Η μουσική στη Στέγη Ωνάση προχωρά φέτος περισσότερο στην προοδευτική της κατεύθυνση, με μια σταθερή ματιά στις σύγχρονες τάσεις της σύνθεσης αλλά και της αυτοσχεδιαστικής πρακτικής. Με αυτόν τον τρόπο παραμένει συνδεδεμένη με μορφές ηχητικής τέχνης που μπορεί μεν να μην έχουν μαζική απήχηση, βρίσκονται δε διαρκώς στο επίκεντρο της δημιουργικής εξέλιξης εδώ και πολλές δεκαετίες.
Και, φυσικά, οι μουσικές εκδηλώσεις δεν αφορούν μόνο το ακουστικό μέρος. Πολλές φορές οι συναυλίες είναι πλήρη installations με εικαστικά, θεατρικά και χορευτικά δρώμενα και στοχεύουν σε μια συνολική απόλαυση με γνώμονα το καινοφανές ή το απρόβλεπτο. Σε παραγωγές που δεν συνηθίζονται (ούτε συναντιούνται) εύκολα αλλού.
Έτσι η Στέγη ανοίγει τον Εκθεσιακό Χώρο της για μια παράσταση ενός από τους πιο δημιουργικούς –εδώ και χρόνια– μουσικούς μας, του Μιχάλη Σιγανίδη (12-14/10), ξεκινώντας με αυτήν τα μουσικά της δρώμενα. Η μουσική ιδιοφυΐα του Γιώργου Απέργη, του καλλιτέχνη που συνεχώς επαναπροδιορίζει το μουσικό θέατρο, είναι παρούσα για άλλη μία φορά με το «Thinking things» μια παράσταση πάνω στις «ρομποτικές» συνήθειες των ανθρώπων και τις «ανθρώπινες» ποιότητες των ρομπότ!
Μια οπτικοακουστική εγκατάσταση που συνδυάζει την ψηφιακή τέχνη και την electronica είναι αυτή που σχεδιάζει ο Ryoji Ikeda (28/1-17/2), επίσης στον Εκθεσιακό Χώρο. To «eror» (22-23/2), πάλι, μια συμπαραγωγή της Στέγης και του IRCAM-Centre Pompidou, παρουσιάζεται για πρώτη φορά και είναι μια πιανιστική σύλληψη/σύνθεση της Γεωργίας Σπυροπούλου πάνω στη ζοφερή ηχο-γεωγραφία μιας άδειας πόλης. Στο πιάνο βρίσκεται η Alvise Sinivia συνοδεία video animation και προηχογραφημένου ηχητικού υλικού.
Αργότερα το «Έπος του Γκιλγκαμές» (19-20/4) μουσικοποιείται από τον Λιβανέζο Zad Moultaka κι επτά Έλληνες και Ιταλούς μουσικούς. Το «Ελληνικό Σχέδιο» του Δημήτρη Παπαδημητρίου και της δημιουργικής του παρέας έχει πάντα κάτι καινούργιο να προτείνει. Ξεκινώντας από τους «Μετασχηματισμούς» (11/11), η ambience και ο Giacinto Scelsi, οι «Ετεροτοπίες», ένα αφιέρωμα στον Messiaen, τα καθιερωμένα φεστιβάλ (όπως το Borderline) κ.ά. συνθέτουν ένα πολύ ενδιαφέρον πολυμουσικό τοπίο που μας καλύπτει πλήρως και αυτήν τη σεζόν.
Πολλά από τα παραπάνω events θα τα δούμε να αναπτύσσονται και θεωρητικά από πολύ νωρίς (19-21/10) στο θεματικό συνέδριο «Χώρος, ήχος και αυτοσχεδιασμός», στο πλαίσιο του οποίου χαρτογραφείται η urban και υπαίθρια sound art σε σχέση με το περιβάλλον, τις νέες ψηφιακές τεχνολογίες κ.λπ. Είναι μια κατεύθυνση που η Στέγη έχει θέσει σε εφαρμογή εδώ και καιρό, ανοίγοντας έτσι νέα μονοπάτια στη σύγχρονη τέχνη της μουσικής.
