Τέσσερις συναυλίες για να (την) ακούσεις

Διανύουμε άλλη μία εβδομάδα με την Αθήνα σε συναυλιακό οργασμό· η πρωτεύουσα γνωρίζει ημέρες δόξης λαμπρές σε ό,τι αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις ξένων τραγουδιστών, τραγουδοποιών και συγκροτημάτων, που σφύζουν από μουσικό πλουραλισμό, γι’ αυτό κι εμείς φτιάξαμε ένα καρέ επιλογών από διαφορετικά είδη και για διαφορετικά γούστα.

Το λαούτο του Τζάρμους

Οι μελωδίες που βγάζει το λαούτο του Ολλανδού Josef van Wissem τείνουν να υπερβαίνουν την μπαρόκ καταγωγή του και να μπαίνουν σε πιο γνώριμα στον σύγχρονο ακροατή τοπία: μινιμαλιστικά, τελετουργικά, ατμοσφαιρικά, θρησκευτικά, κινηματογραφικά… Η μουσική του για το φιλμ «Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί» του Τζιμ Τζάρμους πήρε το βραβείο του καλύτερου σάουντρακ στο Φεστιβάλ Κανών (2013) – μάλιστα ο Van Wissem έχει συχνή συνεργασία με τον Αμερικανό σκηνοθέτη. Ο Ολλανδός μουσικός έχει τεράστια σκηνική εμπειρία, καθώς εδώ και μία 25ετία έχει δώσει πάνω από 1.200 κονσέρτα με το ιδιαίτερο και ειδικά κατασκευασμένο λαούτο του, το οποίο βγάζει ήχους και χρώματα που δείχνουν να ανταποκρίνονται σε συνεχή άχρονα αναγεννησιακά μοτίβα. Η δισκογραφία του Josef van Wissem προσεγγίζει τα 40 άλμπουμ, με πιο πρόσφατο το «An attempt to draw aside the veil», στο οποίο συνεργάζεται ξανά με τον Τζάρμους. Ο επιδέξιος λαουτίστας επιστρέφει για τρίτη φορά στη χώρα μας στο «Temple» (15/3).

Downtempo electronica βιενουά

Με βάση το άλμπουμ «Ballroom stories», το οποίο κυκλοφόρησε πριν από 12 χρόνια, ο Αυστριακός Waldeck θεωρείται –μαζί με τον επίσης κορυφαίο και συντοπίτη του Parov Stelar– βασικός πυλώνας του electro-swing. Εδώ και δύο δεκαετίες ο Waldeck έπιασε το νόημα και την αξία τού να αντλεί κάποιος από «σουινγκάτες» μουσικές πηγές και να τις συνδυάζει με trip hop, funk και άλλες ρυθμικές φόρμες, ώστε να προκύπτει μια ωραία downtempo electronica, ιδανική για χορό. Τα πρώτα άλμπουμ του Βιενέζου μουσικού και παραγωγού –και πρώην δικηγόρου ειδικού στην πνευματική ιδιοκτησία– είναι πια δυσεύρετα. Όμως τα πιο πρόσφατα, όπως το… spaghetti western «Gran paradiso» (2016) ή το τζαζέ «At atlantic ballroom» (2018), αντικατοπτρίζουν τη μουσική ευφυΐα του Waldeck, την οποία θα απολαύσουμε και live στο «Fuzz» (15/3).

Μια υπερβατική Αγγλίδα rocker

Η Anna Calvi είναι μια καλλιτέχνης που υπερβαίνει τις rock νόρμες. Δεξιοτέχνις στην κιθάρα, με φωνή εκφραστικότατη σε ευρεία γκάμα –aggressive οπερατική ή ιδιαίτερα λυρική κι ευαίσθητη εκεί που πρέπει–, δίνει την αίσθηση ότι γνωρίζει τη μουσική σε όλο το πλάτος και το μήκος της. Πράγμα που μάλλον ισχύει, καθώς η Βρετανίδα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός έχει δηλώσει ότι από πολύ νωρίς γοητεύτηκε από την ποιοτική μουσική έκφραση και όλες της τις εκφάνσεις – από τους Rolling Stones στη Μαρία Κάλλας. Με κλασικές μουσικές σπουδές, βρήκε το δρόμο της ανάμεσα σε μυθικούς κιθαρίστες όπως ο Django Reinhardt ή ο Jimi Hendrix, αλλά με αναφορές που αντικατοπτρίζονται περισσότερο στις σύγχρονες συνθέσεις του Μεσιάν παρά στις rock τυπολογίες που έχουμε συνηθίσει. Και οι δίσκοι της («Anna Calvi», «Winter breath» και «Hunter»), τους οποίους θα ακούσουμε στο «Acro» (16/3), είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλον.

Ατόφια jazz φωνή

Η Alicia Olatuja είναι μια νέα φωνή που προβάλλει στο σύγχρονο αμερικανικό jazz τοπίο. Για την ακρίβεια, ο (πολύς) κόσμος την είδε να τραγουδάει ως σολίστ της Brooklyn Tabernacle Choir στη δεύτερη ορκομωσία του προέδρου Ομπάμα το 2013 και από εκεί και μετά η αξία της εκτιμήθηκε· την επόμενη χρονιά μάλιστα έβγαλε και το πρώτο της προσωπικό jazz άλμπουμ, με τον τίτλο «Timeless». Η εξαιρετική φωνή, η καλλιτεχνική ευελιξία και η ωραία σκηνική παρουσία της κάνουν την Alicia Olatuja να ξεχωρίζει σε μια σκηνή που είναι εκ των πραγμάτων ανταγωνιστική. Ο νέος της δίσκος «Intuition: from the minds of women», που ακόμη δεν έχει κλείσει μήνας από όταν κυκλοφόρησε, έχει ευρύ στιλιστικό περιεχόμενο, καθώς περιλαμβάνει κομμάτια σπουδαίων γυναικείων φωνών (Brenda Russell, Sade, Τracy Chapman, Kate Bush κ.ά.) που δεν περιορίζονται σε jazz ρεπερτόριο. Όμως η Alicia Olatuja δίνει ένα δικό της νόημα στους μουσικούς όρους και τα στιλ, γεγονός που θα διαπιστώσουμε στο «Half Note Jazz Club» (15-18/3).