Updated | Έχετε δει ποτέ ροκ μιούζικαλ με ταριχευμένα ζώα;

Update: Η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση αναστέλλει τις εκδηλώσεις της μέχρι νεωτέρας.

Ένα ροκ μιούζικαλ με πρωταγωνιστές ταριχευμένα ζώα και θεματική που περιστρέφεται γύρω από το θάνατο σαν μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε –ή απλώς αρνούμαστε– να αντιμετωπίσουμε. Μια οπτική του Λιβανέζου δημιουργικού πολυκαλλιτέχνη (εικαστικός, σκηνοθέτης, μουσικός) Ράεντ Γιασίν παίρνει τη μορφή παράστασης που υπερβαίνει τα όρια του πολυαισθητικού installation, του πολυσήμαντου θεατρικού ή μουσικού event και ζητά να προσδώσει μιαν άλλη στοχαστική σημασία στη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από τον ποιητικό τίτλο «The sea between my soul» (ήτοι η θάλασσα ανάμεσα στην ψυχή μου).

Η θάλασσα είναι η δική μας Μεσόγειος, ένας πολύ γοητευτικός χώρος αισθητικά, όπως τον γνωρίζουμε από την πολυμορφία των πολιτισμών που μοιραζόμαστε –και που τον χαρακτηρίζουν– και ιδιαίτερα μέσα από τη διεθνική δυναμική των μουσικών του χαρακτηριστικών. Όμως εδώ ο Γιασίν κάνει την ανατροπή· προσεγγίζει τη Μεσόγειο ως έναν διανθρώπινο τάφο μέσα από μια μακρά ιστορία θανάτων και φόνων που συμβαίνουν στο χώρο και το χρόνο – ιδίως στα πιο πρόσφατα χρόνια και, φυσικά, στο ζοφερό παρόν.

Τα άψυχα ταριχευμένα ζώα παίρνουν εδώ ζωή –έστω και προς στιγμήν– μέσα από το τραγούδι, λαϊκό ή και «κακόφωνο» (noisy) ροκ, που αφηγείται τον δικό τους θάνατο, σε ένα σόου στο οποίο κυριαρχεί εντελώς το παράλογο, μια παράσταση διανθισμένη από μαύρο χιούμορ και με τη χαρακτηριστική φωνή του Άλαν Μπίσοπ να υπερισχύει. Ο μπασίστας και τραγουδιστής των Sun City Girls, του πειραματικού αυτού ροκ γκρουπ από το Φίνιξ της Αριζόνα, υπογράφει εξάλλου τη μουσική και τα λόγια του «The sea between my soul». Αυτό το ιδιαίτερο σόου είναι ανάθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και παρουσιάζεται, φυσικά, για πρώτη φορά εδώ (13-15/3, 8 και 10 μ.μ.).

Αυτό που αναμένει κάποιος είναι, μέσα από μια συγκινησιακά σοκαριστική αισθητική προσέγγιση, να νιώσει κάτι για το οποίο αποφεύγει να συζητήσει ή να σκεφτεί καν, το θάνατο, που όμως είναι η πιο κοινή μας καθημερινότητα. Τα ταριχευμένα ζώα, μέσα από την «έκθεσή» τους, παίρνουν ζωή και διηγούνται την ιστορία τους με τη γλώσσα που όλοι μπορούμε να κατανοήσουμε, αυτήν της urban λαϊκής μουσικής. Κι έτσι έχουμε μπροστά μας ένα ροκ μιούζικαλ με άψυχα πλάσματα, που όμως μπορούν και ζωντανεύουν – έστω για εξήντα λεπτά της ώρας.