Spaghetti Western Orchestra

Η SWO παίζει στα δάχτυλα την αβάν γκαρντ ηχορυθμία και τη γοητευτική μελοτροπία της μουσικής που έχει γράψει ο Ennio Morricone για τα ιταλικά γουέστερν, αφήνοντας να εξελιχθεί επί σκηνής με τρόπο θεατρικό το κοινωνικοπολιτικό δράμα και η διασκεδαστική παρωδία των κλασικών αυτών cult ταινιών των ’60s-’70s που έμειναν στην Ιστορία ως spaghetti westerns. Στο Θέατρο Μπάντμιντον, από 16 έως 25 Σεπτεμβρίου, και με αποκλειστικά προνόμια για τα μέλη του αθηνόραμα Club.

Στις δύο επισκέψεις του Ennio Morricone στη χώρα μας, το στάνταρ παράπονο φίλων και γνωστών ήταν ότι ο Μαέστρος δεν βάζει στα live του αρκετή από την καινοτομική και γοητευτική μουσική για την οποία είναι παγκοσμίως γνωστός. Ακολουθώντας το παράδειγμα ευφυών τύπων όπως ο John Zorn και ο Quentin Tarantino, το πολιτισμικό αυτό... κενό έρχεται να καλύψει με τρόπο (σχεδόν) πλήρη το γκρουπ που ακούει στο συμβατικό όνομα Spaghetti Western Orchestra (ή SWO). Είναι ένα γκρουπ που προέρχεται από την Αυστραλία και αποτελείται από τους Boris Conley, Patrick Cronin, Graeme Leak, Jess Ciampa και Shannon Birchall οι οποίοι, εκτός από τα κανονικά τους όργανα, παίζουν και αρκετά επινοημένα –ή θρεπτικά, όπως τα δημητριακά!– παράγοντας τους αυθεντικούς ήχους που εμπνεύστηκε ο Morricone και αποδίδοντας πιστά το νόημα και το ύφος των Spaghetti Westerns...

Στις παραστάσεις της SWO ακούμε αριστουργηματικές μουσικές από τις ταινίες «Kάποτε στη Δύση», «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος», «Για μια χούφτα δολάρια», «Duello nel Texas» (είναι το πρώτο γουέστερν στο οποίο έγραψε μουσική ο Morricone), «Maddalena» (δεν είναι γουέστερν, αλλά από αυτό προέρχεται το θρυλικό «Chi Mai» που έγινε σουξέ με τον «Επαγγελματία» και τον Jean-Paul Belmondo), «Το όνομά μου είναι Κανένας», «Μονομαχία στο Ελ Πάσο», «Death rides a horse», «Οι γύπες πετούν χαμηλά», «Κάτω τα κεφάλια!», «Ένα πιστόλι για τον Ρίνγκο», «Machine gun McCain» (με τον Τζον Κασσαβέτη), «Ο μισθοφόρος» κ.ά.

Η SWO δημιουργήθηκε το 2007 σαν αποτέλεσμα συνδυαστικής αγάπης για τη μουσική του Morricone και για το είδος του Spaghetti Western (λέγε με Χαρωνίτη!) που διεθνώς ανανεώνει την αξία του στις νέες ηλικίες τα τελευταία χρόνια. Το γκρουπ παρουσίασε το σόου του για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου με μεγάλη επιτυχία, τραβώντας την προσοχή του σκηνοθέτη και σχεδιαστή Denis Blais, που αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί τους σε μια σουρεαλιστική περφόρμανς που θα ζωντάνευε τα μουσικά θέματα του Ennio Morricone από τα κλασικά φιλμ του είδους, της περιόδου 1964-1973. Το σόου της SWO στήνεται με οδηγό τη φαντασία και τους ήχους – που εκτός από κιθάρα, μπάσο, ντραμς, πλήκτρα, τρομπέτα, βγαίνουν από κρεμάστρες για ρούχα, κορνφλέικς, γάντια κουζίνας κ.λπ. και, μαζί με φωνές, πλημμυρίζουν τη σκηνή με τα αισθήματα από τις ατέλειωτες μέρες της εκδίκησης!

Γυρίζοντας τον κόσμο, η SWO μας θυμίζει στην πράξη ότι η popular avant garde που εισήγαγε ο Ennio Morricone στα ’60s, γράφοντας τα σάουντρακ των μεγάλων ιταλικών γουέστερν (του Sergio Leone κυρίως αλλά και των Duccio Tessari, Sergio Corbucci, Segio Sollima, Giulio Petroni, Tonino Valerii κ.ά.) συνδύασε μοναδικά την πηγαία μελωδική του φλέβα με τις ροκ πρακτικές και την πρωτοποριακή ηχητική προσέγγιση σε μουσική (και όχι σε στιλ) διαχρονικής αισθητικής αξίας. Αυτό το μέρος της μουσικής του, πέραν του ότι τον έκανε γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο, αποτελεί μια σταθερή πηγή απόλαυσης και συγκίνησης...

Spaghetti Western

8 top ταινίες για να μπείτε στο mood

Enzo G. Castellari «Keoma» (1974)

Έξω από την «κλασική» περίοδο, ένα spaghetti έπος γεμάτο μυστικισμό, ποίηση και συγκίνηση. Παίζει ο Franco Nero· και η Όλγα Καρλάτου.

Ennio Morricone: spaghetti western soundtracks top 5