Soul-jazz ραντεβού με τον μαέστρο των vibes

Κορυφαίος της jazz και της soul, με πλούσια δισκογραφία και μεγάλη αποδοχή, ο Roy Ayers έρχεται ξανά στο «Gazarte» (2/12) για ένα μουσικό acid trip.

Όλοι γνωρίζουμε πια τον Roy Ayers και τον αναγνωρίζουμε ως τον άνθρωπο-κλειδί στην εξέλιξη της σύγχρονης μαύρης μουσικής. Ξεκίνησε ως δυναμικός και βιρτουόζος βιμπραφωνίστας μέσα από το σώμα της mainstream jazz και στη συνέχεια, στα ’70s, έγινε ένας από τους πληρέστερους soulmen, κινούμενος σε ευρεία γκάμα – από το καθαρό funk στην disco. Στα ’90s ήταν ο «προφήτης»· ό,τι ζητούσε το δημιουργικό hip hop και η βάση στην οποία πατούσε η ώριμη πια acid jazz. Και μέχρι σήμερα ο Roy Ayers είναι μία από τις πιο καθαρές καλλιτεχνικές μορφές του γενικότερου jazz και soul thing, με ευρύτατη αποδοχή, εκτενέστατη δισκογραφία και πλήρη δημιουργική δραστηριότητα.

Ο ήχος του στο βιμπράφωνο είναι καθαρός, κρυστάλλινος, γεμάτος λυρισμό και ρυθμική ευελιξία. Και γύρω του χτίζονται groovy ατμόσφαιρες και soulful ηχορυθμίες με διαχρονική αξία, που αποτελούν υλικό για να προχωρήσει η μαύρη μουσική από γενιά σε γενιά. Τουλάχιστον αυτό δείχνει η ιστορία ενός καλλιτέχνη που η μουσική του αγαπήθηκε από πλατιά ακροατήρια και συνεχίζει να αγαπιέται σε όλα τα μήκη και πλάτη.

Την ιστορία του θα μας αναπτύξει για ακόμη μία φορά ζωντανά από τη σκηνή του «Gazarte» αυτό το Σάββατο 2/12, ο θρυλικός Roy Ayers κινούμενος με τους acid ρυθμούς του «Move to groove» ή με τους λικνιστικούς ήχους του «Everybody loves the sunshine» – των δύο πιο αναγνωρίσιμων μοτίβων του μέσα στα samples των σύγχρονων electro-dance επιτυχιών. Ή με τη γεμάτη αίσθημα soul-jazz που καλλιεργεί εδώ και δεκαετίες. και που δεν λέει με τίποτα να χάσει τη φρεσκάδα της.

Η γλυκύτητα και το ξεχωριστό cool στοιχείο που αναγνωρίζει κάποιος σε πολλές όψεις της μουσικής του Roy Ayers έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα πρώτα του βήματα στην jazz έγιναν με μουσικούς και γκρουπ της Δυτικής Ακτής, που είχαν μια διαφορετική προσέγγι­ση από την ορμητικότητα του bebop που μπορεί να κυριαρχούσε στη μαύρη jazz. Έτσι, όταν το ηλεκτρικό groove του Miles Davis ήρθε στις αρχές των ’70s, ο Ayers μπορούσε να περάσει στο ιστορικό funk και jazz rock συγκρότημά του, τους Ubiquity, ένα συνδυασμό δύναμης και γλυκύτητας μοναδικό για την εποχή, αγγίζοντας τόσο τη soul όσο και την ηλεκτρική jazz με μια ιδιαίτερη pop ευαισθησία. Αυτό ήταν που τον κράτησε στην πρώτη γραμμή και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, στο γύρισμα ’80s και ’90s, όλη η μουσική του –συμπεριλαμβανομένων των συνεργασιών του με τον Fela Kuti στη Νιγηρία– ακουγόταν modern. Και ήταν modern. Και παραμένει modern.