O Ramοn Valle δεν μας είναι εντελώς άγνωστος, αφού αυτή είναι η τρίτη φορά που έρχεται (με το τρίο του) στην πόλη μας. Η πρώτη ήταν το 2013, στο Athens Technopolis Jazz Festival, και η δεύτερη την άνοιξη του 2018, για μερικές εμφανίσεις στο «Half Note Jazz Club». Ο ξεχωριστός μουσικός είχε αρχίσει να κάνει όνομα ως πιανίστας στην Ευρώπη από τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα και με τους πρώτους του δίσκους στη Γηραιά Ήπειρο, που κυκλοφόρησαν από τη γερμανική εταιρεία ACT, ένα δισκογραφικό label υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής, με σύγχρονη προσέγγιση στις ιδιωματικές μουσικές τάσεις (ευρωπαϊκή, σκανδιναβική, ιβηρική, λάτιν κ.ο.κ.).
Ήταν σαφές ότι και ο ίδιος ο Valle ως πιανίστας δεν ήταν ένας «τυπικός» μουσικός της λάτιν κατεύθυνσης: δεξιοτέχνης κι εξωστρεφής αλλά καθόλου «χαβαλεδιάρης», δημιουργικός κι ευρηματικός παίκτης αλλά με γνώση κι επίγνωση των κλασικών και ροκ τεχνοτροπιών, πολύ πιο κοντά στην ιδιαιτερότητα πιανιστών όπως ο Keith Jarrett, που εδώ και δεκαετίες διευρύνουν όσο δεν πάει την έννοια «τζαζ».
Σε μια παλιά του συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό «Jazz Podium» ο Valle είχε ξεκαθαρίσει πως στόχος του ήταν «μια νέα κατεύθυνση στην κουβανέζικη τζαζ, που να μην είναι απόλυτα κουβανέζικη, αλλά 100% προσωπική και καινούργια». Πράγμα που επιβεβαιώνουν ύστερα από δεκαπέντε χρόνια οι δίσκοι του, όπως ο πιο πρόσφατος «The time is now», που κυκλοφόρησε πέρυσι με το τρίο του και την guest παρουσία του φίλου του Αμερικανού τρομπετίστα Roy Hargrove. Πρόκειται για ένα πραγματικό μουσικό ταξίδι πέρα και πάνω από όρια ή σύνορα, που όμως εμπεριέχει όλη τη μουσική κληρονομιά και ταυτότητα του Valle, με τον ίδιο να παίζει και ηλεκτρικό πιάνο, τον Omar Rodriguez Calvo στο μπάσο και τον Jamie Peet στα ντραμς. Οι δύο τελευταίοι θα είναι οι συνταξιδιώτες του και στη συναυλία στην αίθουσα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (30/8).
Ο Ramοn Valle ζει στην Ευρώπη εδώ και είκοσι χρόνια, όμως η μουσική αντίληψη και το καλλιτεχνικό output του έχουν ισχυρούς δεσμούς με την παράδοση της πατρίδας του. Αυτό αποδεικνύεται έμπρακτα, καθώς ο πρώτος του μεγάλος «διεθνής» δίσκος «Danza Negra» (2002) έχει τον υπότιτλο «The Ramοn Valle Quintet plays Ernesto Lecuona»· όπου ως όνομα ο Ernesto Lecuona είναι για την Κούβα και τη μουσική της κάτι αντίστοιχο με τον Duke Ellington για την τζαζ και τις ΗΠΑ ή τον Antonio Carlos Jobim για την μπόσα νόβα και τη Βραζιλία. Ο Lecuona αποτελεί σταθερή αναφορά στη μουσική του Valle, μια και τον συναντάμε επίσης στα μισά κομμάτια του ατμοσφαιρικού σόλο πιανιστικού δίσκου του «Memorias» (2005).
Σημειώστε, τέλος, ότι σε μια περφόρμανς του Ramοn Valle, εκτός από τις δικές του original συνθέσεις και κομμάτια από την παραδοσιακή ή έντεχνη μουσική της Κούβας, μπορεί να ακούσουμε Μπαχ μαζί με Leonard Cohen ή Stevie Wonder δίπλα σε Burt Bacharach. Με δυο λόγια, ο Κουβανός βιρτουόζος ανοίγει νέους προσωπικούς μελωδικούς δρόμους, στους οποίους σίγουρα θα υπάρξουν αναπάντεχες συναντήσεις κι εμπνευσμένα μιξαρίσματα, φτιάχνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα απολαυστικό δίωρο μουσικό ταξίδι σε μια όμορφη αίθουσα συναυλιών.
Τρεις δίσκοι με τρίο
«No escape» (2003)
Λάτιν που δεν είναι στιλιζαρισμένο, τζαζ ισχυρή, με τη δική της προσωπικότητα, και συνθέσεις original από έναν Κουβανό πιανίστα που δημιουργεί αίσθηση.
«Take off» (2015)
Original μουσική δίπλα σε τζαζ, ροκ και σόουλ στάνταρντ, που παίζονται με μοναδικό τρόπο, με δημιουργική εφευρετικότητα και σαν να είναι on stage.
«The time is now» (2018)
Ένα συναρπαστικό μουσικό ταξίδι χωρίς σύνορα και όρια, στο οποίο ακόμη και ο Michael Jackson βρίσκει τη θέση του. Ο Ramon Valle και οι επιρροές του σήμερα.
