Εντυπωσιακός εξωτικός μοντερνισμός και απωανατολίτικη μεγαλοπρέπεια δίπλα στο κύμα, μ’ ένα πετυχημένο πανόραμα γεύσεων της Άπω Ανατολής. Εστιατόριο για σπέσιαλ βραδιές που θέλεις να θυμάσαι.
Αμαρτία εξομολογημένη ουκ έστιν αμαρτία. Κάθε φορά λοιπόν που βρίσκομαι στα «Kohylia» και ανοίγω την πόρτα για να κατέβω τη σκάλα προς τη σάλα, σχεδόν αυτόματα ξεκινάει να παίζει στη φαντασία μου η όλο ίντριγκα μουσική του James Bond Theme – σαν να ζω ζωντανά το γύρισμα ενός φιλμ του αγαπημένου πράκτορα. Καθώς αντικρίζω τους δύο Βούδες στις άκρες του «μοναστηριακού» τραπεζιού που έχει από πάνω του τη συστοιχία των απωανατολικών φωτιστικών κυλίνδρων και, στ’ αριστερά μου, το τεράστιο ενυδρείο με τις παρέες των τροπικών ψαριών να κολυμπούν, η φαντασία μου οργιάζει.
Έχει έναν διαχρονικό εξωτικό μοντερνισμό το ντεκόρ και μια απωανατολίτικη μεγαλοπρέπεια. Τέτοια, που θα μπορούσαν να γυριστούν εδώ από ρομαντικές σκηνές δείπνου με Bond girl μέχρι σεκάνς καταιγιστικής δράσης με όλους τους κακούς του κόσμου, αν οι ιθύνοντες του brand αποφάσιζαν να ξαναέρθουν στα μέρη μας για να γυρίσουν το 26ο φιλμ της σειράς, τώρα που η Ελλάδα ανεβαίνει διεθνώς. Στην τελευταία μου επίσκεψη, μάλιστα, ένας δυνατός νοτιάς δεν μας άφησε να ρεμβάσουμε χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα και τα σκάφη από το ατμοσφαιρικό ντεκ, αλλά εις ανταμοιβήν χορτάσαμε αυτή την ατμόσφαιρα ανάμεσα σε πολυτελές κρουαζιερόπλοιο και ασιατική υπερπαραγωγή μέσα στην αίθουσα και στο μπαρ. Το εστιατόριο είναι προορισμός στην Αττική, τόσο για το σκηνικό όσο και για τη συνολική εμπειρία, αφού το τιμούν εξίσου οι ξένοι φιλοξενούμενοι του ξενοδοχείου «Grand Resort Lagonissi» και πολλοί Έλληνες σε ένα ποσοστό 50-50 περίπου. Πολλά ζευγάρια που ρομαντζάρουν πολυτελώς αλλά και αρκετές νεανικές παρέες ήταν το guest list της βραδιάς που το επισκέφτηκα.
Δεν είναι απλή υπόθεση να διαλέξεις τι θα φας στα «Kohylia», καθώς οι πειρασμοί είναι πολλοί και ο κατάλογος ατελείωτος. Ο Παναγιώτης που δουλεύει στο εστιατόριο αρκετά χρόνια είναι πολύ κατατοπιστικός· μας εξήγησε τα πιάτα με λεπτομέρειες, υπογραμμίζοντας τα «πρέπει» και αποκαλύπτοντάς μας τις προσωπικές του προτιμήσεις. Το υψηλό επίπεδο του σέρβις ενισχύεται από την παρουσία του σομελιέ (Χρήστος Σαλίβερος), ο οποίος μας έκανε πολύ επιτυχημένες και πρωτότυπες προτάσεις αρμονίας.
Η μεγάλη, καλοφτιαγμένη wine list έχει πάρα πολλά κρασιά που σερβίρονται με το ποτήρι, ό,τι πρέπει δηλαδή για να παίξει κανείς με τα ταιριάσματα. Πρώτο έφτασε στο τραπέζι ένα βαρκάκι με μια ποικιλία σούσι. Η επιλογή του σεφ είχε κομμάτια πολύ καλά, όπως τα inside-out με πικάντικο τόνο, ή το royal maki με καπνιστό χέλι και αβοκάντο, συμπαθητικά όπως το California roll και το tempura γαρίδα, και μέτρια όπως το nigiri με γαρίδα. Στο γήπεδο της ωμότητας είναι σαφώς καλύτερο το ντελικάτο, ξινούτσικο και καυτερό μαζί σεβίτσε σφυρίδας και σολομού και ακόμη περισσότερο το tataki τρυφερού τόνου σερβιρισμένο με μια πολύ ωραία σαλάτα και ταιριαστή σάλτσα ουασάμπι και λάιμ με μετρημένη κάψα.
Μ’ αρέσει να χρησιμοποιώ τσοπ-στικ όσο μπορώ περισσότερο, αλλά εδώ κάνω μια εξαίρεση για τα πιο cult μαχαιροπίρουνα της χώρας με τις λαβές τους σε σχήμα κοχυλιών. Η εικόνα του τραπεζιού συμπληρώνεται από πολύ όμορφα πιάτα με κόκκινα ή χρυσά μοτίβα κοραλλιών που δίνουν γκράντε αέρα στον εξωτισμό. Δεν βρίσκεις συχνά στην Ελλάδα ρολά στο βιετναμέζικο στιλ, τυλιγμένα δηλαδή σε ωμά φύλλα ρυζιού, κι εδώ συνδυασμένα όμορφα με πολλά τραγανά λαχανικά, μυρωδικά φιλετάκια μοσχαριού είναι από τις σπεσιαλιτέ που ξεχωρίζουν. Δεν με ικανοποίησαν, όμως, οι σπεσιαλιτέ του ατμού που δοκίμασα φέτος. Ούτε τα ντάμπλινγκ κοτόπουλου ούτε τα ψωμάκια bao με πάπια είχαν την αέρινη αχνιστή φινέτσα που θα έπρεπε καθώς ήρθαν άχαρα και ξερά. Ο σεφ Arnel Bravo είναι πολύ καλός στις σάλτσες, κάτι που θα διαπιστώσετε στα κύρια πιάτα.
Η πικάντικη yuzu koso συνδυάζει ραφινάτο ξινό και αρώματα εσπεριδοειδών και ντύνει πολύ νόστιμα εντυπωσιακές σε μέγεθος jumbo γαρίδες. Κοντά στην ελληνική γεύση η πολύ καλή σάλτσα βουτύρου με λεμόνι και κάππαρη, ταιριάζει πολύ όμορφα με τη ζουμερή σφυρίδα και τα ψητά λαχανικά της ανεβάζοντας το επίπεδο της κουζίνας. Ο επιτυχημένος συνδυασμός κορίανδρου και μοσχολέμονου, ως μαρινάδα και ως σάλτσα, δίνει χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση στο ντελικάτο μοσχαράκι γάλακτος tataki, συνθέτοντας μια ωραία, πρωτότυπη σπεσιαλιτέ. Λιγότερο εντυπωσιακά, τα udon noodle είναι απλώς ένα comfort πιάτο με ωραίο καβούρι και αχινό, που χρειάζεται μια μικρή αναθεώρηση για να αναδειχθούν οι γεύσεις των υλικών του.
Τα επιτυχημένα επιδόρπια υπογράφουν το happy end της βραδιάς: πλούσια και φινετσάτη κρέμα βανίλιας-πιπερόριζας με σιρόπι καραμελωμένης ζάχαρης και ρούμι, απαλή μους σοκολάτας γάλακτος με μάνγκο κονφί, φρούτα του πάθους και παγωτό βανίλια και πολύ αρωματικά και τραγανότατα banana spring rolls. Τα «Kohylia» είναι ένα ξεχωριστά ατμοσφαιρικό εστιατόριο, με καλή κουζίνα που κινείται με επιτυχία στις γεύσεις της Άπω Ανατολής, ό,τι πρέπει για μια σπέσιαλ βραδιά που θέλεις να θυμάσαι.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 29/6.
KOHYLIA Ξεν. «Grand Resort Lagonissi», 40ό χλμ. Λεωφ. Αθηνών-Σουνίου, Λαγονήσι, 2291076000. Ωράριο λειτουργίας: Βράδυ. Κλειστά Τετ. Τιμή: € 60-80 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Ναι. Πάρκινγκ: Στο εστιατόριο.
