Οι Δώδεκα Καρέκλες

3

Άνιση κωμωδία η οποία όμως μετατρέπεται αναπάντεχα σε αγωνιώδες θρίλερ, ένα φιλμ που επιδεικνύει πληθωρικότητα σε στιλ και ύφος.

Οι Δώδεκα Καρέκλες

Το ομότιτλο σατιρικό μυθιστόρημα των Σοβιετικών Ίλια Ιλφ και Εβγένι Πέτροφ διασκευάζει ο σκηνοθέτης Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα («Μνήμες Υπανάπτυξης», «Ο Θάνατος Ενός Γραφειοκράτη», «Φράουλα και Σοκολάτα») σε μία από τις συνολικά 18 κινηματογραφικές μεταφορές του έργου μεταξύ των οποίων βρίσκεται και η εκδοχή του Μελ Μπρουκς (1970). Ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του κουβανικού σινεμά, φέρνει στο προσκήνιο τη νέα τάξη πραγμάτων στη χώρα τρία χρόνια μετά την επανάσταση, με μια ανάλαφρη όσο και σκηνοθετικά θαρραλέα ταινία όπου συνυπάρχουν το αφελές με το δυσοίωνο.

Βασικός πρωταγωνιστής ο γαμπρός μιας πλούσιας ηλικιωμένης γυναίκας, η οποία προτού πεθάνει κρύβει τα πολύτιμα αντικείμενά της σε δώδεκα καρέκλες φοβούμενη πως θα τα χάσει με την αναδιανομή του πλούτου, για αυτό και δεν εκμυστηρεύεται σε κανέναν την κρυψώνα. Όταν ο γαμπρός μαθαίνει το μυστικό ξεκινά μια φρενήρη προσπάθεια για να επανακτήσει τα «εθνικοποιημένα» πια έπιπλα.

Οι Δώδεκα Καρέκλες - εικόνα 1

Η οδύσσεια του πρώην πλούσιου νυν απεγνωσμένου άντρα δίνει την αφορμή στον Αλέα να ταξιδέψει με την κάμερά του σε μια χώρα που αναζητά μια νέα ταυτότητα και μαθαίνει να ζει από την αρχή. Ο ίδιος καταφέρνει να διατηρήσει μια δύσκολη ισορροπία στην αφήγηση ανάμεσα στην κριτική του νέου καθεστώτος, η οποία γίνεται έμμεσα με μια λεπτή ειρωνεία, και την απεικόνιση όσων θετικών έχει επιφέρει (η έπαυλη του κεντρικού ήρωα είναι πλέον δημόσιο γηροκομείο).

Η δεξιοτεχνία βέβαια του Αλέα ξεδιπλώνεται την ώρα που αναπτύσσει ένα υβριδικό στιλ σινεμά που συνδυάζει την κωμωδία με το σινεμά βεριτέ και το animation με το πολιτικό σχόλιο. Η σκηνοθετική του φαντασία τού επιτρέπει να συνυπάρξουν αρμονικά στην αφήγηση αυτά τα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους στιλ, ωστόσο η συγκέντρωσή του χάνεται στις κωμικές στιγμές.

Στην πλειοψηφία τους εκτελούνται βεβιασμένα και χωρίς να προκαλούν το αναμενόμενο γέλιο, ενώ καθώς η μία διαδέχεται την άλλη ο ρυθμός της ταινίας επιβραδύνεται αισθητά. Ο Αλέα επανακτά τα ηνία και δίνει σφρίγος στο φιλμ όταν η τελευταία ενότητα αποκτά ξαφνικά το ύφος ενός καφκικού εφιάλτη. Οι πρωταγωνιστές πλέον έχουν γίνει έρμαια της εμμονικής αναζήτησής τους και έχουν χάσει τον εαυτό τους. Εκεί βρίσκονται και οι καλύτερες στιγμές του Αλέα ο οποίος επιτυγχάνει να μεταμορφώσει μια άνιση κωμωδία σε αγωνιώδες απρόβλεπτο θρίλερ.

Κούβα. 1962. Διάρκεια: 97΄. Διανομή: NEW STAR.

Περισσότερες πληροφορίες

Οι Δώδεκα Καρέκλες

Las Doce Sillas
3
  • Κωμωδία
  • 1962
  • Διάρκεια: 97 '
  • Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα

Πριν το θάνατό της μια πλούσια ηλικιωμένη γυναίκα φοβούμενη το κουβανικό επαναστατικό καθεστώς, χωρίς να το εκμυστηρευτεί σε κανέναν κρύβει τα πολύτιμα αντικείμενά της σε δώδεκα καρέκλες, οι οποίες καταλήγουν στο κράτος. Όταν ο γαμπρός της μαθαίνει τι έκανε αποφασίζει να κάνει τα πάντα για να τις πάρει πίσω.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα στα σινεμά (1/5-8/5)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
03/05/2024

Έρχεται το 8ο Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου

Ανακαλύψτε τις πρώτες ταινίες που ανακοίνωσε η πληθωρική διοργάνωση.

Ο "Κασκαντέρ" και ο ακαταμάχητα κωμικός Ράιαν Γκόσλινγκ

Μετά την τρομερή επιτυχία της "Barbie", ο χολιγουντιανός σταρ επιστρέφει σε ένα ρόλο που μας θυμίζει τη μοναδική ικανότητά του να παραδίδει κωμικές ερμηνείες που συνδυάζουν τις κοφτερές ατάκες, τον αυτοσαρκασμό και την κανονικοποίηση της εύθραυστης αρρενωπότητας.

Ο Κασκαντέρ

Χιούμορ και δράση συνδυάζονται σε ένα κωμικό νεονουάρ με ξέφρενη παρωδιακή διάθεση. Άκρως κινηματογραφόφιλο και μεταμοντέρνα ευρηματικό, όσο και χαοτικά ανοικονόμητο.

Στον Ιστό του Τρόμου

Καλοκουρδισμένο, κλειστοφοβικό θρίλερ γεμάτο σασπένς, ένταση και ανατριχίλες, στο οποίο υπάρχει χώρος και μια ευθεία κοινωνικοπολιτική αλληγορία.

Γκάρφιλντ: Γάτος με Πέταλα

Το reboot των αστείων κατορθωμάτων του πιο cool σινε-γάτου ξεκινάει σαν ατακαριστή, μπριόζα κωμωδία καταστάσεων, για να εξελιχθεί σε μια ευρηματικότατη, αγωνιώδη και ξεκαρδιστική "Επικίνδυνη Αποστολή".

Το Χρώμα του Ροδιού

Ένα από τα διαχρονικά αριστουργήματα του ποιητικού σινεμά, το οποίο δημιουργεί ένα μεθυστικών αισθήσεων και συναρπαστικών συναισθημάτων κόσμο (ο αρμένικος πολιτισμός) χάρη στη δύναμη της καθαρής εικόνας.