Θέλοντας και μη, όσοι από εμάς περνάμε αρκετό χρόνο στο ίντερνετ, έχουμε έρθει αναπόφευκτα σε επαφή με τις δραστηριότητες του Mr. Beast, του δημιουργού περιεχομένου (και πιθανού νέου CEO του TikTok, αν όλα πάνε όπως τα σχεδιάζει) που φαίνεται να μοιράζει συνέχεια λεφτά στο ίντερνετ. Μέσα από τα δεκάδες βίντεό που υπάρχουν στο κανάλι του, προκύπτει ένα κοινό μοτίβο: ο κατά κόσμον Τζίμι Ντόναλντσον πλησιάζει απλούς ανθρώπους, τους προκαλεί να ολοκληρώσουν μία δοκιμασία και προσφέρει ένα γενναιόδωρο χρηματικό έπαθλο σε εκείνον που θα τα καταφέρει. Σας θυμίζει κάτι;
Ο Mr. Beast βλέποντας την συνεχώς ανοδική πορεία του στο YouTube και παραλληλίζοντάς τη με την δημοφιλία της σειράς "Squid Games” συνειδητοποίησε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή του έλειπε μόνο η φιλοδοξία. Έτσι, δημιούργησε το "Beast Games”, ένα ριάλιτι που είναι εμπνευσμένο από τη δολοφονική κορεάτικη παραγωγή του Netflix. Οι δύο πρεμιέρες, συμπτωματικά (;), έλαβαν χώρα με λίγες μέρες διαφορά, τον Δεκέμβριο του 2024. Στην περιγραφή του Prime Video, την streaming πλατφόρμα που φιλοξενεί το "Beast Games”, χαρακτηρίζεται ως η "καλύτερη εκπομπή που έγινε ποτέ”. Και δεν είναι τελείως λάθος (τουλάχιστον για όποιον το αξιολογήσει με βάση την απήχησή του): σύντομα έφτασε την πρώτη θέση σε θεάσεις, ξεπερνώντας το υπάρχον ρεκόρ στις εκπομπές χωρίς σενάριο. Αντίστοιχα, με μία επίσκεψη στο Rotten Tomatoes, βλέπουμε πως οι κριτικές του κοινού το τοποθετούν στο 89% (με τους επαγγελματίες κριτικούς να βρίσκονται στο ακριβώς αντίθετο άκρο, 13%).
Το "Beast Games” είναι απογοητευτικό διότι αποδεικνύει ότι μάλλον ζούμε σε μία κοινωνία γεμάτη κυνισμό, όπου το τίμημα της απώλειας της προσωπικής αξιοπρέπειας δεν είναι τίποτα μπροστά στην ευκαιρία να είμαστε ο ένας από τους χίλιους διαγωνιζόμενους που θα αποκτήσουν μία άνετη ζωή. Το άγχος της επιβίωσης τοποθετείται μέσα στο πλαίσιο χαζών δοκιμασιών, όπως ερωτήσεις trivia ή ένα γιγαντιαίο παιχνίδι beer pong και, τελικά, εμπορευματοποιείται και γελοιοποιείται.
Αλλά το περιεχόμενο του ριάλιτι δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα: ο Ντόναλντσον, σίγουρος πως θα βρει έναν επιχειρηματικό συνεργάτη στο εγχείρημά του, αποφάσισε να επενδύσει ο ίδιος τα 100 εκατομμύρια που χρειάστηκαν για την παραγωγή της εκπομπής. Τα χρήματα κάλυψαν, όχι μόνο τα έπαθλα, αλλά όλα τα εκτελεστικά έξοδα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, όπως τη μισθοδοσία, τη διατροφή, τη διαμονή κ.α. Η εμπορευματοποίηση της ανάγκης αποκτά νέα διάσταση όταν την τοποθετούμε δίπλα σε μία γιγαντιαία επένδυση που, αν είχε αξιοποιηθεί αλλιώς, θα μπορούσε να είχε κάνει πραγματική διαφορά για την ομάδα ανθρώπων που ισχυρίζεται ότι προσπαθεί να βοηθήσει.
Όπως και να ‘χει, η στυλιζαρισμένη εκδοχή της παραγωγής που βλέπουμε στις οθόνες μας δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Πέντε από τους διαγωνιζόμενους βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε μία νομική μάχη εναντίον του Ντόναλντσον, κατηγορώντας τον για κακομεταχείριση των συμμετεχόντων. Στη συλλογική αγωγή τους αναφέρεται πως κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων υπήρξαν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης, έλλειψη περίθαλψης και φαγητού καθώς και ψευδείς δηλώσεις για τον αριθμό των συμμετεχόντων. Και, το πιο ειρωνικό από όλα: οι ενάγοντες ισχυρίζονται πως δεν έχουν πληρωθεί επαρκώς ή και καθόλου για τη συμμετοχή τους στην εκπομπή.
Το "Beast Games” πατάει σε μία παράδοση χρόνων που έχει καθιερωθεί από προηγούμενα σόου, όπως το "Fear Factory” και το "Jerry Springer Show”, στα οποία μη προνομιούχοι άνθρωποι γελιοποιούνται για την προσωπική διασκέδαση του κοινού. Αλλά, ταυτόχρονα, υπάρχουν ενδείξεις πως η εκμετάλλευση μπορεί να φτάνει πολύ πιο μακριά απ’ όσο πιστεύαμε. Μήπως έχει έρθει η ώρα τέτοιου είδους εκπομπές να φύγουν από τις οθόνες μας;
Διαβάστε Επίσης
