Οι Mystery Lights καταφθάνουν απευθείας από το garage του Μπρούκλιν

Παίζουν με ρυθμούς κι εντάσεις καταιγιστικές, ενώ δείχνουν να απέχουν εξίσου από την αμετάβλητη στο χρόνο δυναμική του πανκ και τον εκλεκτικό ψυχεδελισμό της Δυτικής Ακτής· μην ξεχνάμε πως ξεκίνησαν από την Καλιφόρνια, όπου έπαιζαν για δέκα χρόνια προτού εγκατασταθούν, το 2014, στο Κουίνς της Νέας Υόρκης. Οι Mystery Lights είναι και οι ίδιοι εκλεκτικοί: παίρνουν κάτι από τους Suicide και την αέρινη φύση τους και το συνδέουν με την power pop ευαισθησία αθάνατων συγκροτημάτων όπως οι Kinks. Ταυτόχρονα όμως δεν θυμίζουν, ούτε μπατάρουν σε κάποιο από τα δύο. Διατηρούν μια δική τους ταυτότητα, που καταγράφεται στο φερώνυμο άλμπουμ «The Mystery Lights» (2016) αλλά και στο περσινό «Too much tension!».

Αυτά είναι τα άλμπουμ που οι Mystery Lights έχουν κυκλοφορήσει στη Wick, τη ροκ ετικέτα της εταιρείας Daptone του Μπρούκλιν, που συνήθως ειδικεύεται στη σόουλ και στο φανκ, βρήκε όμως τη μουσική του γκρουπ αρκετά soulful για να την αγκαλιάσει. Έτσι στο πιο πρόσφατο άλμπουμ τους βλέπουμε κάτι από την ψυχεδελική σκηνή του Σαν Φρανσίσκο (μιας κάποιας παλιότερης εποχής) να φωλιάζει άνετα –και να γίνεται ωραία τραγούδια– στην πολυμορφική ασφυξία μιας μεγαλούπολης όπως η Νέα Υόρκη.

Οι Mystery Lights φτιάχτηκαν στην πόλη Σαλίνας της Καλιφόρνια από τους κιθαρίστες Mike Brandon και Luis «L.A.» Solano ενώ πήγαιναν ακόμη στο γυμνάσιο. Η καθαρή γκαραζοψυχεδέλεια ήταν η μουσική τους κατεύθυνση και αυτό εκφράστηκε στην εντέλεια στο πρώτο τους LP, που είχε τίτλο «Teenage catgirls & the mystery lightshow» και κυκλοφόρησε το 2009. Φαζαριστές και γεμάτες παραμόρφωση κιθάρες ήταν το σήμα κατατεθέν του ήχου τους, όμως οι ωραίες κι ευφάνταστες μελωδίες που έφτιαχναν ήταν που έδειχναν πως το γκρουπ θα είχε μέλλον.

Από το 2014 και μετά, οι Mystery Lights αναδιοργανώθηκαν σε νέα βάση και νέο έδαφος, στη Νέα Υόρκη, όπου ο τραγουδιστής/frontman τους Brandon άρχισε να ξετυλίγει όλο του το ταλέντο. Το άλμπουμ «The Mystery Lights» ήταν μια ξεκάθαρη επίδειξη αυθεντικού ψυχεδελικού γκαράζ, φτιαγμένου όμως για τις εκφραστικές ανάγκες του 21ου αιώνα, με όλους τους ήχους και ρυθμούς που χαρακτηρίζουν τη νεοϋορκέζικη μουσική ιστορία – τουλάχιστον ως προς τις ροκ διαβαθμίσεις της, που μπορεί να έχουν και κάτι από Velvet Underground. Όλα αυτά –και άλλα– θα τα διαπιστώσουμε στην πρώτη εμφάνισή τους εδώ, στο «Gagarin 205», στις 19/2.