Στο πέρας των πέντε αυτοτελών επεισοδίων του, το «Small Axe» εκπληρώνει με απόλυτη επιτυχία το σκοπό που είχε θέσει στον εαυτό του εξαρχής· δηλαδή να προσφέρει βήμα στη (βρετανική) μαύρη εμπειρία, να αναδείξει την πληθωρική κουλτούρα όσων μετανάστευσαν από την αγγλόφωνη Καραϊβική και τη Γουϊάνα στην Αγγλία, και φυσικά, να σκιαγραφήσει τα διαφορετικά πρόσωπα του καλά ριζωμένου ρατσισμού στη Γηραιά Αλβιώνα. Θεματικές δηλαδή που ελάχιστα είχαν εξερευνηθεί στην τηλεόραση, κι οι οποίες αποδόθηκαν από τον Στιβ ΜακΚουίν με νεύρο και δικαιολογημένη αγανάκτηση όπου χρειαζόταν, προσφέροντας πάντα απολαυστική ψυχαγωγία.
Ουσιαστικά αυτό που διεκδίκησε και πέτυχε η σειρά είναι να μορφώσει. Να προτρέψει το κοινό να ενδιαφερθεί για τη μαύρη ιστορία, τα πρόσωπα, τα θύματα, τους αφανείς ήρωες, μέσα από αυθεντικές αφηγήσεις, πολύ συχνά αληθινές. Γιατί για τον ΜακΚουίν η συνειδητοποίηση της ατομικής πολιτισμικής ταυτότητας προϋποθέτει τη γνώση. Επομένως δεν ξαφνιάζει κανένα πως το τελευταίο επεισόδιο τιτλοφορείται «Education», ρίχνοντας αυλαία στην ανθολογία με μια τελευταία απόπειρα πολιτικής αφύπνισης, μακριά ωστόσο από οποιοδήποτε ίχνος διδακτισμού.
Εν προκειμένω κεντρικός ήρωας είναι ένα 12χρονο αγόρι, το οποίο κρύβει από τους γονείς και τους δασκάλους πως δεν ξέρει ανάγνωση. Από αυτό εκκινεί μια παρεξήγηση που τον οδηγεί σε ένα νέο σχολείο για «ξεχωριστά» παιδιά, όπου ο νεαρός πρωταγωνιστής (Κένγια Σάντι) βλέπει την κατάστασή του να χειροτερεύει, καθώς οι πενιχρές εγκαταστάσεις και το αδιάφορο διδακτικό προσωπικό έχουν αφήσει τους μαθητές στη μοίρα τους.
Όπως και στα προηγούμενα επεισόδια η δράση τοποθετείται στο παρελθόν, εδώ βρισκόμαστε στα τέλη των ‘70s, με τον ΜακΚουίν να διαπραγματεύεται ένα αποσιωπημένο πλην εκτεταμένο φαινόμενο στους εκπαιδευτικούς κύκλους της Αγγλίας. Τότε δεν ήταν ασυνήθιστο οι μαύροι μαθητές να παραμελούνται συστηματικά. Κατά συνέπεια οι γνώσεις τους έμεναν πίσω, γεγονός που πρόσφερε τη δικαιολογία στα σχολεία να τους παρουσιάζουν ως «αφύσικα παιδιά», ώστε να τα απομακρύνουν από τις «κανονικές» τάξεις. Το ότι η συγκεκριμένη τακτική επηρέαζε κυρίως φτωχά ή και μαύρα παιδιά, συνέβαλλε στην υποτίμηση των κοινοτήτων τους, ενώ περιορίζονταν δραστικά οι πνευματικές κι αργότερα εργασιακές δυνατότητές τους.
Τι κάνεις λοιπόν όταν το σύστημα είναι «σπασμένο»; Οργανώνεσαι, είναι η απάντηση του ΜακΚουίν. Η πολιτική δράση μέσω της συμμετοχής σε συλλογικότητες, εκτός από αυτονόητη, είναι και η μόνη λύση για όσους νιώθουν καταπιεσμένοι. Στο «Small Axe» δηλώνεται ρητά η παραπάνω θέση, από τη στιγμή που όλοι οι ήρωες κατάφεραν είτε να χειραφετηθούν είτε να δικαιωθούν όντας μέρος μιας πολιτικής ή ακτιβιστικής ομάδας. Unity is strength, όπως λέει κι ένα παλιό αγγλικό σύνθημα. Στο «Education» τη λύση προτείνει μια συλλογικότητα αυτομόρφωσης, η οποία προσφέρει στον μικρό ήρωα ένα χώρο ασφάλειας, όσο και πραγματικής γνώσης. Εκεί μαθαίνει να διαβάζει, όπως επίσης σταδιακά ποιος πραγματικά είναι.
Διακριτικά στην αφήγηση, ο ΜακΚουίν υφαίνει μια ωδή στον πυρηνικό ρόλο των μαύρων γυναικών εντός των οικογενειών τους. Η σκληροτράχηλη μητέρα του πρωταγωνιστή, υπέροχη στο ρόλο η Σαρλίν Γουάιτ, εκτός του ότι στηρίζει πάνω της όλο το σπίτι καλείται η ίδια να πολιτικοποιηθεί για να σώσει το παιδί της. Παράλληλα, είναι γυναίκες εκείνες οι οποίες πρώτες αντιλαμβάνονται την περιθωριοποίηση των μαύρων μαθητών κι αναλαμβάνουν δράση. Επομένως, δεν πρέπει να θεωρήσουμε σύμπτωση πως σε ένα διάλογο ακούγεται φευγαλέα το όνομα της σπουδαίας Κλόντια Τζόουνς, διανοήτρια με καταγωγή από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, η οποία έγραφε το 1949: «Ιστορικά, η μαύρη γυναίκα ήταν ο φύλακας, η προστάτιδα της Μαύρης οικογένειας… Ως μητέρα, ως μαύρη και ως εργάτης, η Μαύρη γυναίκα αγωνίζεται ενάντια στην εξαφάνιση τα Μαύρης οικογένειας, ενάντια στην ύπαρξη των γκέτο του Τζιμ Κρόου που καταστρέφουν την υγεία, το ηθικό και την ζωή εκατομμυρίων αδερφών και παιδιών».
Οι τίτλοι τέλους του «Small Axe» πέφτουν χωρίς τις τυμπανοκρουσίες ή την ένταση προηγούμενων επεισοδίων, το φινάλε ωστόσο προσδίδει τη γνώριμη θαλπωρή του φιλμ 16mm με το οποίο έχει γυριστεί. Πιο ήπιο στις κορυφώσεις του, περισσότερο νατουραλιστικό παρά στιλιζαρισμένο, το «Education» ξεχωρίζει για τον τρόπο που περίτεχνα τοποθετεί το θεατή στη θέση ενός ήρωα με τον οποίο δε μοιράζεται στ’ αλήθεια κοινές εμπειρίες. Κι αυτό, εν τέλει, είναι το κερδισμένο στοίχημα όλης της ανθολογίας. Να μας πείσει να συγχρωτιστούμε με τους ανθρώπους με τους οποίους δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, να μάθουμε να συμπονούμε και να διεκδικούμε μαζί τους το δίκαιο.
Το «Education», το πέμπτο και τελευταίο επεισόδιο του «Small Axe», είναι διαθέσιμο στη δωρεάν on demand υπηρεσία COSMOΤΕ TV PLUS, στην οποία θα προσθέτονται και τα υπόλοιπα επεισόδια κάθε Δευτέρα από τις 23/11.