Ο Ναγκίσα Όσιμα ακτινογραφεί με δραματική ένταση και σημειολογικό πλούτο τις πολιτισμικές αλλαγές ενός ολόκληρου έθνους σε μία από τις κορυφαίες στιγμές του μοντέρνου γιαπωνέζικου σινεμά.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΖωντάνια, φρεσκάδα, αλλά και ρηχή επανάληψη, σε ένα στιλάτο κινηματογραφικό ανέκδοτο το οποίο σοβαρεύει απότομα με άγαρμπο αλληγορικό τρόπο. Αργυρός Αλέξανδρος στο τμήμα "Film Forward" του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΝηπιακά μελοδραματική και αφόρητα φάλτσα κραυγή υπεράσπισης της διαφορετικότητας, οι απανωτές χιουμοριστικές "πινελιές" της οποίας σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν πρόκειται για κινηματογραφική... τρολιά.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΔιασκευή ενός θεατρικού έργου με ευρήματα κι ανατροπές, δέσμιου όμως μιας προκατασκευασμένης αποδεικτικής λογικής η οποία υποβιβάζει τους χαρακτήρες σε διάφανα σύμβολα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΈνα ταξί μεταμορφώνεται σε κινούμενη θεατρική σκηνή πάνω στην οποία δυο χαρισματικοί ηθοποιοί πασχίζουν φιλότιμα να μας κάνουν να κλάψουμε με τα μελό παθήματά τους.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜονοδιάστατη και διδακτική αγιογραφία η οποία υποτάσσει όλη την κινηματογραφική δυναμική της στον αμέριστο θαυμασμό για την ηρωίδα της.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΠλούσια παραγωγή, αλλά αμήχανη μίξη κατασκοπικού θρίλερ, ρομάντζου και αναπαράστασης ιστορικών ντοκουμέντων, η οποία προβάλλεται στη ρώσικη, κάκιστα ντουμπλαρισμένη εκδοχή της.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΟ Σκανδιναβός "Ράμπο" είναι μια σφιχτοδεμένη περιπέτεια με το ένα πόδι της στο βρόμικο ρεαλισμό και το άλλο της στην ειρωνική υπερβολή.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΧρυσή Αθηνά στις Νύχτες Πρεμιέρας για ένα αντισυμβατικό, ψυχολογικά ειλικρινές και σκηνοθετικά δεξιοτεχνικό οδοιπορικό ενηλικίωσης μιας απόλυτα μοντέρνας κινηματογραφικής ηρωίδας.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΈνας άντρας και μια περίπλοκη πολιτικοκοινωνική κατάσταση βρίσκονται προ διαδοχικών αδιεξόδων, τα οποία περιγράφονται με χιουμοριστική ευρηματικότητα, αλλά και διδακτική ευκολία.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΟ Νίκολας Κέιτζ είναι όλα τα λεφτά μιας συνειδητά γκροτέσκας και αιματηρής κωμωδίας τρόμου, η οποία θα μπορούσε να πατήσει το γκάζι της παλαβής παρωδίας αποφασιστικότερα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς