του 2023. Το καλοκαίρι αλλά και μέχρι το τέλος του χρόνου θα παίξουμε στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε φεστιβάλ και συναυλιακούς χώρους που πρόκειται να ανακοινωθούν. Έχουμε ήδη από τα τέλη Απριλίου ξεκινήσει και πάλι τα live και θα παρουσιάσουμε το "Σαν τον Ήλιο"  στο Piraeus Club Academy (Lou Lou is Present) για πρώτη φορά στην Αθήνα, το Σάββατο 7 Μαΐου.

Περισσότερες πληροφορίες

Λευκή Συμφωνία

  • Rock-pop-folk

Ώρα για την πολυαναμενόμενη παρουσίαση του νέου δίσκου τους «Άνθη Της Σιωπής».

Piraeus Club Academy (Loulou is Present)

Πειραιώς 105
  • Συναυλίες

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Μουσική

Ο David August στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

έρχεται στην Αθήνα για μια συναρπαστική οπτικοακουστική εμπειρία, μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του άλμπουμ, "VĪS".

15/04/2024

Ejekt Festival 2024: Loathe και Planet of Zeus στην ημέρα των Korn

Οι Loathe και οι Planet of Zeus μαζί με τους Korn και τους Spiritbox δημιουργούν ένα εντυπωσιακό line-up του σύγχρονου σκληρού ήχου.

Για άλλη μια βραδιά οι "Ποιητές μας τραγουδούν"

Ο Μανώλης Μητσιάς και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη συναντιούνται ξανά στον Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός".

Οι super rockers Fleshtones στο "Αn club"

Opening act από τους The Acid Visions.

Ελένη Πέτα: "Είχα την ανάγκη να πάω κόντρα στη φασαριόζικη εποχή μας"

Η επιτυχημένη τραγουδίστρια διατηρεί την πίστη της στις δυνατές μελωδικές γραμμές, αλλά δεν νιώθει ασφάλεια στη ρουτίνα. Επιθυμώντας, λοιπόν, να προτείνει κάτι διαφορετικό, στήνει την παράσταση "Metamorphosis" με τους Γιώργο Λιμάκη & Κωνσταντίνο Μητρόπουλο (/4, στο Μέγαρο Μουσικής), που λειτούργησε ως αφορμή για μια εκτενέστερη κουβέντα.

Άγγελε Πεντάρη, υπάρχει το πεπρωμένο;

Ο νεαρός ντράμερ που γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση και τετραπληγία και κατάφερε να ξεπεράσει τους περιορισμούς της αναπηρίας του μάς παρακινεί να "πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας".

Η μουσική των "Game of Thrones", "The Lord Of the Rings", "The Hobbit" στον Λυκαβηττό

Μια μαγική βραδιά με προβολές, ειδικά εφέ και εντυπωσιακούς φωτισμούς, βασισμένη στην μουσική των τόσο αγαπημένων παραγωγών της τηλεόρασης και του κινηματογράφου.