Jose Feliciano στο «Gazarte»: Pop star για όλες τις εποχές

Ιδιαίτερα επιδέξιος τραγουδιστής, κιθαρίστας και performer, διαχρονικά ξεχωριστό ταλέντο και αστέρι που λάμπει εδώ και δεκαετίες, ο Jose Feliciano έχει γεμίσει το pop ρεπερτόριο με ιδιαίτερες διασκευές κι επιτυχίες που εκτείνονται σε μια ευρύτατη μουσική γκάμα, από τη folk και τη latin pop, στο rock, στη soul και την jazz.

Όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα το τραγούδι «Feliz Navidad» θα ακούγεται όλο και περισσότερο από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις του κόσμου. Αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια, από το 1970 που κυκλοφόρησε και βαθμιαία έγινε το πιο δημοφιλές εορταστικό τραγούδι. αναγνωρίσιμο από όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως καταγωγής, φυλής, κουλτούρας κ.λπ. Συνδυάζοντας τον ισπανικό και τον αγγλικό στίχο, το εν λόγω τραγούδι αποτυπώνει επακριβώς την καλλιτεχνική ταυτότητα του Jose Feliciano, ενός τυφλού εκ γενετής δεξιοτέχνη κιθαρίστα πορτορικάνικης καταγωγής, που ξεκίνησε την πορεία του την ίδια εποχή που γίνονταν γνωστοί διεθνώς η Joan Baez και ο Bob Dylan.

Η πορεία του Feliciano αυτά τα 50 και πλέον χρόνια είναι γεμάτη επιτυχίες, διακρίσεις και βραβεία (8-9 Grammy κ.ά.), που τον έχουν τοποθετήσει στην κορυφή της διεθνούς pop σκηνής με την ευρεία έννοια, καθώς είναι πολύ δύσκολο να τον κατατάξεις αποκλειστικά σε ένα μουσικό ιδίωμα. Το «Light my fire» (του Robbie Krieger και των Doors) στη latin διασκευή του Jose Feliciano είναι πιθανότατα πιο δημοφιλές από το original που ξέρουμε από τον Jim Morrison. Το «Que sera», με ερμηνευτικό ύφος που θυμίζει σε εμάς έντονα τον Al Bano (!), τείνει να υπερβεί αυτό που ξέρουμε από την Doris Day. Το «Rain» είναι ένα τραγούδι που μας αρέσει να ακούμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το «California dreamin’» του έχει ξεχωριστό impact από αυτό που μας είναι γνωστό από τους Mamas & The Papas. Ακόμη και το «Bamboleo» στα χέρια και στη φωνή του γίνεται διαφορετικό από αυτό που (πιθανόν να) ξέρουμε από τους Gipsy Kings.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι και να καταλάβουμε όλο το χώρο που μας διατίθεται με τέτοια παραδείγματα, καθώς ο Jose Feliciano μας έχει δώσει αμέτρητες εξαιρετικές διασκευές –από Rolling Stones μέχρι Santana και Hendrix και από Beatles μέχρι Stevie Wonder και Cyndi Lauper–, που από πολύ νωρίς τον τοποθέτησαν στο πάνθεον των σταρ της σύγχρονης popular μουσικής. Ένας τραγουδιστής/μουσικός/performer που εξαρχής αγκαλιάζει κι ενοποιεί τα «είδη»: είναι folk και latin, soul και ταυτόχρονα rock, με ιδιαίτερες jazz και κλασικές κιθαριστικές όψεις και ποιότητες.

Ξεκίνησε από τις νεοϋορκέζικες καφετέριες της αμφισβήτησης των early ’60s και το folk φεστιβάλ του Νιούπορτ κι έκανε τις πρώτες του επιτυχίες στην Αργεντινή. Η δεξιοτεχνία και η τεχνική­ του στην κιθάρα εντυπωσίασαν τον Jimi Hendrix, όταν τον άκουσε στην Αγγλία, ενώ η διασκευή του στο «Light my fire» το 1968 του χάρισε δύο βραβεία Grammy και διεθνή αναγνώριση. Ουσιαστικά ο Jose Feliciano έδωσε με τη μουσική του ένα αρχικό και αποτελεσματικό crossover του latin με τα ευρύτερα pop-rock δεδομένα, ανοίγοντας έτσι και το δρόμο για τον φίλο του Carlos Santana, ο οποίος εντυπωσίασε στο φεστιβάλ του Γούντστοκ τo 1969. Η ευρύτητα της μουσικής του προσέγγισης και η δεξιοτεχνία του τον έφεραν κοντά σε μεγάλους σταρ της εποχής, όπως ο Frank Sinatra, ο Bing Crosby, ο Johnny Cash στην τηλεόραση, ο John Lennon, η Joni Mitchell σε δίσκους, ο Santana, ο Paul Simon, ο Cat Stevens σε συναυλίες κ.ο.κ. Κοιτάζοντας δε λίγο πιο βαθιά, αντιλαμβανόμαστε ότι η μουσική του δεξιότητα έδινε βάσεις ανάπτυξης ακόμη και σε μουσικούς της jazz όπως ο George Benson.

Ο ξεχωριστός αυτός αστέρας της pop ήταν τόσο δημοφιλής, που μπορούσε να κάνει μεγάλες συναυλίες με ευκολία ακόμη και στο τότε ανατολικό μπλοκ. Πέρα όμως από τις pop ευκολίες, κράτησε σταθερή κι έντονη την επαφή του με τη latin σκηνή –πράγμα που του χάρισε άλλα τρία-τέσσερα­ Grammy– και συνέχισε τις συνεργασίες του με κορυφαίες σταρ όπως η Natalie Cole, η Gloria Estefan, η Diane Schuur κ.ά. Δεν ξέρω πόσα αφιερώματα έχουν γίνει στη μουσική του τα τελευταία χρόνια, έχω ακούσει όμως σίγουρα τα αφιερώματα που έχει κάνει εκείνος σε μορφές όπως ο Frank Sinatra, ο Django Reinhardt ή ο Elvis Presley, δείχνοντας πως είναι πάντα σε δημιουργική φάση κι ετοιμότητα. Έτσι θα τον υποδεχτούμε και στη συναυλία του στο «Gazarte» στις 28/11.