Ο μαέστρος-σταρ Θεόδωρος Κουρεντζής έρχεται στο Μέγαρο

Ο Θεόδωρος Κουρεντζής συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στις μεγάλες μορφές της τρέχουσας σκηνής της κλασικής και γενικότερα λόγιας κι έντεχνης μουσικής. Αυτό οφείλεται στον τρόπο που ο ξεχωριστός μαέστρος συλλαμβάνει κι ερμηνεύει τα έργα των μεγάλων μουσουργών. Η δισκογραφία του, η οποία έχει κλείσει δεκαετία, από την όπερα «Διδώ και Αινείας» του Πέρσελ, το «Ρέκβιεμ» του Μότσαρτ και τη 14η Συμφωνία του Σοστακόβιτς μέχρι την 6η Συμφωνία του Τσαϊκόφσκι και την 6η του Μάλερ πιο πρόσφατα, μας δίνει ένα σύνολο σπουδαίων και ξεχωριστών ηχογραφημάτων, που απεικονίζουν μια διακριτή καλλιτεχνική προσωπικότητα, χωρίς ωστόσο να ­περιγράφουν σε πληρότητα το μέγεθός της.

Ο «δικός μας» Θεόδωρος Κουρεντζής κατατάσσεται –από πολύ νωρίς– στη σφαίρα των μεγάλων ερμηνευτών της κλασικής μουσικής, διότι έχει βρει το δικό του τρόπο και ταυτότητα, έχει χτίσει τη δική του «μέθοδο» προσέγγισης των μεγάλων δημιουργών και των αριστουργημάτων τους. Για παράδειγμα, οι τρεις σπουδαίες όπερες του Μότσαρτ («Οι γάμοι του Φίγκαρο», «Έτσι κάνουν όλες», «Ντον Τζοβάνι») φέρουν τη δημιουργική του σφραγίδα και άνετα μπορούν να θεωρηθούν εμβληματικά ηχογραφήματα σε ό,τι αφορά την κλασική δισκογραφία της τρέχουσας δεκαετίας.

Ο Κουρεντζής γνωρίζει πολύ καλά πως δεν έχει νόημα να ερμηνεύσεις ένα έργο που έχει γραφτεί πριν από κάποιους αιώνες κι έχει περάσει από ένα πλήθος εξαιρετικών ερμηνειών αν δεν έχεις να του δώσεις κάτι δικό σου, αξιόλογο και φυσικά ορίτζιναλ. Η μουσική είναι αυτή που έχει γραφτεί στο χαρτί, αλλά η ερμηνεία είναι που αναδεικνύει την αξία της. Κι εκείνος έχει μάθει αυτήν την τέχνη σπουδάζοντας από παιδί πιάνο, βιολί και σύνθεση στην Αθήνα και, ως νέος, μουσική διεύθυνση στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Δουλεύοντας στην Όπερα του Νοβοσιμπίρσκ, δημιούργησε το 2004 το βασικό του εκφραστικό όχημα, την ορχήστρα musicAeterna –και αργότερα τη συνονόματη χορωδία–, που αποτελείται από σπουδαίους και διαλεχτούς μουσικούς, κυρίως Ρώσους. Το σύνολο αυτό, μάλιστα, τον ακολούθησε και στη νέα του βάση το 2011, στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της Όπερας της Πιέρμ, στην πύλη της Σιβηρίας, κοντά στα Ουράλια. Εκεί, με τη δουλειά που έκανε με τη musicAeterna, αναδείχτηκε ταχύτατα στον κόσμο της κλασικής μουσικής.

Ο Θεόδωρος Κουρεντζής διευθύνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο ο οποίος, σε συνδυασμό με το look του, τον κάνει να φαίνεται περισσότερο σαν ροκ σταρ παρά ως κλασικός μαέστρος. Οι συχνές επισκέψεις του στην Αθήνα δε, και συγκεκριμένα στο Μέγαρο Μουσικής, έχουν δημιουργήσει κι ένα cult following. Η ουσία, βέβαια, βρίσκεται στην τέχνη αυτού του καθ’ όλα χαρισματικού μουσικού, που όλοι δέχονται πως έχει ανατρέψει κάθε δεδομένο στον φύσει ιδιότροπο και απαιτητικό χώρο του. Φέτος το δείχνει αυτό και στο πρόγραμμα που παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής (11-12/11), το οποίο περιλαμβάνει δύο σπουδαία έργα σύγχρονης μουσικής.

© Allexandra Muravlova

Τι θα ακούσουμε στο Μέγαρο

«Tristia» του Φιλίπ Ερσάν

Το έργο βασίζεται σε ποιητικά κείμενα κρατουμένων είτε στις γαλλικές φυλακές του Κλερβό είτε στα γκουλάγκ εξαιτίας των σταλινικών εκκαθαρίσεων. Ο παρονομαστής είναι κοινός και ανθρώπινος: η ανάγκη για προσωπική ελευθερία. (11/11)

«Κοντσέρτο για χορωδία» του Άλφρεντ Σνίτκε

Ο Ρωσογερμανός συνθέτης το έγραψε στα μέσα της δεκαετίας του ’80, έχοντας μια συνθετική στόχευση που τον διαφοροποιεί από τις προγενέστερες περιόδους του και μια καθαρά θρησκευτική μυστικιστική κατεύθυνση. (12/11)