Μια τραγουδίστρια εμβληματική, πολύπλευρη, θεατρική, πολυδιάστατη, υπερεθνική, συναρπαστική… χαρακτηρισμοί που προσιδιάζουν στην Maria Ilva Biolcati, τη γνωστή σε όλους μας Milva, που έφυγε σήμερα, 24 Απριλίου, στα 81 της χρόνια. Η Milva, γνωστή κι αγαπητή σ’ εμάς μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, του Βαγγέλη Παπαθανασίου, του Θάνου Μικρούτσικου, από τα πρώτα βήματα της καλλιτεχνικής της πορείας, 60 χρόνια πριν, έδειξε να υπερβαίνει τα πρότυπα της ιταλικής ποπ και πολύ σύντομα, ως ερμηνεύτρια, να παίρνει διαστάσεις ντίβας. Η σχέση της με τον Τζόρτζιο Στρέλερ την οδήγησε στο μουσικό θέατρο όπου απέδειξε την διαχρονική κυριαρχία της. Μια εκτενέστατη δισκογραφία μέσα στην οποία συναντάμε τραγούδια και μουσικές λαϊκές, πολιτικές, ποπ, μπρεχτικές, μορρικονικές, φελινικές κ.ο.κ. – πρακτικά ένα μουσικό σύμπαν που φέρει η φωνή της με τον πιο άμεσο τρόπο σ’ εμάς.
Η Milva, μέσα από τη φωνή και την θεϊκή παρουσία της έχει καταγράψει ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού – και όχι μόνο – τραγουδιού με τρόπο απόλυτο και αποκλειστικά δικό της. Από την Edith Piaf ως τον Astor Piazzolla, η Milva είχε την δική της ταυτότητα και τον μοναδικό της τρόπο να σφραγίζει τα πράγματα. Οι ερμηνείες της θα μείνουν κλασικές. Και το κόκκινο χρώμα των μαλλιών της δεν θα φθαρεί από τον χρόνο!
Φυσικά, ένας από τους πιο όμορφους - και καλύτερους - δίσκους της Milva ήταν αυτός που της έφτιαξε ο Ennio Morricone το 1972 και είχε τον εύγλωττο τίτλο "Dedicato a Milva da Ennio Morricone". Άνθρωπος, καλλιτέχνης και μουσικός που ξεχώριζε την ποιότητα της ανθρώπινης φωνής, ο Morricone δημιούργησε για την Milva ένα πραγματικό διαμάντι με θέματα από ταινίες όπως "La califfa", "Le foto proibite di una signora per bene", "Maddalena", "L'alibi", "Metti, una sera a cena", "Il diavolo nel cervelo", "D'amore si muore", "La moglie piu bella", "Questa specie d'amore" και "I bambini si chiedono perche", πάνω σε στίχους που έγραψαν (μεταξύ άλλων) οι σκηνοθέτες Alberto Bevilacqua και Giuseppe Patroni Griffi καθώς και η γυναίκα του Morricone, Maria Travia. Περιττό να πω πως είναι δίσκος που παραμένει φρέσκος και πανέμορφος...
