Το εκκεντρικό τρίο από το Λονδίνο, που έχει χτίσει μια σχέση λατρείας με το ελληνικό κοινό, επιστρέφει στην Ελλάδα για μια χορταστική σειρά εμφανίσεων στη σκηνή του "Half Note Jazz Club", από τις 18 μέχρι τις 28 Νοεμβρίου. Ο χαρισματικός frontman τους με το χαρακτηριστικό φαλτσέτο, Martyn Jacques, μας δίνει μια πρώτη γεύση του τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε: "Είναι ένα ολοκαίνουργιο εντυπωσιακό σόου, με τίτλο "Porter to Piaf”. Παίρνουμε τα τραγούδια του Cole Porter και της Edith Piaf και τα ερμηνεύουμε με τον ιδιοσυγκρασιακό τρόπο των Tiger Lillies".
Ο κόσμος των Tiger Lillies είναι σκοτεινός αλλά διασκεδαστικός και γεμάτος (μαύρο) χιούμορ που δεν παλιώνει ποτέ. Η τεράστια δισκογραφία τους μετράει πάνω από 40 άλμπουμ. Ο Jacques παραδέχεται με περιπαιχτική διάθεση ότι, αν και δεν ακούει ποτέ τη μουσική των Tiger Lillies, στόχος του είναι να γράψει τουλάχιστον άλλους 30 δίσκους πριν… τους επισκεφτεί ο Θεριστής. Για εκείνον, ο Porter ήταν ένας μεγάλος τραγουδοποιός που αναδείχτηκε μέσα από τη φωνή της Piaf, ο οποίος όμως μιλούσε μια πιο σοφιστικέ διάλεκτο της ποπ, πολύ διαφορετική από τη δική του. Η πρόκληση να μεταφράσει τους στίχους του στην ιδιαίτερη γλώσσα των Tiger Lillies ξεκινάει από το 2016, όταν κυκλοφορούν το άλμπουμ "Love For Sale: A Hymn to Heroin" που δανείζεται τον τίτλο του από το ομώνυμο τραγούδι του Porter ("Love For Sale"): "Προσαρμόζοντας τους στίχους φτιάξαμε έναν "Ύμνο στην ηρωίνη” κι έτσι τα τραγούδια του Porter από τραγούδια αγάπης έγιναν τα τραγούδια αγάπης ενός τζάνκι για την ηρωίνη".
Η τραγουδοποιία τους συνδυάζει τις μακάβριες και σκοτεινές ιστορίες τους με το ύφος του προπολεμικού βερολινέζικου καμπαρέ, τους τσιγγάνικους ρυθμούς και την αναρχική όπερα. Μιλούν για τη ζωή στο περιθώριο της κοινωνίας με αιχμηρή ειρωνεία αλλά σαγηνευτικό στιλ. Η βραβευμένη με Ολίβιε καμπαρέ μπάντα προτείνει μια άλλη προσέγγιση στη μουσική του σπουδαίου συνθέτη, καθώς και στα τραγούδια της Edith Piaf, εμπνευσμένη από τη γραφή του Μπρεχτ.
Το 2022 κυκλοφόρησαν το "Onepenny Opera", που βασίζεται στη διάσημη "Όπερα της πεντάρας" ("Threepenny Opera") του Μπέρτολτ Μπρεχτ και του Κουρτ Βάιλ: "Ήμουν και παραμένω σοσιαλδημοκράτης. Πιστεύω ότι η κοινωνική δικαιοσύνη μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο μιας δημοκρατικά δομημένης κοινωνίας και απεχθάνομαι κάθε μορφής ολοκληρωτισμό". Με αυτή την άποψη ως γνώμονα αναφέρονται στα άτομα του περιθωρίου και λένε ιστορίες τοξικοεξαρτημένων, εκδιδόμενων γυναικών, εγκληματιών και οικονομικά κατατρεγμένων: "Στη μουσική και στις παραστάσεις μας μιλάμε για τη φτώχεια και το πώς επηρεάζει τους ανθρώπους. Οι φτωχοί παραμένουν φτωχοί, εκτός αν καταφύγουν στο έγκλημα. Αν το κάνουν αυτό, τιμωρούνται. Είναι άρα καταδικασμένοι στη φτώχεια τους. Είναι άδικο. Αλλά welcome to politics".
Δεδομένης της απουσίας του κοινωνικού προβληματισμού μέσα στην απομόνωση που επέβαλε ο Covid αλλά και η οικονομική κρίση που μας απορροφά από το συλλογικό στο εντελώς ιδιωτικό, αφήνοντας εκτεθειμένα τα πιο ευάλωτα τμήματα των κοινωνιών μας, η ύπαρξη των Tiger Lillies αποτελεί μια ευχάριστη πλην αναγκαία αφύπνιση. Έτσι, μας κάνουν να αναρωτιόμαστε "τι στο καλό κάνουμε, γελώντας με όλα αυτά;".
Ο Jacques μάς προσκαλεί στο γκροτέσκο σόου ενός περιπλανώμενου θιάσου, που υπόσχεται ίσες δόσεις σοκ και γέλιου: "Είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε στο "Half Note Jazz Club”. Αν κι έχω παίξει σε κάθε λογής χώρο και για πολύ διαφορετικούς ανθρώπους, το να γυρνάμε στην Ελλάδα είναι πολύ ευχάριστο. Νιώθουμε ότι ο κόσμος μάς αγαπάει πολύ, κι αυτό είναι αρκετό από μόνο του για να κάνει μια βραδιά σπουδαία. Οπότε θα βάλουμε το make up μας και θα περιμένουμε...".
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Tiger Lillies
Το διάσημο punk/street opera τρίο επιστρέφει στην Αθήνα για μια σειρά παραστάσεων, με τίτλο «Lessons in Nihilism». Η προτεινόμενη για Grammy και βραβευμένη δύο φορές με Olivier Βρετανική cult cabaret και alternative rock μπάντα στην πλήρη της μορφή, φέρνει καινούργια κομμάτια από τον νέο δίσκο που ετοιμάζει, μαζί με τις πολλές μεγάλες και γνωστές τους επιτυχίες από το παρελθόν μέχρι τις μέρες μας. Ο κόσμος των Tiger Lillies, είναι πάντα σκοτεινός κι αλλόκοτος, γεμάτος μαύρο χιούμορ και λυρισμό αλλά διαρκώς μεταβαλλόμενος, απρόβλεπτος και πάντα ψυχαγωγικός. Η μουσική τους είναι ένα φίνο μείγμα προπολεμικού Βερολινέζικου cabaret , αναρχικής όπερας και τσιγγάνικου ύφους, συχνά φέρνοντας στο νου, τον ήχο του Kurt Weil και του Jacques Brel. Έχει στιγμές βαθιάς θλίψης, λεπτής αλλά αιχμηρής ειρωνείας και κοινωνικό σχολιασμό, αλλά και μια διαρκή απροσδιόριστη σαγήνη.
