Ένα από τα συναρπαστικά μουσικά ταξίδια του Ψαραντώνη, στο Half Note Jazz Club (6-10/3), με τίτλο «Στου κύκλου τα γυρίσματα», μαζί με τη Νίκη Ξυλούρη (τραγούδι) και τον Γιάννη Παξιμαδάκη (λαούτο).
Όταν αναφερόμαστε στον Ψαραντώνη, όταν ακούμε τις μουσικές του, όταν ακολουθούμε τους ρυθμούς και τις μελωδίες που παίζει με τη λύρα του, όταν μας παρασέρνει στο ταξίδι η βαθιά φωνή του, μπορεί να μην συνειδητοποιούμε ότι πηγαίνουμε πίσω, σε χρόνους αρχέγονους και πως οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε σαν ήχο και μουσική είναι ουσιαστικά η ιστορία και η προϊστορία μας, όλη μας η ύπαρξη μέσα σ’ αυτό τον χώρο που γεννηθήκαμε και μεγαλώνουμε – άσχετα αν γινόμαστε πιο σοφοί ή όχι…
Ο Αντώνης Ξυλούρης έμαθε τη λύρα παιδί, στα Ανώγεια, ακούγοντας και βλέποντας τον μεγάλο του αδελφό, τον Νίκο. Φαίνεται όμως πως τη λύρα την ήξερε από πάντα – γεννήθηκε μέσα από αυτήν και αυτή ήταν που τον οδήγησε μέσα στη μουσική. Όσες φορές κι αν δει κανείς τον Ψαραντώνη να παίζει και να τραγουδάει, νιώθει πως γίνεται ένα με τη μουσική και πως η μουσική μέσα από αυτόν δεν έχει πια όρια. Αντικειμενικά, ο Ψαραντώνης κατατάσσεται στους μεγάλους masters αυτής της τέχνης σε διεθνές – αν όχι σε κοσμικό – επίπεδο, ξεπερνώντας την Κρήτη και την Ελλάδα ενώ, ταυτόχρονα, βρίσκεται στα θεμέλια του πολιτισμού τους.
Τον έχουμε δει να ξεσηκώνει πλήθη με τον ήχο της λύρας του και τη φωνή του και να παίζει μαζί με μουσικούς που ανήκουν σε άλλες πολιτισμικές «σφαίρες». Σε κάθε περίπτωση όμως ξέρουμε πως η μουσική του είναι το αέναο ταξίδι της ζωής, αυτό που έρχεται από πολύ μακριά και (μας) πάει πολύ μακριά. Και απλώς χαιρόμαστε, κάθε φορά, να ζούμε τα στιγμιότυπά του. Όπως αυτό στο Half Note Jazz Club από 6 έως 10/3…
