Το grunge και ο ήχος του Σιάτλ δε θα ακουγόταν το ίδιο δίχως τις θορυβώδεις συνθέσεις του J Mascis και των Dinosaur Jr., το σχήμα με το οποίο ο κιθαρίστας άφησε μια πολυπρισματική παρακαταθήκη ριφς που ξεχωρίζουν μέχρι σήμερα. Ενόψει της συναυλίας του στην Αθήνα (An Club, 21/6), ο γνωστός για τη λακωνικότητά του Mascis απάντησε σε μερικές ερωτήσεις μας, δίνοντας μια ανεκτίμητη περιγραφή της σόλο μουσικής του.
Η ερμηνεία της Ντίνα Μαρτίνα στο βίντεο του «Elastic Days» είναι εντυπωσιακή. Πώς την έπεισες να εμφανιστεί στο κλιπ;
Στα ‘90s έκανε ντραγκ παραστάσεις στο Σιάτλ, ενώ παράλληλα είχε κυκλοφορήσει ένα grunge 7’’ στην Up Records, τη δισκογραφική των φίλων μου Built to Spill. Έτσι αρχικά είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω μέσω εκείνων. Αργότερα έκανε κάθε καλοκαίρι συναυλίες στην Πρόβινσταουν όπου πήγαινα διακοπές και όλα της τα σόου ήταν φανταστικά. Είχα εκστασιαστεί όταν δέχθηκε να παίξει στο βίντεο.
Εάν η μουσική των Dinosaur Jr. είναι «ear-bleeding country», όπως την έχεις χαρακτηρίσει, τότε πώς θα περιέγραφες τη μουσική που γράφεις μόνος;
Κλάμα με λίγο fuzz από ‘δω κι από εκεί.
Τι τροφοδοτεί την όρεξή σου για μουσική και πόσο ψυχοφθόρο είναι να παίζεις ολομόναχος στη σκηνή;
Λατρεύω ολόψυχα τη μουσική και δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάτι διαφορετικό. Εξάλλου δεν είμαι καλός σε τίποτα άλλο. Όσο για τα live, το δυσκολότερο είναι να φτιάχνω όλο το θόρυβο που χρειάζομαι ολομόναχος.
Είχες το προνόμιο ενός session με τον Τζον Πιλ. Τι θυμάσαι από τότε;
Ήταν ασύλληπτη φάση, ένιωσα τρομερή τιμή μιας και ο Πιλ ήταν θρύλος. Βέβαια ένιωσα διπλή χαρά γιατί στο πρώτο session μαζί μας ήταν ο Μπάφιν, ο ντράμερ των Mott the Hoople, τους οποίους λάτρευα. Αργότερα συναντήθηκα ξανά με τον Πιλ και είχα την τύχη να μου πει φανταστικές ιστορίες από την εποχή που είχε παίξει με τους T. Rex.
Με ποιες μπάντες νιώθεις κοντά καλλιτεχνικά;
Μ’ αρέσει πολύ ο ήχος της Φιλαδέλφεια, καλλιτέχνες όπως ο Kurt Vile και συγκροτήματα όπως οι War on Drugs. Επίσης οι Purling Hiss είναι ένα σχήμα που νιώθω ιδιαίτερα οικείο ηχητικά.
