Δεν μπορεί ο κάθε τσόγλανος

Πολλά-πολλά μπράβο για την παράσταση. Λιτή, απέριττη, αιχμηρή, διεισδυτική, επίκαιρη. Πολύ καλοί και οι δύο πρωταγωνιστές με μία ιδιαίτερη μνεία για τον πρωταγωνιστή Κίμων Ρηγόπουλο ο οποίος είναι και ο συγγραφέας του έργου, με πραγματική συνέπεια στο Λόγο και στην Πράξεις του που είναι κάτι αρκετά σπάνιο για τις ημέρες μας. Μία παράσταση που άξιζε να δείτε αν και χθες (24-1-15) ήταν η τελευταία μέρα της σεζόν και μόλις πρόλαβα να την δω. Ελπίζω να ξανανέβει και να μπορέσουν να τη δουν περισσότεροι φίλοι του καλού-ποιοτικού θεάτρου.
Βαθμολογία 3* με 4*.

Σύγχρονο και πρωτότυπο έργο που αξίζει να μείνει και να ξαναπαιχτεί και σε μεγαλύτερα θέατρα. Άψογο κείμενο για την ηθική, στο βάθος του, από την πλευρά ενός δημοσιογράφου και ενός παλιού ηθοποιού.

Έχοντας ακόμα νωπή τη συγκίνηση από τις «Πλάτες μέσα στα σκουπίδια» του Κίμωνα Ρηγόπουλου, έσπευσα στο φετινό του έργο «Δεν μπορεί ο κάθε τσόχλανος», το οποίο ερμηνεύει ο ίδιος μαζί τον νέο και άξιο ηθοποιό Τζέρυ Άρτις. Κι εδώ, όπως και στις «Πλάτες», το βλέμμα για τον άνθρωπο υπήρξε οξύτατο, διεισδυτικό κι αγαπησιάρικο. Ένα έργο, σπάνιο κράμα λεπτού χιούμορ, σασπένς και βαθιάς σκέψης. Ο Ρηγόπουλος ως συγγραφέας και ηθοποιός (ποιητής και σκηνοθέτης) απέδειξε την ολοκλήρωση μιας αστραφτερής πνευματικής προσωπικότητας τα όρια της οποίας εκτείνονται πέρα από τη γεμάτη καλλιτεχνική του διαδρομή. Δεν ήταν τόσο τα πολλά χειροκροτήματα μετά το τέλος της παράστασης αλλά το πόση ώρα μείναμε όλοι καθηλωμένοι στις θέσεις μας διψασμένοι για τη φωτεινή ενέργεια που κυριαρχούσε στο χώρο … Τέλος, η σκηνοθεσία της Τζένης Σκαρλάτου, στάθηκε διεξοδικά σε κάθε λεπτεπίλεπτη εσωτερική απόχρωση της ψυχολογίας των ηρώων. Παρηγοριά και δύναμη τέτοιο καλό θέατρο!

Κι όμως. ΜΠΟΡΕΙ.

Δεν γνωρίζω τι περιμένει, τι θέλει, τι προσδοκά να δει κανείς όταν πηγαίνει να δει μια παράσταση. Προσωπικά αυτό που με ενδιαφέρει είναι το θεατρικό κείμενο - Λόγος και πώς αυτός μεταφέρεται "περνά" προς τα κάτω , στο λεγόμενο κοινό , μέσω της ερμηνείας των ηθοποιών. Τρικ, φιοριτούρες και τεχνάσματα αφορούν μάλλον άλλο χώρο θεάματος. Θεωρώ ότι η παράσταση έχει πετύχει και στα δυο. Ένα εξαιρετικό κείμενο (μου θύμισε Πίντερ) και υπέροχες ερμηνείες από τους ηθοποιούς. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.

Mια μεγάλη έκπληξη είναι αυτό το νεοελληνικό θεατρικό έργο που ομοιό του δεν έχει τύχει στην αντιληψή μου. Ευφυέστατο, βαθυ, Μέσα από την περίπτωση ενός ηθοποιού που έχει αποχωρήσει, τολμά να πει και να θίξει ζητήματα με έναν αιχμηρό όσο και ουσιώδη λόγο. Θα το ξαναδώ γιατί το ξάφνιασμα ήταν ιδιαίτερο.

μετριο πολυ