Όσο αταίριαστο κι αν ακούγεται, το πάντρεμα των μιούζικαλ με τις ταινίες ζόμπι δεν είναι ασυνήθιστο κινηματογραφικό φαινόμενο, με τον Τζον ΜακΦέιλ («Where Do we Go from Here?») να επιλέγει αυτό το ανορθόδοξο υποείδος του horror για τη δεύτερη ταινία του. Η σινε-συνάντηση των δύο ειδών συμβαίνει –για άγνωστο λόγο– την περίοδο των Χριστουγέννων, όταν σε μια μικρή πόλη μια παρέα εφήβων έρχονται αντιμέτωποι με ορδές νεκροζώντανων, καθώς προσπαθούν να σώσουν αγαπημένα τους πρόσωπα. Η αυτοσαρκαστική διάθεση, ο απενοχοποιημένος gore χαβαλές και τα κουρδισμένα από το autotune ποπ τραγούδια αρκούν για να κυλήσει χαμογελαστά το πρώτο μισάωρο της ταινίας.
Στη συνέχεια οι ιδέες στερεύουν και η πλοκή ξετυλίγεται νωθρά, με τον ΜακΦέιλ να αδυνατεί να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στο αχρείαστο εφηβικό ρομάντζο, στη συχνότητα των άνευρων μουσικοχορευτικών σκηνών και την απόδοση μιας πειστικής τρομακτικής ατμόσφαιρας. Η αφέλεια αυτού του κατά τα άλλα ειλικρινούς με τον εαυτό του b-movie δεν είναι αρκετή για κρατήσει το ενδιαφέρον, την ώρα που η αφήγηση παραδίδεται σε κλισέ και αποκτά χαρακτηριστικά παρωδίας.
Μ. Βρετανία. 2017. Διάρκεια: 107΄. Διανομή: ODEON / AUDIOVISUAL.
Περισσότερες πληροφορίες
Η Άννα και η Αποκάλυψη
Τα Χριστούγεννα μια επαρχιακή πόλη γεμίζει ζόμπι εξαιτίας ενός ιού και μια παρέα εφήβων προσπαθεί να επιβιώσει αλλά και να σώσει αγαπημένα της πρόσωπα.