«Who[’s] is Who[on]»: ένα ζωντανό installation χωρίς προηγούμενο

Ο Μιχάλης Σιγανίδης, ένας από τους πλέον ιδιοσυγκρασιακούς μουσικούς δημιουργούς μας, στήνει μια πολυθεαματική κατάσταση στον Εκθεσιακό Χώρο της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για ένα τριήμερο (12-14/10). Το κοινό περιδιαβαίνει επηρεάζοντας το τελικό αποτέλεσμα.

Οι μουσικοί είναι τοποθετημένοι σε βιτρίνες και η όλη φάση τείνει συνειδητά να θυμίζει τη φημισμένη Red Light District του Άμστερνταμ. Ένα γκρουπ (Τα Άδοντα Παιδία) ετοιμάζεται να παίξει τη μουσική του μέσα σε ένα περιβάλλον που εμπλέκει τον Samuel Beckett και τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη – πάντα με παρόντα τον ποιητικό λόγο του Μίλτου Σαχτούρη (που είναι η εμμονή του Μιχάλη Σιγανίδη εδώ και πάρα πολλά χρόνια). Ανάμεσά τους είναι ο μυστηριώδης Χαμ και δυο πολύ ενδιαφέρουσες αοιδοί.

Αν σας έχουν ήδη δημιουργηθεί ερωτήματα, αυτά θα απαντηθούν μόνον επιτόπου, στη «σκηνή» που στήνεται στον Εκθεσιακό Χώρο της Στέγης και στην οποία το κοινό «αφήνεται» ελεύθερο να κινείται όπως θέλει, διαμορφώνοντας έτσι το τελικό ηχητικό/οπτικό αποτέλεσμα. Δεν είναι τυχαίο ότι πίσω από αυτό το installation βρίσκεται ο Μιχάλης Σιγανίδης, ένας πολύ ιδιόρρυθμος μουσικός. Εκτός του ότι είναι συμμέτοχος/κοντραμπασίστας σε δύο από τα πιο σημαντικά μουσικά acts της χώρας μας (και όχι μόνο), τους Χειμερινούς Κολυμβητές και τους Primavera en Salonico, είναι και από τους πρωτεργάτες της σύγχρονης και αυτοσχεδιαστικής μας τζαζ.

Μόνο που από πολύ νωρίς φρόντισε να τη συνδέσει «πολυτεχνικά» με το θέατρο, την περφόρμανς, το σινεμά, την ποιητική κ.λπ., καλλιεργώντας την τέχνη του δημιουργικού μουσικού κολάζ με ιδιαίτερη ευφυΐα και χιούμορ. Κάπως έτσι, με φουλ δημιουργικότητα, φτιάχνει και αυτήν την παράσταση που έχει τίτλο «Who[’s] is Who[on]» (δηλαδή «χους εις χουν»), με συμμέτοχους τον Evan Parker, τη Σαβίνα Γιαννάτου, τον Δημήτρη –«Χαΐνη»– Αποστολάκη, τη Μάρθα Μαυροειδή κ.ά.

3 πρόσωπα-κλειδιά

Evan Parker

Καινοτόμος σαξοφωνίστας, πρωτοπόρος της ευρωπαϊκής free jazz –και ιδιαίτερα του βρετανικού της σκέλους αυτοσχεδιαστικής μουσικής– και σπουδαία καλλιτεχνική φυσιογνωμία, έρχεται εδώ για να ενσαρκώσει με τη μουσική και τη στάση του τον Samuel Beckett.

Μίλτος Σαχτούρης

Η ποίησή του, πολυσύνθετη και μοναδική, μια πραγματική τελετουργική διαδικασία από μόνη της, έχει γίνει ένα από τα σχεδόν μόνιμα συμπληρώματα της μουσικής του Μιχάλη Σιγανίδη ήδη από τον εκπληκτικό δίσκο «Το πρωί και το βράδυ» (1990).

Frank Zappa

Μια πλάγια αλλά σαφέστατη επίδραση στη μουσική του Σιγανίδη είναι οι πολυμορφικές σύγχρονες συνθέσεις του grand maitre αλλά και το δηλητηριώδες κοινωνικό χιούμορ του. Περασμένα, φυσικά, από το ιδιαίτερο καλλιτεχνικό φίλτρο του Μιχάλη.