Καλό φαγητό, σε χώρο που παραπέμπει σε μπιστρό, από έναν έμπειρο σεφ με ιδέες που αξίζει να δοκιμάσετε.
Σε πολύ παλαιότερη κριτική παρουσίαση για το «Mono» είχα γράψει ότι το εν λόγω εστιατόριο έχει μόνο πλεονεκτήματα. Σήμερα, δύο χρονιά αργότερα, θα πω αβίαστα ότι διατηρώ την ίδια άποψη και επιπλέον της δίνω και ένα ενισχυτικό θετικό πρόσημο. Ξεκινώντας από αυτά τα οποία, ούτως ή άλλως, δεν αλλάζουν, θα επισημάνω ότι η στρατηγική θέση του μαγαζιού δίπλα στη Μητρόπολη, στην καρδιά του εμπορικού κέντρου, είναι ένα μεγάλο ατού.
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι λειτουργεί και το μεσημέρι, αποκτά ισχυρό προβάδισμα (λόγω ποιότητας φαγητού) και αποτελεί πολύ καλή λύση για όσους βολτάρουν στην περιοχή. Στα θετικά στοιχεία θα πρέπει να συμπεριλάβω επίσης το ευχάριστο περιβάλλον, το οποίο… μπιστροφέρνει. Η μεγάλη μπάρα, τα απλά αλλά ευχάριστα διακοσμητικά στοιχεία και η φιλική και άνετη αντιμετώπιση από τους υπεύθυνους του σέρβις δημιουργούν ένα ευχάριστο χαλαρωτικό σύνολο.
Υπάρχει όμως και το κομμάτι του μαγαζιού που αλλάζει, εξελίσσεται και, φυσικά, αποτελεί τον κύριο λόγο μιας επίσκεψης. Όπως αντιλαμβάνεστε αναφέρομαι στο μενού. Εκτός από τις σχετικές σαλάτες, έξι τον αριθμό, η πρόταση που κάνει περιλαμβάνει περίπου δέκα ορεκτικά, πέντ'-έξι πάστες και ριζότο, οκτώ κύρια και αρκετά επιδόρπια. Σε αυτό το σημείο μπαίνει και το ενισχυτικό θετικό πρόσημο που ανέφερα στην εισαγωγή. Οφείλω να ομολογήσω ότι, με βάση τα όσα δοκίμασα, ο chef-patron Βασίλης Βασιλείου διανύει μια περίοδο δημιουργικής ρέντας, που μου επιτρέπει να πιστεύω ότι έχει ακόμη περισσότερες δυνατότητες.
Ανεξάρτητα από ορισμένες μικροαδυναμίες, θεμιτές σε όλα τα εστιατόρια, και τα έξι πιάτα που δοκίμασα στέκουν στο ύψος των προσδοκιών του πελάτη και ικανοποιούν τις απαιτήσεις του. Από τα πρώτα πιάτα (ημέρας εκτός καταλόγου) πολύ καλό ήταν το κατσαρολάκι με αχνιστά μύδια, κυδώνια και γυαλιστερές, τα οποία συνοδεύονται από καλαμάρι και γαρίδες στη σχάρα.
Πικάντικο ζουμάκι, τρυφερά αχνισμένα όστρακα και επιτυχημένο κοντράστ αχνιστού-σχάρας δίνουν ένα ελαφρύ γευστικό σύνολο, ιδανικό ως πρώτο πιάτο. Επίσης πολύ καλό, με μια πρωτότυπη και γευστική σος βουτύρου με τσιμένι και λάιμ, είναι το Sea and earth duet, με λεπτές φέτες μοσχαριού (τρυφερές με σωστό ψήσιμο) να κάνουν «παρέα» με καλαμάρι σοτέ και κύβους ανανά. Από τα κύρια πιάτα την παράσταση κλέβει το φιλέτο τσιπούρας με τραχανά και μπάμιες.
Το ψάρι είναι εξαιρετικό, όμως ο συνδυασμός τραχανάς-μπάμιες χάνει (η μπάμια είναι πολτοποιημένη) και το σύνολο καταλήγει λίγο συγκεχυμένο. Αντίθετα, πρωτότυπο γευστικά (συνδυασμός καπνιστής πέστροφας, κολοκυθανθών και μετσοβόνε) είναι το ριζότο. Κρεμώδες και σωστά χυλωμένο, κερδίζει άνετα τις εντυπώσεις. Καλές είναι και οι επιδόσεις στα επιδόρπια, με ένα σεμιφρέντο φιστίκι με γλυκό φιστίκι Αιγίνης και τραγανή μπάρα λευκής σοκολάτας και έναν καλοφτιαγμένο μπακλαβά, με τραγανό αέρινο φύλλο και έντονα ξηροκαρπάτη γέμιση να ξεχωρίζουν.
Τελικά, το «Mono» είναι ένα εστιατόριο που δικαίως μακροημερεύει και σε επίπεδο ποιότητας κινείται ανοδικά. Ο Βασίλης Βασιλείου είναι έμπειρος, ψάχνει τα πιάτα που προτείνει και επιτυγχάνει ένα σωστό γευστικό αποτέλεσμα. Το φαγητό είναι πραγματικά καλό και, σε συνδυασμό με την περιοχή, που είναι υψηλού ενδιαφέροντος, δίνει στο «Mono» μια θέση στην ατζέντα εξόδου.
Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 12/10.
MONO RESTAURANT Μπενιζέλου Παλαιολόγου 4Γ, Πλάκα, 2103226711. Ωράριο λειτουργίας: Και μεσημ. Τιμή: € 25-30. Πρόσβαση ΑμεΑ: Όχι. Πάρκινγκ: Στους γύρω δρόμους.
