O Αργύρης Μπακιρτζής είναι ένα αυθεντικό alternative icon

Παράλληλα με τις αρμοδιότητες των Χειμερινών Κολυμβητών, ο Έλληνας εναλλακτικός περφόρμερ έρχεται για τέσσερις εμφανίσεις στο «Half Note» (2-5/2) με ανανεωμένη παρέα, για να αναζητήσει.... παίρνοντας τα βουνά το μεσοπολεμικό ρετρό, όπως αυτό καταγράφεται στα ελαφρά και λαϊκά μας τραγούδια.

Ο Αργύρης Μπακιρτζής έχει καταφέρει με το στάνταρ σχήμα του, τους Χειμερινούς Κολυμβητές, να προσφέρει μια ανανεούμενη απόλαυση με το καθιερωμένο και απόλυτα αγαπημένο ρεπερτόριό του και με την ιδιαίτερη και χαρακτηριστική αφηγηματική του δυναμική. Αποτελεί μια αυθεντική ελληνική εκδοχή του coolness χάρη στη σπάνια ηρεμία του επί σκηνής, το μοναδικό βαθύ ηχόχρωμά του, τις ξεκαρδιστικές ιστορίες στα (μεγάλα) διαλείμματα ανάμεσα στα τραγούδια αλλά και τις εμφανίσεις του στις ταινίες του Σταύρου Τσιώλη – και πιο συγκεκριμένα στον καλτ ύμνο «Ας Περιμένουν οι Γυναίκες», που του έχει χαρίσει νεότερης ηλικίας σκληροπυρηνικούς φαν...

Αυτήν τη φορά ο Μπακιρτζής έρχεται στην Αθήνα για τέσσερις εμφανίσεις στο «Half Note Jazz Club» (2-5/2). Ο Έλληνας alternative performer παρουσιάζει κάτι διαφορετικό στη σκηνή μαζί με δύο από τους δεινούς μουσικούς συν-κολυμβητές του, τον Μιχάλη Σιγανίδη (κοντραμπάσο) και τον Κώστα Βόμβολο (ακορντεόν, πιάνο), έχοντας επιπλέον στην παρέα τους την Εύη Μάζη (φλάουτο, πιάνο, τραγούδι) και το δεκαμελές σχήμα Chorus Vivendi, το οποίο διευθύνει ο Γιάννης Βρυζάκης.

Αυτό το «κάτι διαφορετικό» αφορά μια επιλογή από γνωστά και άγνωστα αστικά και λαϊκά τραγούδια της εποχής του Μεσοπολέμου που μας οδηγεί σε μια απολαυστική παράσταση η οποία, σε συνεπτυγμένη μορφή παρουσιάστηκε πέρυσι το καλοκαίρι στη Λυρική Σκηνή, αλλά εδώ την έχουμε στην ολότητά της. Τίτλος της παράστασης είναι το «Θέλω να πάρω τα βουνά...» Σκεφτήκαμε, λοιπόν, προτού πάρουμε τα χιονισμένα αυτήν την εποχή όρη, να μιλήσουμε με τον Αργύρη Μπακιρτζή για το πρόγραμμα των τεσσάρων συναυλιών και άλλα πολλά.

O Αργύρης Μπακιρτζής μιλάει στο «α»

Η επαγγελματική σας ιδιότητα του αρχαιολόγου...
Του αρχιτέκτονα!

Συγγνώμη! Του αρχιτέκτονα που έχει εργαστεί στην Αρχαιολογική Υπηρεσία είναι αυτή η οποία σας έχει εφοδιάσει με τα κατάλληλα εργαλεία και τις δεξιότητες για την ανακάλυψη και την ανάδειξη των ρετρό ποιοτήτων στο «Θέλω να πάρω τα βουνά» στο «Half Note»;
Δεν φιλοδοξώ να αναδείξω ρετρό ποιότητες, οπότε τα πιθανά κατάλληλα εργαλεία γι’ αυτό δεν μου χρειάζονται για την ώρα. Αν είχα καιρό και διάθεση, θα προτιμούσα ένα πρόγραμμα που θα σατίριζε μερικές πλευρές αυτών των ποιοτήτων, όμως σκέφτηκα να προχωρήσω πιο προσεκτικά, αφού οι δημοσιεύσεις του Παναγιώτη Κουνάδη και άλλων απενοχοποίησαν αυτά που ονομάζουμε ρετρό ή ελαφρά τραγούδια, δείχνοντας τη σχέση τους με τα ρεμπέτικα και τα δημοτικά.

Επίσης η σύμπλευση σε αρκετές συναυλίες με τον Γιώργο­ Κατσαρό (Θεολογίτης), ο οποίος δεν ξεχώριζε ρεμπέτικα κι ελαφρά, όπως και πολλοί μουσικοί της ομογένειας προπολεμικά, έπαιξε και αυτή το ρόλο της. Για να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος, επέλεξα να πούμε τη «Μοδιστρούλα» επειδή είναι ωραίο τραγούδι, κυρίως όμως επειδή η μητέρα μου ήταν μοδίστρα! Αλλά κι επειδή είδαμε πέρυσι την ισπανική σειρά «Η μοδίστρα», της οποίας η εξαιρετική πρωταγωνίστρια Adriana Ugarte –που μοιάζει πολύ στη Σταυρούλα Παυλίκου με την οποία τραγουδάμε συχνά μαζί και γεννήθηκε την ίδια ημερομηνία με τον μεγάλο μου γιο– έπαιξε­ και σε ένα έργο του Αλμοδοβάρ («Julieta») το οποίο ξαναείδαμε με τη γυναίκα μου χθες το βράδυ... Ας μην ξεχνάμε και το εξαιρετικό φιλμ «Η μοδίστρα» με την Κέιτ Γουίνσλετ!

Μάλιστα! Και για ποιον λόγο ακριβώς θα πάρετε τα βουνά ή τουλάχιστον γιατί δίνετε αυτόν τον τίτλο στο πρόγραμμά σας;
Ο τίτλος είναι «Θέλω να πάρω τα βουνά» και όχι «θα πάρω». Πρόκειται για τον πρώτο στίχο του ποιήματος «Ερημικός βίος», του 1899, του Αντρίκου Βέττα, σατιρικού ποιητή κι εκδότη εφημερίδας της Καβάλας, το οποίο μελοποιήθηκε ως τανγκό το 2005 από τον Θεόδωρο Θεοδωρίδη. Θεωρώ ότι όλοι κοιτάζουμε, άλλος λίγο και άλλος πολύ, έστω λοξά, προς τα βουνά, οπότε επέλεξα ως τίτλο κάτι που μας συνδέει όλους και συγχρόνως προβάλλω ένα υπέροχο σύγχρονο και μαζί παλιό, λόγω στίχων, τανγκό. Εξυπακούεται ότι το πρώτο πρόσωπο δεν σημαίνει ότι αποφάσισα μόνος μου για τον τίτλο και την επιλογή των τραγουδιών.

Από ποιές πηγές –μουσικές ή άλλες– αντλεί τη γοητεία της η εποχή του Μεσοπολέμου;
Από το ότι στη δεκαετία του ’20 μαζεύτηκε πολύς κόσμος από πολλά­ μέρη και ειδικά στη μουσική η συνεισφορά της ομογένειας ήταν καθοριστική.

Σε τι οφείλουν, παρά την πάροδο τόσων ετών, το νεανικό τους σφρίγος οι Χειμερινοί Κολυμβητές;
Πιθανόν στο ότι δεν υπερασπίζονται τον εαυτό τους, δεν προσπαθούν να αποδείξουν κάτι κι έτσι δεν εξαντλούνται και πείθουν το –σε μεγάλο βαθμό– νεανικό κοινό τους.

Θα θέλατε να παίξετε ξανά στον κινηματογράφο;
Θα παίξω. Τα γυρίσματα, νομίζω, θα γίνουν την άνοιξη και δεν πρόκειται για ταινία του Τσιώλη!