Michelle Gurevich: Σύγχρονη μελοδραματική pop στο "Fuzz”

Μυστηριακή ομορφιά, παρακμιακή κομψότητα, σκοτεινό χιούμορ, μελοδραματική αφήγηση… Μερικά ποιοτικά στάνταρ που χαρακτηρίζουν την ποιητική τραγουδοποιία και μουσική της Chinawoman που, με το πραγματικό της όνομα πια, έρχεται με το νέο της δίσκο και την γοητεία της μελαγχολίας της για μια ακόμα συναυλία εδώ.

Εδώ και μερικούς μήνες, η γνωστή μας Chinawoman χρησιμοποιεί το κανονικό της όνομα: Michelle Gurevich. Μ’ αυτό υπογράφει το πρόσφατό της άλμπουμ, “New decadence”. Η μουσική και τα τραγούδια της όμως εξακολουθούν να μένουν το ίδιο μυστηριακά και μελαγχολικά, με μια συγκινητικά παρακμιακή γοητεία και χιούμορ, με στοιχεία home made συναισθηματικού καμπαρέ και, κυρίως, δυνατές μελωδίες που πιάνουν μυαλό και καρδιά. Όλα αυτά, αντί για τραγούδια, θα μπορούσαν να είναι σκηνές από ταινίες – και από εκεί ακριβώς είναι που ξεκινάει η τέχνη τηςMichelle Gurevich. Ή εκεί, κάποιες φορές, καταλήγει.

To “Party Girl” από τον πρώτο της, ομώνυμο, δίσκο του 2007 ήταν η έμπνευση για τον τίτλο – και όχι μόνο – της πολυβραβευμένης ταινία τηςMarie Amachoukeli το 2014 και ένας από τους λόγους που διεύρυνε ακόμα πιο πολύ την πρόσβαση της Chinawoman στο γαλλικό ακροατήριο και αύξανε τη γενικότερη δημοφιλία της στην Ευρώπη, Ανατολική τε και Δυτική.

Το Παρίσι ήρθε να προστεθεί στη Μόσχα, το Βερολίνο, την Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα μας που είναι οι πόλεις που από νωρίς άνοιξαν την καρδιά τους στη μουσική αυτής της τόσο ιδιαίτερης Καναδής με ρωσικές ρίζες songstress που, καλλιτεχνικά και εκφραστικά, βρίσκεται στο σημείο όπου συναντώνται, φερ’ ειπείν, ο Leonard Cohen με την PJHarvey και, σε πρώτη φάση, επιλέγει ως καλλιτεχνικό ψευδώνυμο το user name της στο GarageBand (το γνωστό μουσικό software της Apple που είναι εγκατεστημένο στα Mac).

Η Michelle Gurevich, γεννημένη στο Τορόντο από γονείς Ρώσους (μηχανικό πατέρα και μπαλαρίνα των Κίροφ μητέρα), μετανάστες στον Καναδά, είχε δουλέψει μια δεκαετία στη φιλμική παραγωγή και βιομηχανία πριν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η μουσική και η τραγουδοποιία είναι τέχνες λιγότερο πολυέξοδες από το απαιτητικό σινεμά και καλλιτεχνικά / εκφραστικά πολύ πιο αποδοτικές και, ενδεχομένως, πιο προσοδοφόρες – τουλάχιστον για τα δικά της κριτήρια ή μέτρα.

Η μουσική της Gurevich ήταν – και παραμένει – οικοτεχνική. Η παραγωγή της ξεκίνησε με σπιτικό σινθεσάιζερ και προγράμματα κομπιούτερ και, σε γενικές γραμμές, έτσι εξακολουθεί να παραμένει. Το “Party girl” του 2007, το “Show me the face” του 2010, το “Let’s part in style” του 2014 – τα άλμπουμ που υπέγραψε ως Chinawoman – και το πρόσφατο “New decadence” της δίνουν ένα συμπαγές και δυνατό καλλιτεχνικό output που την τοποθετεί στο κέντρο της σύγχρονης ευρωπαϊκής pop, στην οποία η Michelle Gurevich φύσει και θέσει ανήκει όχι μόνο λόγω πολιτισμικών καταβολών αλλά και από το γεγονός ότι βρίσκεται πια εγκατεστημένη στο Βερολίνο, την ουσιαστική πολιτιστική πρωτεύουσα της σύγχρονης Ευρώπης.

Και αυτό το output, των τεσσάρων ωραίων δίσκων της, είναι που δίνει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και υπόσταση στην νέα liveεμφάνιση της Michelle εδώ, στο “Fuzz” στις 9 Δεκεμβρίου.