Botrini’s

Ο Έκτωρ Μποτρίνι έχει ­βάλει πλώρη για το ανέβασμα του αθηναϊκού εστιατορίου του με πολλές καινοτομίες. Εξαιρετική κουζίνα, με πολύ ωραία σχέση ποιότητας-τιμής.

Κομψό και φιλότεχνο: Έχει εξελιχτεί σε ένα από τα ωραιότερα εστιατόρια της πόλης το «Botrini’s», ωριμάζοντας συνεχώς. Οι ολόλευκες σάλες του σε δύο επίπεδα, με την ξύλινη στέγη βαμμένη λευκή, δημιουργούν ένα πολύ ευχάριστο φωτεινό περιβάλλον που συνεχίζεται σε έναν τρίτο χώρο με τζαμωτό και πιο θερμό φωτισμό. Το εστιατόριο μπορείς να το πεις και γκαλερί, αφού οι τοίχοι του φιλοξενούν περιοδικές εκθέσεις ζωγραφικής και μπορείς να αγοράσεις τους πίνακες που σου αρέσουν. Αυτήν την περίοδο βλέπεις εδώ τα δυναμικά, φυσιοκρατικά έργα της Κάτιας Βαρδουλάκη. Αναπόσπαστο μέρος της ατμόσφαιρας η πολύ όμορφη ανοιχτή κουζίνα. αναλόγως με το που κάθεσαι, χαζεύεις το σιωπηλό βαλς των σεφ που μαγειρεύουν το δείπνο. Άλλο ένα από τα δυνατά χαρτιά του εστιατορίου είναι τα παιδιά του σέρβις, που εξυπηρετούν πολύ φυσικά, με επαγγελματισμό και μεγάλη κομψότητα.

Όλα είναι concept: Κερδίζοντας αστέρι Michelin και μία από τις υψηλότερες θέσεις στους Χρυσούς Σκούφους το 2014, ο Μποτρίνι αποφάσισε να ανεβάσει κι άλλο τον πήχη της κουζίνας του. Ο κατάλογος είναι γεμάτος έξυπνα και νόστιμα conceptual πιάτα, χάρμα ιδέσθαι και τρώγειν. Δυνατή η αρχή, με τρία φανταστικά σνακ που σε ξεσηκώνουν. Καλύτερο όλων το macaron ντομάτας: ένα αιθέριο έδεσμα με γεύση κομψή βόμβα umami, πασπαλισμένο με σκόνη αποξηραμένης ντομάτας, λίγη κρέμα ουασάμπι κι ένα πέταλο μαργαρίτας. Αλλά και το τραγανό φυλλαράκι της τυρόπιτας, και το «σαν σουβλάκι» με «πίτα» χοιρινής πετσούλας με ντομάτα­, τζατζίκι και κρεμμύδι είναι υπέροχα και δείχνουν το επόμενο στάδιο της κουζίνας. Αν επεκτείνονταν σε όλο τον κατάλογο, θα ήταν σε απόσταση αναπνοής από τα δύο αστέρια Michelin.

Το «Ταξίδι στον Αλιάκ­μονα» σερβίρεται εντυπωσιακά σε ένα μακρόστενο γυάλινο κουτί, που έρχεται γεμάτο καπνό και ανοίγοντάς το αντικρίζεις έναν ποταμό από όστρακα, αβγά αχινού, ασπρόμαυρα ραβιόλια σουπιάς, «τηγανητή ψαρόσουπα», σαλικόρνια και γαριδούλες να κολυμπούν σε έναν πεντανόστιμο ζωμό γαρίδας. Το «Σαν ένα χταπόδι στιφάδο» είναι ένα κομψοτέχνημα που συνδυάζει το υπερφίνο (κρεμμύδι τουρσί σε ξίδι φράουλας και φραμπουάζ με «χιόνι» βοτάνων) με το εξευγενισμένο παραδοσιακά ρουστίκ (κιμάς χταποδιού). Εξαιρετικό, με βαθιά γεύση είναι και το ριζότο «The dark side of the moon» από παλαιωμένο ρύζι­ Aquerello με ωμή σάλτσα λαδιού, αχινό και μελάνι σουπιάς σε σκόνη επάνω του. Απλούστερο, αλλά πεντανόστιμο το «TONgue ΝΑΤΟ and tomato», ένα vitello tonato, αλλά με γλώσσα περιχυμένη με νερό ντομάτας. Το «Σαν καρμπονάρα», από την άλλη, χρειάζεται ακόμη δουλειά. Το λαβράκι το αχνίζουν τυλιγμένο σε φανταστικά κυκλαμινόφυλλα (ιδέα από Ρόδο) πάνω σε χυμό εσπεριδοειδών και το σερβίρουν με εξαιρετικά λαχανικά τουρσί. Το «Fantasy Lambia, ταξίδι γύρω από το αρνί» είναι άλλο ένα αριστούργημα σε τρία στάδια: εκπληκτικής φινέτσας μαγειρίτσα με συκωτάκι μαγειρεμένο σε λίπος πάπιας. πεντανόστιμη σπάλα με ξινούτσικα ρεβίθια και κρέμα ρεβιθιού που δίνουν Χρυσό Σκούφο στην παραδοσιακή μαγειρική. και «μετάφραση» κεφαλονίτικης κρεατόπιτας, η οποία ωστόσο δεν στέκεται στο ύψος των υπολοίπων.

Το φινάλε των γλυκών μεγάλος πειρασμός, με κορυφαίο το «Σαν ένα γλυκό τζατζίκι». το θεαματικό «Ταξίδι γύρω απ’ το Poire Williams», αν και λίγο φλύαρο, είναι πολύ καλό. η «Σοκολάτα γάλακτος στον Τροπικό του Καρκίνου» εξαιρετική, το «Corek a la Greca», η εκδοχή του Μποτρίνι για το τσουρέκι, φυσάει, ενώ η καρυδόπιτα θέλει δουλειά.

Η επίσκεψη του κριτικού στο εστιατόριο έγινε στις 3/12.