Δεύτερη συναυλιακή έξοδος στη μετά τον εγκλεισμό εποχή. Είπαμε, προσέχουμε για να έχουμε και, ειρήσθω εν παρόδω, η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων τηρεί σχολαστικά τα υγειονομικά πρωτόκολλα ασφαλείας.
.jpg)
Γενικά, όταν θέλω να ακούσω Leonard Cohen η διαδικασία είναι απλή και την ακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια. Κατεβάζω κάποιον δίσκο από το ράφι και τον βάζω στο πικάπ. Τώρα όμως, εδώ και μερικούς μήνες, έχω καλομάθει – και σχεδόν εθιστεί – με ένα ιδιαίτερο project που μου μεταδίδει το original συναίσθημα μιας τραγουδοποίησης που έχω αγαπήσει πάρα πολύ. Μου το μεταδίδει με έναν άλλο τρόπο, ενδεχομένως διαφορετικό στη λεπτομέρειά του αλλά το ίδιο αληθινό και λειτουργικό.
.jpg)
Έχω γράψει, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, από τα τέλη του περασμένου Γενάρη που το πρωτοείδα στο φεστιβάλ Jazz in Progress του Ηρακλείου, αρκετά για το project «A Tribute to Leonard Cohen» - δεν βλάφτει να γράψω άλλη μια φορά, με αφορμή τη συναυλία στην Τεχνόπολη στις 17 Ιουλίου. Μια ιδέα που γέννησε το μυαλό του παραγωγού Μωυσή Ναχμία και που καλλιεργήθηκε με έναν ιδιαίτερο τρόπο – μέσα από τις ξεχωριστές φωνές της Nalyssa Green, της Sugahspank! και της Lou is και την επίσης ξεχωριστή no wave μουσική προσέγγιση των Γιώργου Δελλή (πλήκτρα), Άδωνη Γουλιέλμου (ηλεκτρική κιθάρα) και Σεραφείμ Μπέλλου (ντραμς).
Είναι ένα project που δεν απομακρύνεται από την ουσία της τραγουδοποιίας του Leonard Cohen – παραμένει πιστό στις μουσικοποιητικές αρχές και παραμέτρους του και, ουσιαστικά, δεν αποδομεί τίποτα. «Αναγκάζει» όμως τα τρία κορίτσια, με όλες τις ιδιαίτερες και προσωπικές ποιότητες που διαθέτει το καθένα, να φιλτράρουν αυτή την ιδιαίτερη τέχνη με απόλυτα προσωπικό τρόπο – κάτι που μου αρέσει πολύ και που είμαι σίγουρος ότι θα άρεσε και στον ίδιο τον Cohen. Δεν επιθυμώ να γράψω κάτι παραπάνω – σας παραπέμπω σε προηγούμενα γραπτά μου, από τα οποία δεν αλλάζω ούτε μία λέξη.
Μερικές μέρες μετά, γυρίζοντας απ’ έξω βράδυ Τρίτης, πέτυχα το live streaming από τη Βίλλα Αλλατίνη στη Θεσσαλονίκη στο σημείο εκείνο που η Nalyssa Green γρατζουνίζοντας την ηλεκτρική κιθάρα, τραγουδάει υπέροχα το «Bird on a Wire» και, φυσικά, κόλλησα. Αμέσως μετά, η υπέροχη Lou is στο υπέροχο «If It Be Your Will» και, αργότερα, η Sugahspank! να εκρήγνυται ομοίως υπέροχα στο υπέροχο «Tower of Song»! Κι αυτά είναι μόνο στιγμές – ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε το σύνολο! Ή, καλύτερα, να πάμε να το απολαύσουμε (ξανά) την επόμενη φορά…
