Η κωμωδία του Γούντι Άλεν που άλλαξε βαθιά κι οριστικά τη σύγχρονη αμερικανική κωμωδία και θριάμβευσε στα Όσκαρ, κερδίζοντας αυτά των καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου και α΄ γυναικείου ρόλου (Ντάιαν Κίτον).
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΚορυφαία στιγμή του γαλλικού ποιητικού ρεαλισμού και μία από τις πλέον ρομαντικές, γοητευτικά μελαγχολικές στιγμές του προπολεμικού σινεμά.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΑυτό που ξεκινάει ως ένας σαρωτικά βίαιος καφκικός εφιάλτης εξελίσσεται σε μια επώδυνη υπαρξιακή οδύσσεια, η οποία χαντακώνεται από τη βεβιασμένη αμφισημία της.
ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟςΓεμάτος σεναριακές και σκηνοθετικές εμπνεύσεις, ο Γούντι Άλεν στοχάζεται μελαγχολικά πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις στη σύγχρονη μεγαλούπολη.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤαινία ορόσημο του λιτού, ποιητικού και "καθαρού" σινεμά, το οποίο μπορεί να φιλοσοφεί με συναρπαστική εμβρίθεια και ταυτόχρονα να συγκινεί μέχρι δακρύων - "ολόκληρος ο κόσμος μέσα σε μιάμιση ώρα".
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΟ Γκοντάρ συναντά την Μπριζίτ Μπαρντό και διασκευάζει Αλμπέρτο Μοράβια, υπογράφοντας την πλέον συντηρητική αφηγηματικά ταινία του, αλλά και μια από τις εμβληματικότερες της δεκαετίας του ’60.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜυθοπλασία, ντοκουμέντο και mokumentary συναντιούνται σε ένα προκλητικό κινηματογραφικό κολάζ που "παντρεύει" Μαρξ και Φρόιντ με το σουρεαλιστικό ιδεαλισμό των 70s.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΣε μια ταινία-σταθμός για το ελληνικό σινεμά, η αρχαία τραγωδία, μέσω του νεορεαλισμού και του φιλμ νουάρ, εισβάλλει με τον πιο ευφάνταστο, πολιτικό και πρωτότυπο τρόπο στη νεοελληνική πραγματικότητα.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΠάνω σε ένα οιδιπόδειο σύμπλεγμα, ο Χίτσκοκ βάζει μπρος ένα περίτεχνο και αγωνιώδες παιχνίδι διχασμένων προσωπικοτήτων, εμπλουτισμένο με έντονα στοιχεία κοινωνικής κριτικής.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΜεγάλο Βραβείο στις Κάννες για μια μεγαλόσχημη, υπαρξιακή και σινεφίλ περιπλάνηση στα όρια του (κινηματογραφικού και ιστορικού) βλέμματος, με τη γνώριμη, οπτικά συναρπαστική, αλλά στομφώδη αγγελοπουλική σινε-υπογραφή.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗςΤο τελευταίο αριστούργημα της πρώτης γκονταρικής περιόδου είναι μια κυνική, βιτριολική και απόλυτα πεσιμιστική επίθεση στις έωλες αξίες της μπουρζουαζίας και τα πολλαπλά αδιέξοδα του δυτικού πολιτισμού.
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς