Η Αρλέτα και ο Λάκης Παπαδόπουλος εμφανίζονται την Τετάρτη 13 Ιουλίου στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής με ένα πρόγραμμα που έχει τίτλο «Τα ήσυχα βράδια». Μ’ αυτή την ευκαιρία ο Λάκης μας μιλάει για την Μεγάλη Φίλη του…
-Θα ήθελα να μου μιλήσεις για την Αρλέτα…
Με την Αρλέτα οι πορείες μας πάνε παράλληλα. Αυτό που μας διαχωρίζει κάπως είναι το ότι ενώ εγώ κάνω πότε-πότε και κάποιες βουτιές στο εμπορικό, η Αρλέτα επιμένει να έχει μια πιο μοναχική πορεία. Θα μπορούσε να είχε διαπραγματευτεί – όπως πολλές και πολλοί της ηλικίας της και του εκτοπίσματός της που λύνουν και δένουν στα media – κάπως διαφορετικά την πορεία της. Εγώ πάντως την εκτιμώ για αυτή την μοναχική της πορεία στο τραγούδι ή και σε πράγματα που επιμένει να κρατάει κρυφά (είναι π.χ. και πολύ καλή ζωγράφος). Μέσα από όλα αυτά έχουμε γίνει μέλη της ίδιας οικογένειας! Η πορεία της Αρλέτας είναι πολλές φορές δύσκολη και δύσβατη – είναι όμως ηθική.
-Η ηθική είναι βασικό κριτήριο για σένα;
Τιμώ τους ανθρώπους που είναι ηθικοί – και μπορούμε να μιλάμε πέντε ώρες γι’ αυτό το θέμα! Εκτιμώ ανθρώπους όπως την υπηρέτρια που βρίσκει το πορτοφόλι και το παραδίδει ενώ ξέρει ότι μπορεί ν’ ανήκει σε πολυεκατομμυριούχο! Δεν εκτιμώ καθόλου ανθρώπους που κάνουν ένα λειτούργημα – όπως είναι η διακυβέρνηση – και ο νους τους είναι πώς να πλησιάσουν το κατεστημένο ή το κεφάλαιο για να εξυπηρετήσει ο ένας τον άλλο».
-Να ξαναγυρίσουμε όμως στην Αρλέτα…
Με βάση όσα σου είπα πριν, δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι φίλη μου η Αρλέτα και να μην την φροντίζω! Πάντα της δίνω τα καλύτερα τραγούδια μου και, σε λίγο καιρό, θα βγει ένας μοναδικός δίσκος που έχουμε στα σκαριά με την Sunny Μπαλτζή και λέγεται... «Όνειρα τηγανητά», όπου τον έχουμε εμπιστευτεί ερμηνευτικά στη Μεγάλη Φίλη μας, την Αρλέτα!
-Είσαστε στις ηχογραφήσεις τώρα;
Η Αρλέτα είναι λίγο… «τα ζώα μου αργά» σε τέτοιες περιπτώσεις. Τον πρώτο δίσκο που φτιάξαμε μαζί κάναμε τρία χρόνια να τον τελειώσουμε! Πήγαινε έλα, πήγαινε έλα από Ελληνορώσων στα Εξάρχεια, με το λεωφορείο κ.λπ. συζητήσεις επί συζητήσεων και πως θα αλλάξουμε τον κόσμο! Τώρα όμως της έχω βάλει έναν όρο: αν δεν τα πει αυτή μέσα σε έξι μήνες, θα τα πω εγώ!
-Αυτό ακούγεται σαν απειλή!
Σαφώς και την έχω απειλήσει! Και μου λέει «βρε, γιατί δεν τα λες εσύ; Τι ωραία που τα λες!». Και της λέω «εσύ θα τα πεις καλύτερα»! Αυτά! Δεν χρειάζεται να αναλωθεί κουβέντα μας σε άλλα θέματα...
-Πες μου κάτι για τα σχέδιά σου…
Μεγαλώνοντας, αυτό που μας αρκεί και μας χαροποιεί – αν πατάς λίγο στη γη και στη λογική – είναι η υγεία να συνεχίζει να είναι καλή και να μην έχουμε απρόοπτα. Απρόοπτα υγείας, το τονίζω!
-Τελικά, στον Κήπο θα κυλήσει ήσυχα το βράδυ;
Μ’ εμάς δεν μπορεί να είναι ήσυχα τα «Ήσυχα βράδια»! Τουλάχιστον όμως θα γαληνέψει η αισθητική μας.
Η Αρλέτα θα συναντήσει τον Λάκη Παπαδόπουλο στη σκηνή του Κήπου του Μεγάρου Μουσικής την Τετάρτη 13 Ιουλίου. Ο Λάκης παίρνει την κιθάρα του, η Αρλέτα την δική της και «...η Αθήνα ανάβει σαν μεγάλο καράβι». Πόσα αγαπημένα τραγούδια μπορείς να μετρήσεις... «Ήσυχα βράδια», «Τσάι γιασεμιού», «Σερενάτα», «Γυριστρούλα», «Σε ζητάω», «Μπαρ το Ναυάγιο», «Batida de Coco», «Έρχεται κρύο» και πολλά ακόμα. Και τα χωράνε όλα σε ένα πρόγραμμα. Ή τέλος πάντων βάζουν τα δυνατά τους! Μαζί τους επί σκηνής οι εξαιρετικοί μουσικοί: Κώστας Αναδιώτης (πιάνο), Ηλίας Κατελάνος (κιθάρα), Αλέξανδρος Αλεξίου (τύμπανα), Στέλιος Μακρυπλίδης (κιθάρα), Αναστάσιος Ιωαννίδης (μπάσο).
