Μετά την Πάρο και τη Βουλιαγμένη, το εστιατόριο του Γιώργου Οικονομίδη έδεσε σε μια γοητευτική πλατεία στην Πλάκα. Ωραίες ιδέες στο μενού, τις οποίες όμως αντιμάχονται τα ελαττώματα.
Tώρα είναι η καλύτερη εποχή για να βολτάρεις βράδυ στην Αθήνα, σκέφτομαι φεύγοντας από το «BlueFish». Είναι η καλύτερη στιγμή για τους ξένους city breakers και για μας, φυσικά, να χαρούμε την πόλη, με τα ανθισμένα δέντρα να μοσχοβολάνε και τη θερμοκρασία σε ιδανικά επίπεδα για να ρομαντζάρεις έξω. Κάθε φορά που βγαίνω νιώθω τόσο ωραία, που δεν θέλω να ξαναμπώ στο σπίτι! Η άνοιξη είναι δυνατό χαρτί στα μέρη μας, γι’ αυτό σας παροτρύνω να βγαίνετε για φαγητό σε αυλές, ταράτσες, κήπους και πλατείες αυτόν το μήνα όσο πιο συχνά μπορείτε. Να όπως εδώ στην Πλατεία Καλογριώνη στην Πλάκα, που τα λευκά τραπέζια και οι καρέκλες του μαγαζιού είναι απλωμένα στο πεζοδρόμιο, ανάμεσα στις ασπρισμένες μουριές δίπλα στο ζωηρό πράσινο των θάμνων.
Μπορεί, από την άλλη πλευρά, τα τουριστικά μαγαζιά να βαράνε το δικό τους βιολί, αλλά σε αυτό το σκηνικό που έχει μπροστά του τη Ρωμαϊκή Αγορά, τα χαλαρά μονοπάτια στα οποία ρεμβάζει το μυαλό είναι ανεμπόδιστα. Γύρω μας στα τραπέζια ζευγάρια και παρέες νέων παιδιών καλοπερνάνε. Μέσα, που μόνο αν χαλάσει ξαφνικά ο καιρός θα καθίσετε αυτήν την περίοδο, απέναντι από τον ασπρισμένο πέτρινο τοίχο έχει φτιαχτεί μια σύνθεση με ξύλινα κουτιά και πλαστικές πρασινάδες, μεταμορφώνοντας το σκηνικό του «Pantera Negra» που βρισκόταν προηγουμένως εδώ.
Το «BlueFish» άνοιξε για πρώτη φορά στην Αθήνα, στη Βουλιαγμένη συγκεκριμένα, κάτω ακριβώς από το ίδιας ιδιοκτησίας (όμιλος Σταθοκωστόπουλου) «Εν Πλω». Το εστιατόριο του σεφ Γιώργου Οικονομίδη, βέβαια, έκανε ήδη επιτυχημένη καριέρα στη μαρίνα των γιοτ στη Νάουσα της Πάρου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η γενική ιδέα του μαγαζιού είναι να συνδυάζει την οικειότητα της ψαροταβέρνας με αύρα μοντέρνας κουζίνας και αρκετές νότες εξωτισμού. Αυτό μεταφράζεται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε «BlueFish». Στην Πλάκα, ας πούμε, σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ολόκληρα ψάρια για ψήσιμο. Αυτό συνεπάγεται ότι, δυστυχώς, δεν θα βρείτε ούτε τα «παϊδάκια» από κεφάλι ψαριού κομμένα κατά τα γιαπωνέζικα πρότυπα, μια πολύ προκλητική γκουρμεδιά και σήμα κατατεθέν του Οικονομίδη.
Θα βρείτε όμως μια πολύ ωραία ταραμοσαλάτα, που σε κερδίζει με την αφράτη και βελούδινη υφή και την ξινούτσικη χαρακτηριστική της γεύση της. Σίγουρα αξίζει να παραγγείλετε το πολύ καλό χταπόδι: ψήνεται άψογα σε γιαπωνέζικη robata, έχει τσαγανό καθώς το δαγκώνεις και το θαλασσινό του άρωμα είναι εξόχως ορεκτικό. Νομίζω όμως ότι η καπνιστή μελιτζανοσαλάτα που γράφει ο κατάλογος θα του ταίριαζε καλύτερα από τη σκορδάτη κρέμα πιπεριάς με την οποία μας το σερβίρισαν. Δυστυχώς στο «BlueFish» έχω συναντήσει αστοχίες που επαναλαμβάνονται. Όταν μαρινάρουν λ.χ. ψάρια, το παρακάνουν και παρότι το καρπάτσιο τσιπούρας με ντρέσινγκ λαδολέμονου από γιαπωνέζικο yuzu ήταν μυρωδάτο και οι μαστιχωτές φέτες λεπτότατες, η ένταση του πιάτου είναι υπερβολική.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη μαριναρισμένη σουπιά, που για να αναδειχτεί πάνω στην πολύ ωραία σαλάτα με φρέσκες αγκινάρες, φινόκιο με γλυκοπικάντικη βινεγκρέτ μάνγκο θα έπρεπε να σερβιριστεί σαν ωμό sashimi ή ψημένη μαστόρικα στη σχάρα και όχι παραμαριναρισμένη και άχρωμη. Άλλη λάθος κίνηση η λινγκουινάδα με σκορπίνα. όπως και στο μαγαζί της Βουλιαγμένης το ψάρι παίζει ρόλο διακοσμητικό, αφού η χαρακτηριστική γεύση του δεν ακούγεται καθόλου και δεσπόζει το, πολύ νόστιμο δεν λέω, άρωμα γαρίδας που ντύνει τα ζυμαρικά.
Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι γιατί μπαίνει η σκορπίνα στη συνταγή. Ανάλογης comfort νοστιμάδας είναι και ο «μουσακάς» με λαζάνια, κολοκυθάκι, μελιτζάνα και μπολονέζε τόνου. είναι μαμαδίστικος και γλυκοφάγωτος, με όλα τα συν και τα πλην που έχει αυτός ο χαρακτηρισμός. Ο εξωτισμός του Οικονομίδη είναι δόκιμος και τα fusion του επιτυχημένα. Σαν τα τηγανητά καλαμαράκια του ας πούμε, που έρχονται ζουμερά και με μια άγρια, ωραία κρούστα σαν μερακλίδικης ταβέρνας, μόνο που εδώ σερβίρονται με μια ηλεκτρισμένη γλυκόξινη κρέμα λάιμ και μια «πέτρινη» gremolata κάππαρης και λεμονιού που αγκαλιάζονται σε ωραίο κοντράστ.
Τα μύδια αχνισμένα με γάλα καρύδας, κάρι, τσίλι και τζίντζερ είναι πολύ ωραία ιδέα μεν, αλλά για να εκραγούν στη γλώσσα τα ωραία αρώματά της πρέπει να τα σπρώξει κάτι αρκούντως καυτερό. το ζητήσαμε και μας έφεραν μια εξαιρετική σάλτσα από πιπεριές χαλαπένιο και λάιμ και το πιάτο ανέβηκε πολύ. Καθ’ όλη τη διάρκεια του δείπνου χαρήκαμε μια πολύ εγκάρδια, επαγγελματική περιποίηση από τον νεαρό που κάλυπτε όλο το μαγαζί και ήταν πρόθυμος να απαντάει σε ερωτήσεις και να ικανοποιεί σπέσιαλ επιθυμίες. Η τελεία στην ωραία βραδιά μπήκε με μια πολύ καλή lemon pie με δροσερή, γευστικότατη κρέμα, ιταλική μαρέγκα και crumble από μπισκότα βουτύρου.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 24/4.
BLUEFISH Καλογριώνη 6, Πλάκα, 2130364214. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημέρι. Τιμή: € 30-40 (το άτομο χωρίς ποτά και κουβέρ). Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
