Ας γνωρίσουμε από κοντά τον Terry Riley

Και μόνο το όνομά του έχει μια διάσταση μυθική. Πρωτοπόρος μινιμαλιστής και ισχυρός μοντερνιστής ως συνθέτης, ο Terry Riley έχει επιδράσει σε πλείστους όσους τομείς της σύγχρονης μουσικής (μέχρι και το ροκ), όντας όμως –πάνω και πέρα από όλους– ανοιχτός στην ινδική μουσική, στην τζαζ, στον αυτοσχεδιασμό και γενικά στη χαρά της μουσικής δημιουργίας. Με τουλάχιστον δύο έργα του, το ακουστικό «In C» (1964) και το ηλεκτρακουστικό «A rainbow in curved air» (1969), έχει σφραγίσει ανεξίτηλα το πρόσωπο της σύγχρονης μουσικής του 20ού αιώνα και, κυρίως, αυτό που εννοούμε ως μινιμαλιστική μουσική.

Φυσικά, ο Terry Riley εξέλιξε την τέχνη του παράλληλα και με άλλα σπουδαία πρόσωπα της μοντέρνας μουσικής στην Αμερική, όπως ο Morton Subotnik και ο Steve Reich, όμως εντρύφησε και στην τέχνη/τεχνική της ινδικής raga έπειτα από πολλά ταξίδια στην Ινδία, όπου έπαιζε τάμπλα και ταμπούρα δίπλα στον μετρ του ινδικού chant, τον Pandit Prah Nath. Ταυτόχρονα λάτρευε τη σύγχρονη τζαζ της εποχής, δηλαδή τον Miles Davis, τον Charles Mingus, τον John Coltrane, ενώ ως πιανίστας ήταν επηρεασμένος από τον Bill Evans.

Με τα έργα του (κυρίως τα δύο που προαναφέραμε) επέδρασε σε ποικίλα ροκ γκρουπ όπως οι Velvet Underground ή οι Who (ο Pete Townshend έγραψε γι’ αυτόν το «Baba O’Riley»), όχι μόνο με τις μινιμαλιστικές τεχνικές αλλά και με τη χρήση που έκανε σε λούπες μαγνητοταινίας και ηλεκτρονικά delays.

Ανέπτυξε μόνιμη δημιουργική σχέση με σύνολα μοντέρνας μουσικής όπως το Kronos Quartet ή το Rova Saxophone Quartet, ενώ η πιανιστική αυτοσχεδιαστική του εμπειρία από την τζαζ τον κάνει δραστήριο και δημιουργικό μέχρι και σήμερα, που έχει πατήσει τα 84 χρόνια. Αυτή του η δημιουργικότητα τον φέρνει κοντά μας, στην αίθουσα Παρνασσός (4/12), όπου μαζί με τον γιο του, τον κιθαρίστα Gyan Riley, θα παίξουν και θα αυτοσχεδιάσουν πάνω σε έργα του όπως το «Salome dances for peace», «Emerald runner» κ.ά.