Villagers of Ioannina City: «Είμαστε πολίτες του κόσμου από τα Γιάννενα!»

Οι Villagers of Ioannina City έρχονται στην Αθήνα για ακόμη μία μεγάλη συναυλία – στο Τάε Κβον Ντο (15/2). Με το εντυπωσιακό του δεύτερο άλμπουμ «Age of Aquarius» να βγαίνει έξω από τα σύνορα, το ψυχεδελικό stoner γκρουπ από την Ήπειρο διευρύνει τους ορίζοντες αλλά και τη μεγάλη του επιτυχία. Με αφορμή όλα αυτά ο Γιώργος Χαρωνίτης συνομίλησε με τον κιθαρίστα/τραγουδιστή Αλέξη Καραμέτη.

Ξεκινήσατε ως... επαρχιώτες των Ιωαννίνων και συνεχίζετε ως πολίτες του κόσμου. Ποιες είναι οι διαφορές του καινούργιου σας άλμπουμ από το προηγούμενο;
Μπορείς να πεις πως είμαστε πολίτες του κόσμου από τα Γιάννενα! Το «Age of Aquarius» είναι για μας η φυσική συνέχεια του άλμπουμ μας «Riza». Ένας δρόμος είναι που τον ξεκινήσαμε και το καράβι πλέει στην ίδια πορεία. Απλώς τα τραγούδια είναι στα ­αγγλικά – και είναι σημαντικό όταν η γλώσσα αλλάζει, διότι το μήνυμα δεν περιορίζεται πια από σύνορα. Επίσης εδώ έχουμε δουλέψει την παραγωγή έχοντας πια μεγαλύτερη εμπειρία και το δικό μας στούντιο, τα τελευταία τρία χρόνια, στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ηχογραφήσαμε, και το mixing αλλά και το mastering έγιναν στην Αμερική.

«Δεν θα σκεφτώ πως η γκάιντα δεν ταιριάζει στο ροκ. Δική μου μουσική είναι, δική μου και η ζωή. Δεν βάζω όρια στα δικά μου πράγματα – ιδίως όταν η ελευθερία μου δεν είναι εις βάρος κάποιου άλλου».

Είστε δηλαδή πιο επαγγελ­ματίες τώρα;
Με την ίδια κάψα που κάναμε μουσική πριν από δέκα χρόνια κάνουμε και τώρα. Είμαστε όμως πιο ώριμοι και με περισσότερες εμπειρίες. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα.

Στα τέλη των ’60s η αναφορά στην «Εποχή του Υδροχόου» σηματοδοτούσε κάτι χίπικο. Εσείς τι νόημα της δίνετε τώρα;
Η απάντηση βρίσκεται στο δίσκο μας. Και τότε χρειαζόταν μια αλλαγή –η οποία όχι μόνο δεν ήρθε αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα–, και τώρα χρειαζόμαστε οπωσδήποτε μιαν αλλαγή στη ζωή μας και στο πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Θέλουμε να είμαστε όλοι ενωμένοι γιατί είμαστε ένα – και πρέπει να αντιληφθούμε τον κόσμο, τη Γη, το σύμπαν ως ένα. Πρέπει να πάμε λίγο πιο πάνω, να δούμε τον πλανήτη από ψηλά για να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Να σταματήσουμε να μιλάμε για σύνορα και να μην αντιλαμβανόμαστε τον διπλανό μας ως κάτι ξένο με εμάς. Αν κάνω εγώ κάτι, επηρεάζω και τον διπλανό μου.
Και το καλύτερο παράδειγμα είναι τώρα με τον κορονοϊό, που θα μας αγγίξει αργά ή γρήγορα. Δεν το αποφεύγει κανείς... Όμως, σαν αντίδοτο, εμείς μπορούμε να σκεφτούμε, να ονειρευτούμε και να δράσουμε. Όπως δεν υπάρχει ταβάνι για το κακό, έτσι δεν υπάρχει ταβάνι και για το καλό. Αρκεί να δούμε τη Γη από πιο ψηλά και να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τι γίνεται. Πρέπει να προστατεύσεις το περιβάλλον, τα ζώα, τη φύση, τον διπλανό, τον συνάνθρωπο.

Είστε από τα πρώτα γκρουπ που χρησιμοποιήσατε συνειδητά τα παραδοσιακά όργανα, το κλαρίνο, την γκάιντα...
Μου αρέσει η παραδοσιακή μουσική και μου αρέσει η μουσική από όλον τον πλανήτη, από τα μπλουζ της Σαχάρας μέχρι την κινέζικη μουσική. Δεν έχω περιορισμούς – και όταν έρχεται η ώρα να γράψω, χρησιμοποιώ το ίδιο τις επιρροές μου από το ροκ με τις επιρροές μου από οποιαδήποτε άλλη μουσική. Δεν θα σκεφτώ πως η γκάιντα δεν ταιριάζει στο ροκ. Δική μου μουσική είναι, δική μου και η ζωή. Δεν βάζω όρια στα δικά μου πράγματα – ιδίως όταν η ελευθερία μου δεν είναι εις βάρος κάποιου άλλου.

Όταν ξεκινήσατε, φανταζόσασταν αυτήν την επιτυχία που έχετε; Πώς τη διαχειρίζεστε;
Όταν ασχολείσαι με κάτι (μουσική, συγγραφή, ηθοποιία κ.λπ.) με πάθος, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σκεφτείς κάποια στιγμή ή να μην ονειρευτείς πως βρίσκεσαι σε κάποιο υψηλό σημείο αποδοχής. Τα έχουμε ονειρευτεί όλα αυτά που ζούμε ή θα ζήσουμε. Έχουμε φανταστεί πως παίζουμε μπροστά σε 100.000 κόσμο. Γεμίσαμε το Θέατρο Βράχων τον Σεπτέμβριο και κυνηγάμε τα όνειρά μας. Ο κόσμος μάς βοηθάει σε αυτό και μας επιτρέπει να κάνουμε αυτά που σκεφτόμαστε. Βελτιώνουμε σταδιακά και την ποιότητά μας. Πλέον έχουμε βίντεο γουόλ, άψογους φωτισμούς, κάνουμε την παράστασή μας όλο και καλύτερη...