Από τις αρχές του Ιουλίου έχει επιστρέψει το 6ο Stroggylo Open Air Film Festival στη γειτονιά του Αγίου Δημητρίου, μία κινηματογραφική διοργάνωση με ελεύθερη είσοδο που στοχεύει να αναδείξει τη μαγεία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Το φεστιβάλ, που θα τρέχει μέχρι και τον Αύγουστο με καθημερινές προβολές, περιλαμβάνει μία μεγάλη ποικιλία φιλμ, από κλασικές ταινίες του Χόλιγουντ μέχρι πιο πρόσφατες διεθνείς κυκλοφορίες. Τις επόμενες ημέρες, στο Αίθριο του σχολικού συγκροτήματος Στρογγυλό, θα προβληθούν το επιβλητικό "Dune" του Ντενί Βιλνέβ (15/7), καθώς και το "Ο Χειρότερος Άνθρωπος στον Κόσμο" (16/7), η "Αμερικανική Νύχτα" του Τρυφώ (18/7), ο "Πιανίστας" (19/7) και "Οι Έρωτες της Αναΐς" (21/7). Μπορείτε να δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα προβολών για όλη την εβδομάδα εδώ.
Παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν δύο ακόμα προβολές του Athens Open Air Film Festival, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος: "Λόλα Μοντές" (18/7) στους κήπους της Γαλλικής Σχολής Αθηνών και "Βασίλισσα Μαργκό" (21/7) στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας.
Θερινό σινεμά προσφέρει και το ΚΠΙΣΝ με το Park your Cinema, το οποίο παρουσιάζει το συγκινητικό "ΓΟΥΟΛ·Υ" της Pixar την Κυριακή 16/7, ενώ την Παρασκευή 21/7 "Οι Αρειανοί επιτίθενται!" στο Ξέφωτο του "Νιάρχος". Το κτήμα Φιξ συνεχίζει με τη σειρά του τις προβολές σε συνεργασία με το Cinema Alive, παρουσιάζοντας τα "4 Μάυρα Κουστούμια" στις 15/7 και το "Κοντορίτο" στις 16/7 (ώρα έναρξης προβολών 9 μ.μ).
Κλείνοντας με τα κινηματογραφικά, την Παρασκευή 21/7 (9 μ.μ.) θα προβληθεί η ταινία "Επικίνδυνα Χρόνια" του Πίτερ Γουίαρ στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, στο πλαίσιο του αφιερώματος "Το κυνήγι της είδησης".
Σε καλλιτεχνικές (και μουσικές) εξερευνήσεις μάς παρασύρει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: από 20/7, η καλλιτέχνιδα Nour Mobarak παρουσιάζει μία διαειδική εγκατάσταση στην κεντρική σκηνή του θεάτρου, εμπνευσμένη από το πρώτο έργο όπερας που γράφτηκε, τη "Δάφνη" του Τζάκοπο Πέρι και του Οτάβιο Ρινουτσίνι. Η εγκατάσταση "Dafne Phono", που υλοποιήθηκε με παραγωγή της γκαλερί Rodeo, αναπαριστά τους χαρακτήρες της Δάφνης, του Απόλλωνα, της Αφροδίτης, του Έρωτα, του Οβιδίου, του Πύθωνα και του Χορού μέσα από μεγάλης κλίμακας μυκηλιακά γλυπτά που στήνονται ως πίνακες και "τραγουδούν" μέσω ενσωματωμένων ηχείων στο σώμα τους.
Την Πέμπτη 20 Ιουλίου (8 μ.μ.), το SNFCC Youth Council, μια πρωτοβουλία του ΚΠΙΣΝ με στόχο την έμπρακτη στήριξη των νέων, μάς προσκαλεί στον Θόλο του πάρκου για το GENesis Party, με τη συμμετοχή νέων δημιουργών της ελληνικής μουσικής σκηνής (Matina Sous Peau, groovy Cosmonuts, The Steams).
Το Comotirio (Νάιρα Στεργίου και Εριφύλη Βενέρη) μας καλεί να εξερευνήσουμε τη Stoa 42 μέσα από μια εικαστική εγκατάσταση που μιλά για την πολλαπλότητα των αναγνώσεων και συμβολισμών των μαλλιών, την τοπική ιστορία και τη σύγχρονη καθημερινότητα. Η στοά, για πάνω από σαράντα χρόνια λειτούργησε ως φωτογραφείο, ενώ στο ελληνικό σινεμά της χρυσής εποχής παρουσιάζεται ως μπαρμπέρικο. Μέσω της τοποειδικής δράσης "Πέκτριες", το καλλιτεχνικό δίδυμο αναδημιουργεί ένα περιβάλλον βασισμένο στις δύο προηγούμενες λειτουργίες του χώρου, εντάσσοντας σε αυτό σύγχρονες αφηγήσεις. Η εγκατάσταση και περφόρμανς θα παρουσιαστεί αποκλειστικά το Σάββατο 15/7, στις 9 μ.μ.
Περισσότερες πληροφορίες
Comotirio. Pektries: Stoa 42 Edition
Η Stoa 42 λειτούργησε για πάνω από 40 χρόνια ως φωτογραφείο, ενώ στον ελληνικό κινηματογράφο της χρυσής εποχής της δεκαετίας του ´60 εμφανίζεται ως κουρείο-μπαρμπέρικο. Οι Πέκτριες, μια εν εξελίξει σειρά τοποειδικών δράσεων γύρω από την πολλαπλότητα των αναγνώσεων και συμβολισμών των μαλλιών, την τοπική ιστορία και τη σύγχρονη καθημερινότητα, αναλαμβάνουν εκ νέου τον ρόλο τους. Από τη σημερινή εποχή των selfies, αναδημιουργούν ένα περιβάλλον όπου οι δύο πρώην λειτουργίες του χώρου συνυπoδηλώνονται, ενώ τα φλας του φωτογραφικού φακού καταγράφουν συνεχώς mementos. Το Comotirio είναι το εικαστικό δίδυμο των Νάιρα Στεργίου και Εριφύλη Βενέρη, πιστό στην υπογράμμιση χώρων με ιστορικό φορτίο μέσα από τη σύζευξή τους με καλλιτεχνικά δρώμενα.
Nour Mobarak. Dafne Phono
Το "Dafne Phono", μια παραγωγή της γκαλερί Rodeo, είναι μία διαειδική εγκατάσταση της πρώτης όπερας, του Τζάκοπο Πέρι και του Οτάβιο Ρινουτσίνι," Δάφνη", που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1598. Οι χαρακτήρες της Δάφνης, του Απόλλωνα, της Αφροδίτης, του Έρωτα, του Οβιδίου, του Πύθωνα και του Χορού αναπαριστώνται εδώ κυρίως από μνημειώδη ή μεγάλης κλίμακας μυκηλιακά γλυπτά που στήνονται ως πίνακες και "τραγουδούν" μέσω ενσωματωμένων ηχείων στο σώμα τους. Χαράσσοντας παραλλήλους μεταξύ των βιολογικών διαδικασιών και των δομών της γλώσσας, το έργο αυτό επεκτείνει την έρευνα της καλλιτέχνιδος σχετικά με τις αναλογίες μεταξύ λόγου, επανάληψης, φθοράς, πολιτισμού, εξουσίας και μεταμόρφωσης. Τα θέματα του μύθου της σιώπησης, της υποταγής και της κατάκτησης, εφαρμόζονται στο "Dafne Phono", σε πιο πρόσφατες ιστορίες γλώσσας και κυριαρχίας. Ενώ ο Απόλλωνας μιλάει στο πρωτότυπο, στα ιταλικά, οι υπόλοιποι εκφέρουν πιο σύνθετες φωνητικά γλώσσες. Οι ιδέες αυτές δικαιολογούν επίσης τα υλικά με τα οποία υλοποιείται το έργο. Η βιολογική σύνθεση του μυκηλίου, η μορφή της ρίζας του μανιταριού, είναι ριζωματική, επαναλαμβανόμενη και ανθεκτική μέσα από κύκλους αποσύνθεσης και επανασύνθεσης, όπως η ανθρώπινη γλώσσα. Το διακλαδωτό δίκτυο των νηματωδών κυττάρων του – που ονομάζονται υφές, δημιουργούν έναν πυκνό ιστό που αδρανοποιείται και έπειτα απολιθώνεται και μπορεί να αντέξει επ’ αόριστον.