Sex and the City
Πριν λίγες μέρες, στα πλαίσια της προώθησης του "Κλέφτης από Σπόντα", η ηθοποιός Ζόι Κράβιτζ μίλησε για τα "Φιλαράκια". Η αγαπημένη κωμική σειρά έχει κερδίσει επάξια τη θέση της στην ποπ κουλτούρα, ωστόσο, βλέποντάς τα σήμερα, μερικά επεισόδια μας αφήνουν μία πικρή γεύση. Συνήθεις ύποπτοι τα σεξιστικά, ομοφοβικά, τρανσφοβικά αστεία που υπήρξαν ο ακρογωνιαίος λίθος του τηλεοπτικού χιούμορ των 90s. Από αυτή την παγίδα δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει ούτε μία από τις πιο προοδευτικές σειρές των τελευταίων χρόνων: το εμβληματικό "Sex and the City" του HBO.
Παραδέχομαι πως ήμουν πολύ μικρή για να ταυτιστώ με τις τέσσερις πρωταγωνίστριες όταν η σειρά έκανε πρεμιέρα στην τηλεόραση το 1998. Όμως, η κληρονομιά της Κάρι Μπράντσο παρέμεινε ζωντανή ακόμη και μετά το φινάλε, τις δύο ταινίες και το ατυχές sequel ("And Just Like That"). Και δεν είναι περίεργο: το "Sex and the City" σήμανε την αρχή της τηλεοπτικής γυναικείας σεξουαλικότητας και ανεξαρτησίας με έναν τρόπο που δεν είχε ξανασυμβεί mainstream κουλτούρα. Όχι απολύτως απενοχοποιημένη, αλλά ζωντανή και διασκεδαστική, με την πρόθεση να αποδεσμευθεί από τις κοινωνικές συμβάσεις που την ήθελαν να κρύβεται πίσω από κλειστές πόρτες.
Παρακολουθώντας, λοιπόν, για πρώτη φορά τη σειρά στα 28 μου και, επηρεασμένη από τη φήμη της, δύο επεισόδια ήταν αυτά που με σόκαραν. Το πρώτο αφορά έναν από τους επίδοξους συντρόφους της Κάρι, τον Σον (τον υποδύεται ο Έντι Κέιχιλ, ο οποίος κάνει μία σύντομη εμφάνιση στο φετινό "Ταιριάζουμε;"), έναν αμφιφυλόφιλο άντρα.. Η "ανθρωπολόγος του σεξ" δυσκολεύεται να καταλάβει τη "μετέωρη" κατάσταση της έλξης χωρίς πρόσημο: μερικοί από τους καλύτερους της φίλους είναι γκέι (!), αλλά, τουλάχιστον, έχουν αποφασίσει σε ποια πλευρά βρίσκονται. Στο τέλος του επεισοδίου, το "Sex and the City" μας παρουσιάζει την "μπερδεμένη" ζωή του Σον, ο οποίος κάνει παρέα με τους και τις πρώην εραστές του και παίζει "μπουκάλα" μαζί τους στα πάρτι (η Κάρι συμμετέχει, δίνοντας ένα πεταχτό φιλί στην Αλάνις Μορισέτ!). Δεν είναι η πρώτη φορά που η αμφιφυλοφιλία παρουσιάζεται ως "στάση πριν την ομοφυλοφιλία", οι αμφιφυλόφιλοι αναξιόπιστοι, αναποφάσιστοι, μπλεγμένοι στις προηγούμενες σχέσεις τους – αλλά είναι σίγουρα περίεργο να το βλέπουμε στη συγκεκριμένη σειρά.
Στο τέλος της τρίτης σεζόν, η "πλάκα" γίνεται εις βάρος τριών τρανς σεξεργατριών που περνούν τα βράδια τους δουλεύοντας και φωνασκώντας κάτω από το παράθυρο της Σαμάνθα (Κιμ Κατράλ). Καμία από τις τέσσερις πρωταγωνίστριες δεν διστάζει να τις αποκαλέσει "άντρες" γελώντας, με αποκορύφωμα τη στιγμή που η Σαμάνθα πετάει νερό από το μπαλκόνι της, αποκαλύπτοντας πως μία από αυτές φοράει περούκα. Στο τέλος του επεισοδίου, οι γυναίκες καταλαβαίνουν ότι έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσα έχουν να χωρίσουν και κάνουν ένα πάρτι στην ταράτσα του διαμερίσματός της Σαμάνθα.
Πάντως, μπορεί να είναι από δύσκολο έως άδικο να κρίνουμε τη σειρά με τα σημερινά δεδομένα. Παρακολουθώντας τη σκηνή με τις γυναίκες στο πάρτι, ένας χρήστης του Instagram είχε γράψει πως "αυτό μπορεί να ήταν το πιο φιλικό περιεχόμενο που θα μπορούσαν να έχουν δημιουργήσει που να συμπεριλαμβάνει τις τρανς γυναίκες" πίσω στο 2000. Και, ίσως να έχει δίκιο. Είναι, όμως, δύσκολο να αναλογιζόμαστε τη σειρά ως απελευθερωτική, όταν, στην πραγματικότητα, ήταν απελευθερωτικοί μόνο για έναν συγκεκριμένο τύπο γυναίκας. Όπως λέει η Λίζα Κούντροου για τα "Φιλαράκια", μπορεί η λύση να είναι να βλέπουμε αυτές τις σειρές ως "χρονοκάψουλες": το βαρόμετρο μίας εποχής που ελπίζουμε να έχει μείνει πίσω.
