Η κωμωδία του Μπομαρσέ «Ο Γάμος του Φίγκαρο» είναι η πρώτη, αμιγώς θεατρική παράσταση που εγκαινιάζει τη νέα σειρά «Θέατρο στο Μέγαρο Μουσικής». Ο σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός μας λέει όσα πρέπει να ξέρουμε πριν μπούμε στην αίθουσα «Νίκος Σκαλκώτας».
1. Εφευρέτης και πολύ δημιουργικό μυαλό, ο Μπομαρσέ δεν έζησε απλώς πολύ έντονη ζωή, φαίνεται ότι κατάλαβε κάτι απ' αυτή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ιδιοφυής Μότσαρτ έσκυψε πάνω στο έργο του για να συνθέσει τους «Γάμους του Φίγκαρο», χρησιμοποιώντας το σχεδόν αυτούσιο.
2. Το έργο είναι μια αρκετά προχωρημένη κομέντια ντελ άρτε. Με ενδιαφέρει αυτή η δραματουργία διότι φέρνει κάτι από τις πηγές του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου. Είναι ένα ερωτικό έργο με πολιτική χροιά κι ένα πολιτικό έργο με ερωτική χροιά. Πάνω απ' όλα, όμως, είναι ένα ανάλαφρο θεατρικό είδος, ειρωνικό, ενδιαφέρον, σύγχρονο, που ζητάει ένα ιδιαίτερο υποκριτικό στιλ.
3. Το πολιτικό στοιχείο στην αντιμετώπιση των αρχόντων από τους υπηρέτες έχει κάτι αρχετυπικό. Με ενδιέφερε να τονίσω αυτήν τη σχεδόν υπαρξιακή ματιά πάνω στο θέμα των ταξικών σχέσεων και της ρευστότητάς τους. Στο έργο ενυπάρχουν οι αρχές του Διαφωτισμού, όπως είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η προϋπόθεση της ελευθερίας.
4. Ο Φίγκαρο θυμίζει έντονα τον σύγχρονο μέσο Έλληνα. Ο πρωτότυπος τίτλος του Μπομαρσέ είναι «Μια τρελή μέρα». Στην Ελλάδα όλες μας οι μέρες είναι τρελές... Ένα ακόμη στοιχείο που με ενδιαφέρει πολύ στο έργο είναι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αυτοσχεδιάζουν την ευτυχία τους. Ο συγγραφέας παρακολουθεί τους ήρωές του να διεκδικούν την ευτυχία, να προσπαθούν να δώσουν λύσεις και να κερδίσουν κάτι σήμερα.
5. Προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε το έργο με χιούμορ. Το χιούμορ είναι λυτρωτικό, φέρνει στην επιφάνεια μια διαφορετική ματιά πάνω στη ζωή. Υποκριτικά ωστόσο είναι πολύ πιο δύσκολο, γιατί προϋποθέτει μια αντίδραση του κόσμου. Το χιούμορ μαζί με την αθωότητα είναι δύο ισχυρά στοιχεία στο έργο. Είναι δυο πράγματα που τα κυνηγώ κι εγώ στη ζωή μου. Το χιούμορ είναι το μόνο αντίδοτο στην ελληνική νοσταλγική κατάθλιψη και στο συντηρητισμό.
6. Συμπέσαμε με το Μέγαρο Μουσικής. Εκείνοι ήθελαν να ξεκινήσουν κάτι θεατρικό, εγώ δεν έχω ακόμη χώρο κι όταν έγινε η συζήτηση για τη συμπαραγωγή με την ομάδα Polyplanity, είχα ήδη υπόψη μου το έργο. Αυτό που κάνουμε θα το ονόμαζα ζωντανό πείραμα γιατί δεν μπαίνουμε στο Μέγαρο Μουσικής ακαδημαϊκά, ούτε με τη σιγουριά ενός κοινού. Τι νόημα θα είχε άλλωστε ένας τέτοιος θεσμός αν δεν έθετε τέτοια στοιχήματα;
7. Είναι μια μεγάλη παραγωγή με δεκατρείς ηθοποιούς. Τα κοστούμια έχουν μάλλον άρωμα ενός είδους θεάτρου παρά κάποιας εποχής. Για μένα είναι η στιγμή, μετά την «Ιλιάδα», ανανέωσης των κωδίκων αλλά και των συνεργατών μου με καινούργια πρόσωπα στην ομάδα.
8. Η εξαιρετική Αμαλία Τσεκούρα είναι η Σουζάνα, ένας ρόλος που λάμπει, και μοναδικός Φίγκαρο, ο Δημήτρης Ήμελλος. Στην παράσταση θα δείτε και μια εξαιρετική νέα ηθοποιό, την Αντιγόνη Φρυδά, η οποία νομίζω ότι θα αφήσει θετικές εντυπώσεις.
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Πρεμιέρα 7/2.
Περισσότερες πληροφορίες
Ο γάμος του Φίγκαρο
Ο συγγραφέας, με όπλο το κοφτερό στιλέτο της σάτιρας, μιλά για την αλλαγή των ηθών και του καθεστώτος σε ένα έργο που έχει θεωρηθεί προάγγελος της Γαλλικής Επανάστασης
