Τα κάλαντα της Ελλάδας δεν εξαντλούνται στο "Καλήν ημέρα άρχοντες" και η πλατφόρμα Ελληνικά Κάλαντα μας δίνει την ευκαιρία να ακούσουμε διαφορετικές εκδοχές και παραλλαγές και να περιηγηθούμε στο μουσικό χάρτη της Ελλάδας με οδηγό το πολύτιμο Αρχείο της Δόμνας Σαμίου.
Επέλεξαν και παρουσιάζουν 57 κάλαντα του δωδεκαημέρου από διαφορετικές περιοχές, τα οποία μπορείς να ακούσεις, να δεις σε βίντεο ή να διαβάσεις τους στίχους και πληροφορίες για κάθε ηχογράφηση. Εκεί θα βρείτε συγκεντρωμένα τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα από κάθε γωνιά της Ελλάδας – από τα νησιά μέχρι τα βουνά και από τις πόλεις μέχρι τα πιο μικρά χωριά. Μια μικρή μουσική περιήγηση στις παραδόσεις μας, έτσι όπως διασώθηκαν μέσα στον χρόνο και συνεχίζουν να τραγουδιούνται μέχρι σήμερα. Ας δούμε μερικά:
Πόψα Χριστός γεννήθηκε (Μακεδονίας)
Πόψα Χριστός γεννήθηκε κι ο κόσμος δεν το νιώθει
κι ο κόσμος και τα οικούμενα κι ο βασιλιάς Ηρώδης.
Κι εκεί που ακούμπησε ο Χριστός χρυσό δεντράκι βγήκε,
χρυσό κλωνί, χρυσό δεντρί, χρυσό μαργαριτάρι.
Το δέντρο ήταν ο Χριστός, τα κλώνια οι Αποστόλοι
και τα γαρουφαλάκια του ήταν οι προφητάδες,
που προφητούσαν κι έλεγαν για του Χριστού τα πάθη.
Κι εμείς Χριστό τραγ’δήσαμε, Χριστός να μας φυλάει.
Όσα άστρα έχει ο ουρανός και φύλλα από τα δέντρα,
τόσα καλά να δώσ’ Θεός σ' αυτό το νοικοκύρη!
Καλήν εσπέραν άρχοντες (Ιερισσού)
Καλήν εσπέραν, άρχοντες, αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία Γέννηση να (μ)πω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρε(τ’) η φύσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
κι ο Βασιλεύς των ουρανών κι ο Ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το "Δόξα εν Υψίστοις"
και τούτο άξιον εστί – η των ποιμένων πίστις.
Εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα δώρα,
άστρον λαμπρόν τους οδηγεί, χωρίς να λείψει ώρα.
Φθάσαντες εις Ιερουσαλήμ, με πόθον ερωτώσι:
"Πού εγεννήθη ο Χριστός, να πά’ να τον ευρώσι;"
Διά Χριστόν ως ήκουσε ο βασιλεύς Ηρώδης,
αμέσως εταράχτηκε κι έγινε θηριώδης,
ότι πολύ φοβήθηκε διά την βασιλείαν,
μη του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξίαν.
Κράζει τους μάγους και ρωτά πού ο Χριστός γεννάται,
στης Βηθλεέμ ηκούσθηκε, ως η γραφή διηγάται.
Τους είπε να υπάγουσι και όπου τον ευρώσι,
αφού τον προσκυνήσουσι, να πά’ να τον ειπώσι,
όπως υπάγει και αυτός, για να τον προσκυνήσει.
Κόλιαντα, μπάμπω, κόλιαντα (Κοζάνης)
"Κόλιαντα, μπάμπω, κόλιαντα, δώσ’ μας μια κολιαντίνα1
και σαν δεν έχεις κόλιαντα, δώσ’ μας κι ένα κορίτσι".
"Και τι το θέλεις το κορίτσ’ κι τι να μολογήσεις;"
"Να το φιλώ, να το τσιμπώ, να μι ζησταίν’ το βράδυ".
Παινέματα για ανύπαντρη κόρη
Μέσα σε τούτην την αυλή στο μάρμαρο στρωμένη,
ν-εδώ έχουν κόρη για παντρειά, πάσχουν να την παντρέψουν.
Την τάζουν γιο(ν) του βασιλιά, την τάζουν γιο(ν) του ρήγα.
"Δεν θέλω γιο(ν) του βασιλιά, δεν θέλω γιο(ν) του ρήγα,
μόν’ θέλω τ’ αρχοντό(ϊ)πουλο μι τις πουλλές παράδες,
να δερμονίζει2 τα φλουριά, να κοσκινίζ’ τα γρόσια,
κι αυτά τα δερμονίσματα τα λεν τα ρογκατσάρια".
Παινέματα για αρραβωνιασμένη κόρη
Δυο πιριστέρια μάλωναν κι πάλι αυτά αγαπιώνταν,
θαμάζονταν, λογίζονταν το (ι)πώς να πιάσ’ ν-αγάπη.
Ρίχνουν τον ήλιου στα ιβουνά, κι τ’ς πέρδικες στα πλάγια,
ρίχνουν ψιλόν βασιλικόν, σπυρί μαργαριτάρι.
Πιδιά μ’, ήρθαν τα κόλιαντα (Σιάτιστας)
Πιδιά μ’, ήρθαν τα κόλιαντα κι όλοι να ’τοιμαστείτι
πάρτε και τις τζιομάκες σας και στον αϊ-Λια να βγείτι
κι απ’ τον αϊ-Λια στον Πρόδρομο, στα τρία τα πηγάδια
εκεί θα γέν’ το σύνταγμα, θα γέν’ το συναγώγι,
εκεί θ’ ανάψ’ τις κλάδαρες, θα πούμε κι από χρόνου.
-------------- Παινέματα σε τσέλιγκα
Εδώ ’χουν χίλια πρόβατα και πεντακόσια γίδια,
λύκους να φάει τα πρόβατα και τσάκαλος τα γίδια.
Εσένα πρέπ’, Κωστάκη μου, τσέλιγκας για να είσι
μα κάτ’ στους κάμπους μην τα πας, στα πράσινα λιβάδια,
ικεί βόσκουν τα πρόβατα κι αστοχούν τ’ αρνιά τους.
Χριστούγεννα πρωτούγεννα (Καστοριάς)
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου!
Εβγάτε, ιδείτε, μάθετε, τώρα Χριστός γεννάται,
να σας αξιώσει η Παναγιά, αφέντη μου, να πάτε.
Κάτω στην πόλη Βηθλεέμ, μέσα εις ένα σπήλιο,
εκεί γεννήθηκε ο Χριστός και λάμπει σαν τον ήλιο.
Και οι ποιμένες φύλαγαν, τα πρόβατά τους βόσκουν,
γυρίζουνε και βλέπουνε στον ουρανό μια δόξα.
Ευθύς ακολουθήσανε, πέσαν το καταπόδι,
στην Ιερουσαλήμ πηγαίνανε, βρίσκουνε τον Ηρώδη
και ο Ηρώδης τους ρωτά κι εκείνοι τόνε λένε.
"Δυο χρόνια είναι σήμερα εμείς που περπατούμε
να εύρουμε τον Ιησού, να τον χαρίσουμ’ δώρα".
Ηρώδης σαν το άκουσε, πολύ του κακοφάνη,
ασθένεια, ασθένεια, ασθενειασμοί πλάκωσαν στην καρδιά του,
χιλιάδες δεκατέσσερις μαχαίρια στην κοιλιά του.
Ηρώδη μ’, κακοκέφαλε και κακομοιριασμένε,
με του Θεού την δύναμη τι πολεμάς καημένε.
Χριστός γιννιέτι, χαρά στουν κόσμου (Θράκης)
Χριστός γιννιέτι, χαρά στουν κόσμου,
χαρά στουν κόσμου, στα παλληκάρια.
Σαράντα μέρις, σαράντα νύχτις
η Παναγιά μας κοιλουπουνούσι, κοιλουπουνούσι,
παρακαλούσι τους Αϊ-Πουστόλους, τους Αρχαγγέλους.
Κι οι Αϊ-Πουστόλοι μαμές γυρεύουν
κι οι Αρχαγγέλοι για μύρου τρέχουν
κι ώσπου να πάνι κι ώσπου να έρτουν
η Παναγιά μας ξιλιφτιρώθ’κι,
μέσα στις πάχνις, μες στα λουλούδια
μέσα στις δάφνις, στα κυπαρίσσια.
Χριστός γιννιέτι, σαν ήλιους λάμπει,
σαν ήλιους λάμπει, σα νιο φιγγάρι,
φέγγει σ' αυτόναν τουν νοικουκύρη
μι την κυρά του, μι τα πιδιά του.
------------ Ευχή για τον νοικοκύρη
Ήρθαμι στουν αφέντη μας τουν πολυχρονιμένου,
μας έδουσι ένα φούρνου ψουμιά κι άλλα τόσα φλουριά.
Όσ’ άστρα απ’ τον ουρανό κι φύλλα απού τα δέντρα,
τόσα καλά να δώσει ο Θιος ιδώ που τραγουδούμι!
Χέρ’ να μην τουν πουνάει.
Πουδάρ’ να μην τουν πουνάει.
Κιφάλ’ να μην τουν πουνάει.
Καρδιά τ’ να μην τουν πουνάει.
Πέστι, παλληκάρια μ’, "αμήν".
Αμήν!
Κι τι τραγούδι νά 'βρουμι (Θράκης)
Κι τι τραγούδι να ’βρουμι ν’ αρέσ’ στου παλληκάρι.
Η μάνα που ’χει τουν υγιό, τουν πουλυουκανακάρη
τουν έλουζι, τουν χτένιζι κι στου σκουλειό τουν στέλνει
για να μαθαίνει γράμματα, να γένει γραμματέας.
Κι ου δάσκαλους τουν έδιρνι μι μια χρυσή βιργίτσα,
τουν δέρνει κι η δασκάλισσα μ’ ένα κλουνάρι μόσχου.
Πααίν’ στου σπίτι τ’ κλαίουντας κι η μάνα του του λέει:
"Πού είνι, γιε μ’, τα γράμματα σ’, σαπού είνι, γιε μ’, ου νους σου;"
"Τα γράμματα είνι στου χαρτί κι ου νους μου πέρα διάβη,
πέρα στις ρούσις, στις ξανθές, πέρα στις μαυρουμάτις,
πόχουν του μάτι σαν ιλιά, του φρύδι σαν γαϊτάνι
κι έχουν τα ματουτσίνουρα σαν της ιλιάς τα φύλλα
κι έχουν τα μαλλιά τ’ς μακριά, σαράντα πέντι πήχις".
Δεν ακούς, πιριστερούδα μου (Θράκης)
Δεν ακούς, πιριστερούδα μου, ήρθα στο μαχαλά σου
νερ, κι η μαχαλάς σου ξύπνησι και συ βαριά κοιμάσι.
Ξύπνα να πας στην εκκλησιά, βαρούνε οι καμπάνες,
νερ, Χριστός γεννιέται σήμερα κι είναι γιορτή μεγάλη.
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου,
νερ, όλος ο κόσμος χαίρεται και λένε στον αφέντη.
"Αφέντη μου, στην τάβλα σου χρυσή καντήλα καίει·
νερ, αν βάλεις λάδι και νερό, φέγγει την αφεντιά σου
κι αν βάλεις λάδι μοναχό, φέγγει τη γειτονιά σου·
νερ, κυρά μ’ καλή, κυρά μ’ χρυσή, κυρά μαλαματένια".
Καλώς τα τα Χριστούγεννα (Ικαρίας)
Καλώς τα τα Χριστούγεννα, καλώς και τσι σχολάδες,
όπου γεννήθηκε ο Χριστός και λούζονται οι κυράδες.
Καλώς τα τα Χριστούγεννα, θα ’ρθει και ο Άης Βασίλης,
όπου απόσπειρε ο ζευγάς, ψάλλει το πετραχήλι.
Για πλάστε τα χριστόψωμα, Χριστός μας εγεννήθη,
γι αυτό κι εμείς τα πλάσαμε για του Χριστού τη νίκη.
Τα άγια Χριστούγεννα της φαμελιάς τραπέζι,
όπου το βλόγησε ο Χριστός με το δεξί Του χέρι.
Δώ’ μου του στάβλου άχυρο, της γης ένα κομμάτι,
την ώρα που ’βλεπε ο Χριστός με το δεξί Του μάτι.
Ανοίχτε τα κουτάκια σας τα κλειδαμπαρωμένα
και δώστε μας τον κόπο μας κι ας είναι ευλοημένα.
Δώστε κι εμάς τον κόπο μας κι ό,τι είν’ ο ορισμός σας,
Χριστού η θεία Γέννηση να μπει στ' αρχοντικό σας!
Κι από χρόνου!
Αυτή είναι η ημέρα (Καλύμνου)
Αυτή είναι η ημέρα όπου ήλθ’ ο Λυτρωτής,
από Μαριάμ μητέρα, εκ Παρθένου γεννηθείς.
Άναρχος αρχήν λαμβάνει και σαρκούται ο Θεός,
ο Αγέννητος γεννάται εις την φάτνην ταπεινός.
Άγγελοι το νέον λέγουν εις ποιμένας και βοσκούς,
ο αστήρ το θαύμα δείχνει εις τους μάγους και σοφούς.
Όσους έχετε στα ξένα, να δεχθείτε με καλό,
να σας δίνει ευτυχία τον Θεό παρακαλώ.
Χριστούγεννα Πρωτούγεννα (Αστυπάλαιας)
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη αρχή του χρόνου!
Εβγάτε, δείτε, μάθετε που ο Χριστός γεννάται,
γεννάται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα.
Το μέλι τρών’ οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Κι ανοίξτε τα κουτάκια σας τα κατακλειδωμένα
και δώστε μας απ’ το χρυσό που ’χουνε τα πουγκιά σας.
Αν είστ’ από τους πλούσιους, φλουριά μη λυπηθείτε
κι αν είστ’ από τους δεύτερους, ένα ζευγάρι κότες.
Και σας καληνυχτίζουμε, πέσετε κοιμηθείτε,
ολίγον ύπνον πάρετε κι ευθύς να σηκωθείτε,
στην εκκλησία τρέξετε με όλη προθυμία
και του Θεού ν' ακούσετε τη θεία λειτουργία.
Κι από χρόνου σας!
Χριστός γεννάται σήμερο (Κρήτης)
Χριστός γεννάται σήμερο εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η κτίσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,
ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων.
Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
και κρουσταλλίδα του γιαλού και πάχνη απού τα δέντρα,
απού τον έχεις τον υγιό το μοσχοκανακάρη,
λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σκολειό τον πέμπεις
κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι
και η κερά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι.
Κι αν είναι με το θέλημα, χρυσή μου περιστέρα,
ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.
Χριστουγεννιάτικη μαντινάδα Κρήτης
Η μέρα η σημερινή δεν είναι σαν τις άλλες,
γιατί γεννήθηκε ο Χριστός και είναι χαρές μεγάλες.
Χριστουγεννιάτικο δεντρί να ’μουνα χιονισμένο,
να μ’ έχουνε στο σπίτι σας σε μια γωνιά στεμένο.
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα (Πελοποννήσου)
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου!
Εβγάτε, δέστε, μάθετε το πού ο Χριστός γεννιέται,
γεννιέται κι αναθρέφεται με μέλι και με γάλα.
Το μέλι τρών’ οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοχόρταρο το λούζουντ’ οι κυράδες.
Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά γαϊτανοφρύδα,
κυρά μ’, όντας στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου,
βάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο αυγερινό τον βάνεις δαχτυλίδι.
Εδώ που καλαντίσαμε πέτρα να μη ραΐσει
και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει!
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
μόνο σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα,
δώστε μας και πέντε-έξι αβγά να πάμε σ’ άλλη πόρτα.
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα (Ηπείρου)
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου,
αρχή και δόξα του Χριστού και στη πομπή του Γιούδα.
Σήμερα αγγέλοι χαίρουνται κι άγιοι δοξολογιούνται
και τα δαιμόνια θλίβονται τ’ ότι ο Χριστός γεννιέται.
Χριστός γεννιέται σήμερα εν Βηθλεέμ την πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη.
Κυρά καλή, κυρά χρυσή, κυρά μ’ ευτυχισμένη,
κυρά μου, τον υγιόκα σου και τον μονάκριβό σου
με μόσχο και βασιλικό έλουζες τα μαλλιά του
και στο σκολειό τον έστελνες, γράμματα για να μάθει.
Σε τούτ’ το σπίτι που ’ρθαμε, πέτρα να μη ραγίσει,
ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει!
Κόλιντα, τσέλιγκα (Μετσόβου)
Κόλιντα, τσέλιγκα, γεια χαρά και του πασά τζι-τζι-κάκα,
δώσ’ μου τα κουλάκα μη σ’ πάρω τα τσουβάλκα.
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου!
Για ιδέστε, βγείτε, μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται,
γεννιέται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα,
το μέλι τρών’ οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Για κάνετε τον κόπο σας κι ανοίξτε το πουγκί σας
κι αν είστ’ από τους πλούσιους, φλουριά μην τα λυπάστε
κι αν είστ’ από τους δεύτερους, τάλιρα και δραχμούλες
κι αν είστ’ από τους πάμφτωχους, ένα ζευγάρι κότες.
Και του χρόνου!
Χριστούγιννα, Πρωτούγιννα (Καταφυγίου Καρδίτσας)
Χριστούγιννα, Πρωτούγιννα, πρώτη γιουρτή του χρόνου!
Για βγάτι, δέτι, μάθιτι πότι Χριστός γιννάτι,
γιννάτι κι βαφτίζιτι στους ουρανούς απάνου,
στους ουρανούς ανέβινα, στους κάμπους κατιβαίνου.
Καλήν ημέραν άρχοντες (Πουρί Πηλίου)
Βγαίνουν οι Μάγοι τρέχοντας και τον αστέρα βλέπουν,
φθάνοντες εις το σπήλαιον, βλέπουν την Θεοτόκον
που βάστα στας αγκάλας Της τον ακριβόν Της Τόκον.
Γονατιστοί Τον προσκυνούν και δώρα Του χαρίζουν σμύρνα,
χρυσόν και λίβανον, Θεόν Τον ευφημίζουν.
Την σμύρναν δε ως άνθρωπον, χρυσόν ως βασιλέα
τον λίβανον-ε ως Θεόν εις όλην την αυλαίαν.
Αφού Τον προσεκύνησαν, ιδού πάλι μισεύουν
και τον Ηρώδη μελετούν να πάν’ για να τον εύρουν.
Πλην, άγγελος εξ ουρανού βγαίνει, τους εμποδίζει,
άλλην οδόν να πορευτούν, όπου Θεός ορίζει.
Και άλλος πάλι άγγελος τον Ιωσήφ προστάζει
να πάρει και την Μαριάμ εις Αίγυπτον να πάει.
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα (Τρίκερι Πηλίου)
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου!
Για βγάτε, δέτε, μάθετε πως ο Χριστός γεννάται,
γεννάται κι αναθρέφεται με μέλι και με γάλα,
το μέλι τρώνε οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες.
Κι ανοίξτε τα κουτάκια σας τα κατακλειδωμένα
και δώστε μας τον κόπο μας να πάμε σ’ άλλη πόρτα.
Και σας καληνυχτίζουμε, πέσ’τε να κοιμηθείτε,
ολίγον ύπνο πάρετε κι ευθύς να σηκωθείτε,
στην εκκλησιά να τρέξετε μ’ όλη την προθυμία
και του Θεού ν’ ακούσετε τη θεία λειτουργία.
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα (Σκιάθου)
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου
κι η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν επί πώλου.
Στη Βηθλεέμ εφτάσανε για να απογραφούνε,
Αυγούστου τη διαταγή να μην την παραβούνε
και πανδοχείον ψάχνανε να βρουν να κοιμηθούνε.
Γυρίσαν ’δώ, γυρίσαν ’κεί, δεν βρήκανε κανένα
και πήγανε στο σπήλαιο που ήταν παραπέρα.
Κι απάνω στα μεσάνυχτα ο ουρανός αστράφτει
κι η Παναγιά κοιλοπονά και για τη φάτνη ψάχνει.
Ποιμένες αγρυπνούσανε, φυλάγανε τη στάνη
κι ο άγγελος τους πρόσταξε να πάν’ να δουν τη φάτνη.
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα (Μαρμαρά Προποντίδας)
Στέλνει, λαλεί τσι άρχοντες και τσι γραμματισμένοι
πού ο Χριστός θα γεννηθεί και η γραφή τι λέγει.
Κι οι άρχοντες ερεύνησαν και είπαν στον Ηρώδη
πως έμελλε να γεννηθεί στην Βηθλεέμ την πόλη.
Χιλιάδες δεκατέσσερις βρέφη μικρά φονεύει,
μεγάλος θρήνος έγινε μέσα στη Βηθλεέμη.
Ηρώδη κακοκέφαλε και κακομοιριασμένε,
με του Θεού τη δύναμη πολέμησες, καημένε!
Και από καιρού να ’στε καλά, να ’ρθουμε να σας δούμε
και τα γενέθλια Χριστού πάλε να σας τα πούμε.
Και βάλτε τα χεράκια σας μεσ’ στα βαλάντιά σας
και χαρίστε μας χάρισμα ό,τι βαστά η καρδιά σας.
Άναρχος Θεός (Κοτύωρα Πόντου) - Βυζαντινά
Άναρχος Θεός καταβέβηκε και εν τη Παρθένω κατώκησε.
Ερουρέμ, ερουρέμ, ερουρερουρέμ, χαίρε Δέσποινα.
Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι.
Άγιος, άγιος, άγιος υπάρχεις και Κύριος.
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρετε, τάξεις των Αγγέλων ευφραίνονται.
Χερουβείμ, Χερουβείμ, χαίρε, χαίρε Παναγία Δέσποινα.
Δεύτε εν σπηλαίω κατίδωμεν κείμενον εν φάτνη τον Κύριον.
Ερουρέμ, ερουρέμ, ερουρερουρέμ, χαίρε Δέσποινα.
Ψάλλοντες Χριστόν, τον Θεόν ημών, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενον.
Άγιος, άγιος, άγιος υπάρχεις και Κύριος.
Ω Παρθενομήτερ και Δέσποινα, σώζε τους εις Σε καταφεύγοντας.
Χερουβείμ, Χερουβείμ, χαίρε, χαίρε Παναγία Δέσποινα.
Χριστός γεννέθεν (Πόντου)
Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον,
α, καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα,
α, καλόν παιδίν οψές γεννέθεν.
Οψές γεννέθεν, ουρανοστάθεν,
τον εγέννεσεν η Παναΐα,
τον ενέστεσεν Αειπαρθένος.
Εκαβάλ’κεψεν χρυσόν πουλάριν,
εκατήβεν σο σταυροδρόμιν.
Έρπαξαν ατόν οι σίλ’ Εβραίοι,
σίλ’ Εβραίοι και μύρ’ Εβραίοι.
Ασ’ σ’ ακρόντικα τ’ κι ασ’ σην καρδίαν
αίμαν έσταξεν, χολήν κι εφάνθεν,
ούμπαν έσταξεν, εμυροστάθεν.
Εμυρίστεν ατ’ ο κόσμος ούλεν
για μυρίστ’ ατό και συ αφέντα
συ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα.
Έρθαν τη Χριστού τα παλληκάρεα,
θέλ’νε ούβας και λεφτοκάρεα
Εσύ σο ταρέζ κι εγώ σην πόρταν,
φέρον το παχτσίς, θέλω να πάγω
Διαβάστε Επίσης
