Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση οι Afrodyssey Orchestra, με τα μέλη τους να προέρχονται από ετερόκλητους μουσικούς χώρους. Έχει τύχει για παράδειγμα να δω στο παρελθόν τον σαξοφωνίστα Παναγιώτη Ράπτη μαζί με τους Ειρήσθω εν Παρόδω. Και τον μπασίστα Βασίλη Παπασταμόπουλο να τα σπάει με τους Lost Bodies. Ο καθένας από τους έξι και μια διαφορετική μουσική ιστορία. Και μαζί τους ως guest ήταν ο Θοδωρής Ρέλλος (Mode Plagal) στο σαξόφωνο… Η παρουσία του ήταν ίσως αυτή που επέτρεψε στους Afrodyssey Orchestra να έχουν τα σαξόφωνα ως κατεξοχήν σολιστικό όργανο στο πρώτο μέρους της εμφάνισής τους στο «Faust» την Τετάρτη 2/4, ξεκινώντας από την spiritual jazz και από εκεί πηγαίνοντας σε διάφορα subgenres της Αφρικανικής μουσικής: από την ethio-jazz μέχρι το highlife, σε ένα afrobeat πανόραμα το οποίο ενσωματώνει στοιχεία jazz, funk και ψυχεδέλειας.
Mε άλλα λόγια οι Afrodyssey Orchestra υλοποιούν και με το παραπάνω την υπόσχεση του ονόματός τους παρασέρνοντας τον ακροατή σε μια μουσική περιπέτεια η οποία ρέει με τρόπο αβίαστο ανάμεσα στα είδη… Το κάνουν να φαίνεται εύκολο, ενώ δεν είναι. Το set τους βασίστηκε σε δικές τους συνθέσεις, μέσα στις οποίες μπορείς να αναγνωρίσεις –ή και όχι- περάσματα από γνωστά jazz, funk και παραδοσιακά ελληνικά θέματα, ενώ μέσα στη διάρκεια της βραδιάς ο κάθε ένας από τους επτά εξαιρετικούς μουσικούς είχε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τη δεξιοτεχνία του αλλά και την ικανότητά του να λειτουργεί ως μέρος μιας καλοκουρδισμένης ομάδας, κι ας μετρούν μόλις 12 μήνες κοινών ζωντανών εμφανίσεων… Στο τέλος της βραδιάς, τα περισσότερα μέλη του λιγοστού κοινού (μαζί και το προσωπικό του «Faust») χόρευαν και λικνίζονταν, αφημένοι στο ακαταμάχητο groove της μπάντας, ενώ το τελευταίο, απρογραμμάτιστο και αυθόρμητο encore τους βρήκε να παίζουν κάτι σαν οργανικό drum ‘n’ bass θυμίζοντάς μας τους Red Snapper…
