Επιλέγουμε έξι από τις συναυλίες της εβδομάδας, η καθεμία από τις οποίες ξεκινάει από διαφορετική αφετηρία, παίρνει άλλη κατεύθυνση, πιάνει δικούς της ρυθμούς αλλά, τελικά, μπορεί να μας πηγαίνει στο ίδιο σημείο.
A philosopher’s party
Υπάρχουν ποικίλοι φιλοσοφικοί στοχασμοί στα τραγούδια που ερμηνεύει ο Πάνος Μουζουράκης που όμως βρίσκουν σχεδόν άμεσα το αντίκρισμά τους σε σχέσεις, φιλίες, όνειρα, πικρίες, απογοητεύσεις, χαρές κ.ο.κ., κυρίως όταν βρίσκεται μαζί και συνδιαλέγεται με φίλους. Εδώ με τη Νατάσσα Μποφίλιου και τον Σπύρο Γραμμένο. (Κήπος Μεγάρου, 4/7)
Μια σκληρή πρακτική
Οι Megadeth αφαιρούν από τη μεταλλική μουσική τους οτιδήποτε οδηγεί σε progressive κατευθύνσεις ή παρελθοντολογίες. Αυτό που προβάλλουν είναι η οργανική επιδεξιότητα και η thrash έκφραση σε σπιντάτους ρυθμούς. Σε τέτοιους ιλιγγιώδεις χρόνους ακόμα και το χιούμορ μπορεί να βρει τη θέση του. (Πειραιώς Academy 117, 5/7)
Μελωδικά όνειρα
Είναι ένας ολόκληρος κόσμος – χτισμένος παράλληλα αλλά και εντός μας μέσω της ασημένιας οθόνης. Ο εικόνες του Φεντερίκο Φελίνι και οι μελωδίες του Νίνο Ρότα (φωτό): στιγμές αθάνατες που πάντα θα μπορούν να μπαίνουν βαθιά μέσα μας και να μας ταξιδεύουν. Αυτήν τη φορά με όχημα την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. (Ηρώδειο, 5/7)
Χορός στα πλήκτρα
Keyboards τζαζικά από χάμοντ και ακουστικό πιάνο. Groovy και με λεπτές διαθέσεις, στοχαστικά και χορευτικά. Με δυο μετρ –τον Γιώργο Κοντραφούρη (φωτό) και τον Δημήτρη Καλαντζή on… keyBOARD–, την αισθαντική φωνή της Τζένης Καπάνταη και τα εκρηκτικά ντραμς του Σπύρου Παναγιωτόπουλου. (Gazarte, 2/7)
Το τραγούδι του ξένου
Όλοι οι ξένοι: οι δικοί μας και οι «άλλοι». Όλοι αυτοί που (υπο)δεχόμαστε, που περιφρονούμε, που εμπεριέχουμε, που φοβόμαστε… μέσα από τραγούδια παραδοσιακά, ρεμπέτικα, λαϊκά κ.ά., που λένε ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Αργύρης Μπακιρτζής, η Μάρθα Φριντζήλα στο 19ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. (Πανεπιστημιούπολη, 3/7)
Του βουνού και του λόγγου
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και στη φετινή καλοκαιρινή του εξόρμηση, μαζί με τη Ματούλα Ζαμάνη, δίνει τον εναλλακτικό –και πρωτοποριακό– τόνο σε ό,τι θεωρούμε παράδοση, κρατώντας μια στάση αντιθετική σε οποιουσδήποτε urban (ετεροκαθ)ορισμούς. Η μουσική του εξακολουθεί να πηγαίνει μπροστά. (Βεάκειο, 4/7)
Περισσότερες πληροφορίες
Πάνος Μουζουράκης
«Δευτέρα Παρουσία» του καλλιτέχνη με τη ζεστή φωνή και το γοητευτικό look παρέα με τη Νατάσσα Μποφίλιου και τον Σπύρο Γραμμένο.
Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Έπειτα από μια ηθελημένη χειμερινή ενδοσκόπηση, μαζί με τη Ματούλα Ζαμάνη και τους υπόλοιπους συνεργάτες του, θα επιχειρήσει για άλλη μια φορά να σταθεί με αυθεντικότητα και καλή διάθεση στο μουσικό γίγνεσθαι του φετινού καλοκαιριού.
Megadeth
Το συγκρότημα του Dave Mustaine ανεβαίνει για μια ακόμα φορά στη σκηνή ορίζοντας –όπως πάντα– τον heavy metal ήχο.
On… keyBOARD
Ο Γιώργος Κοντραφούρης στο χάμοντ, ο Δημήτρης Καλαντζής στο πιάνο και ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος στα ντραμς με καλεσμένη την Τζένη Καπάνταη μας προσκαλούν σ’ ένα ταξίδι στον κόσμο της τζαζ με βασικό όχημα τα πλήκτρα.
ΚΟΑ–Φεντερίκο Φελίνι, Νίνο Ρότα
Αφιέρωμα σε δύο μυθικά πρόσωπα του σινεμά και της κινηματογραφικής μουσικής, τα ονόματα των οποίων αρκούν για να ανακαλέσουν στη μνήμη μας περίφημες κινηματογραφικές σκηνές και λατρεμένες μελωδίες. Διευθύνει ο Φρανκ Στρόμπελ
